Na drie jaar wordt het stukje voor stukje steeds duidelijker wat aan de regelrechte censuur van mijn weblogs voorafging. Deze geschiedenis geeft mij een onthutsende kijk op mensen die zeggen op te komen voor rechtvaardigheid. Geduld blijkt eens te meer een goede deugd te zijn.
Boeiend, dat is wel gebleken sindsdien. Internet opent ongekende mogelijkheden. Zo kunnen we zien hoe mensen hun werkelijkheid scheppen, er een poppenkast van maken waarin zijzelf invullen wat die marionetten voorstellen, hoe fout ze wel niet zijn en denken ons levenslessen te moeten bijbrengen.
Het meest in het oog loopt hoe ze aan hun biografie sleutelen, hun kennis als absoluut gegeven stellen, hoe hard ze wel niet gewerkt hebben, nooit geprofiteerd hebben. Ze projecteren hun eigen onhebbelijkheden en tekortkomingen aan de lopende band. Ik zei het al eerder, internet en met nadruk die z.g. sociale media zijn voer voor psychologen en sociologen.
Als je je min of meer opstelt als amateur etnoloog worden die verschijnselen des te duidelijker. Je speelt een rol in het gaande zijnde spel en tegelijkertijd moet je afstand nemen om het te beschrijven. De rol die ik speel is voor velen te hoog gegrepen, met als gevolg wederom reacties die je niet voor mogelijk hield, zeker in het normale leven niet. Maar het went.
Voor wie het niet allemaal zo gevolgd heeft, geen enkele beschuldiging, geen enkele vorm van eerroof zal standhouden. Dit is in zoverre van belang omdat ik koste wat het kost mijn betrouwbaarheid gestand wil doen. Daar staat of valt immers alles mee van wat ik tot nog toe te melden had en het maakt het voor mij vrij makkelijk om mijn weg te vervolgen, dit tot groot verdriet van onverlaten, leugenaars, bedriegers en bedreigers. Sans rancune…
Carnaval is weer achter de rug en net als twee jaar geleden moet ik constateren dat nog steeds niemand op zijn dwaalwegen is teruggekeerd. De verwachting is blijkbaar dat ik er het bijltje bij neergooi. Dat doe ik alleen daarom zeker niet vanwege de politieke impact, daar was het mee begonnen, u weet wel, Wilders en het fascisme, en daar ga ik mee door. O ja, commentaar is welkom op dit blog van welke aard ook. Ik laat het op zijn minst zien.
De tweets onder Tibaert vanaf de carnavalstijd:
Tibaert – de laatste 2 maanden – 2014
Update februari 2017
Foto: Onze buurman als Stadsprins van Maastricht
