U rijdt auto? Zwijg…
En al helemaal als u zéér legaal landjepik bedreven hebt…
Lees:
“From Union Carbide to Exxon to BP” en bekijk: “La face cachée du pétrole”, maar ook: “Al Nakba” en “Terrorists control The White House”…
De strijd voor onze vrijheden dus!
Aldus kwam ik op Twitter terecht, juni 2010.
Israël was out. Onze joodjes waren clean afgevoerd dankzij een perfecte registratie en treinen die op tijd reden. Massaal was weggekeken. Na de oorlog werd Israël bewierookt totdat de autoloze zondagen mode werden. Dat ging te ver en de Palestijnse zaak werd omhelsd ondanks München. Olie moet, het is als het bloed in het kapitalistische lichaam. Palestina was in. Je kunt slechts voor de een zijn en automatisch tegen de ander. Zo is het toch?
Soms vervloek ik dit land met haar zogenaamde tolerantie en moreel besef. Tolerantie ten behoeve van de handel, hoe dubieus ook. Uiteindelijk was het deporteren van de joden ook een vorm van handel, waar we economisch bepaald niet slechter van zijn geworden. Zie Israël. Plooibaar zijn is het devies. Een vorm van schizofreen gedrag? Kom in ieder geval niet aan het fundament waarop in dit land alles rust, kapitalisme.
Wat rest is met het vingertje wijzen, schuldigen aanwijzen. Bij uitstek een kwaliteit van de bewoners in deze rivierendelta. Daarbij wordt niet geschroomd de meest absurde en kwalijke parallellen te trekken. Ze dienen steeds, zonder enige uitzondering, ter zelfrechtvaardiging, niet om te helpen of om de geschiedenis te ontrafelen. Een voorbeeld werd me dezer dagen toegestuurd, niet toevallig. De aanleiding vormde een bericht van mij en reacties daarop via Twitter, die ik niet kende. Het bijbehorende materiaal blijkt ook uit 2010 te stammen en u zult het zien, werelden scheiden ons.
Vooraf, ik zal de e-mail niet citeren. M’n bronnen wens ik te beschermen, de schrijfstijl kan verraderlijk zijn. Het materiaal stamt van het weblog van Ina Dijstelberge, maar niet heus. Net als in het geval van een stukje dat ze me ter beoordeling toezond, nu bijna drie jaar geleden, is haar aandeel erin nul komma niks, een vaste constante bij deze vrouw. Een kitscherig plaatje met een roos voor een schimmige achtergrond die Auschwitz moet verbeelden, waaraan toegevoegd twee in het Engels (sic) vertaalde gedichten. Het tweede heeft betrekking op Soedan.
“There is a Rose at Auschwitz, in the briar,
a rose like Sharon’s, lovely as her name.”
…
“I lived as best I could, and then I died.
Be careful where you step: the grave is wide.”
The NAKBA: the Holocaust of the Palestinians
afbeelding van Mary Rae
Waar het om gaat zijn de reacties.
– Heel erg mooi, Ina……De afbeelding met de Roos – voor het kamp Auschwitz – is prachtig…. Goed dat je stilstaat bij deze dag. Warm groetje.
– Afgrijselijk en onvoorstelbaar dat zelfs op een dag als vandaag iemand een vergelijking maakt tussen het afslachten van 6,000,000 Joden en het oprichten van een Joodse staat tegen de Arabische wil in (of het verliezen van de oorlog door de Arabieren).
Precies. Is verdere uitleg nog nodig? En hoe reageert Ina? Ze citeert weer en weer in het Engels. Stompzinnig, er is geen ander woord voor. Dijstelberge beseft niet in haar gevoel van morele superioriteit, dat ze de slachtoffers van de Shoah misbruikt exact op dezelfde wijze als Wilders en z’n kornuiten. Argumenten heeft ze geen enkele, haar historisch besef is om te huilen, maar ongegeneerd kwekt ze verder. Lees het maar ter plekke anders gaat deze strijdster voor rechtvaardigheid weer klagen bij Google met de bekende gevolgen.
Zo mogelijk nog bonter maakt ze het in een ander stukje aan de vooravond van de Dodenherdenking. Noodgedwongen citeer ik het volledig, anders blijft er werkelijk niets over.
1944 Uit wraak voor de algemene spoorwegstaking werden alle voedseltransporten naar het westelijk deel van Nederland door de Duitsers tegen gehouden. Hierdoor kon er maar weinig nieuw voedsel worden getransporteerd naar het westen van Nederland. Ons allen nu bekend als de hongerwinter.
In deze eeuw Details of Gaza blockade revealed in court case
Lijst met 81 goederen die wel naar binnen mogen.
Ik heb er geen woorden voor.
Woorden komt ze veelal tekort, dat is bekend. Etiketten plakken kan ze als de beste. Ook op dit episteltje reageert dezelfde reaguurder van boven, vermoedelijk ook de man van “Onwelgevallige waarheden”, maar zijn bijdrage is verdwenen. Ze zegt:
Sorry Jan, dag Jan, ik heb na bijna drie jaar meer dan mijn buik vol van jou. Vanaf heden heb je permanente ban. @ Allen : Het is simpel de blokkade als collectieve straf is illegaal, druist regelrecht in tegen het internationaal recht.. Dat ik daarbij de associatie met de blokkade van het bezette Nederland heb is mijn associaties. Wat zo’n blokkade betekent voor de slachtoffers weet ik uit de verhalen van mijn vader en mijn oma. De associatie heeft niets met Joden te maken. Israël wordt door ons gesteund, het is in mijn ogen onze plicht om hen op hun misdaden te wijzen.
Onze plicht… Juist, het is werkelijk om te huilen. Deze vrouw dichtte me ook een oorlogstrauma toe. Schandelijk voor de mensen die er werkelijk, toen en nu, onder lijden. Ze associeert zogezegd er maar op los. Ja, en die verhalen die doen het helemaal. Zal ik je eens wat vertellen, Ina? Ach, nee, je wenst slechts te horen wat in je kraam past, wederom gaat de vergelijking met Wilders volledig op.
Om misverstanden te voorkomen. Sedert de rechtszitting m.b.t. Herman Falkenstein volg ik het crapule van Krapuul niet meer. Een enkele tweet van hen dringt tot me door via RT en de aangemaakte lijstjes “Tibaert” en “Filou-Maastricht”, waaronder deze van een nobel heerschap die me als antisemiet bestempelt en nauw samenwerkt met Dijstelberge. Hij geeft keurig het linkje naar mijn blog door:
Nog steeds bezig met een diepe kuil te spitten, André? Pas maar op dat je er zelf niet in dondert.
ps
Nog enkele treurigmakende reacties via aan mij doorgezonden screenshots: “Dijstelberge en Auschwitz”. ROFLOL zegt ze en ik huiver.
