De zuivering van een propagandamachine

Individuele vrijheid en cultuur

In 1947 werd in de USA de justitiële draad opgepakt van de nazi’s: Roland Freisler in de figuur van McCarthy. Z’n latere chef werd Roy Cohn, berucht vanwege het Rosenberg-proces. Communisme heette het gevaar te zijn. Waar, hoe en voor wie? Om dit laatste draaide het natuurlijk en de macht moest in vertrouwde handen blijven, van Nixon via Reagan tot Trump. Overigens, de propagandamachine liep al sinds 1917 gesmeerd ook tot lering op hun beurt van de nazi’s. Die wederzijdse bevruchting tussen de USA en Duitsland op welhaast elk terrein van de samenleving is het meest opvallende, ook na de Tweede Wereldoorlog.

Ook Bertolt Brecht moest voor dit tribunaal verschijnen. Als geen ander wist hij het verhoor naar zijn hand te zetten door zich te presenteren als een argeloze schrijver die de Engelse taal nauwelijks machtig was. Of Paul Dessau er ook een verhoor moest ondergaan is me niet bekend. Na de oorlog componeerde hij de muziek voor de songteksten van Mutter Courage, het werk dat het hechte en duurzame verbond aanklaagt tussen kapitalisme en oorlog. Op Wikipedia valt over dit theaterstuk veel materiaal te vinden: Mutter Courage und ihre Kinder. In 2003 werd het in Berlijn uitgevoerd onder de regie van Peter Zadek, waarvan hier een weergave.
 

• LEUGEN EN PROPAGANDA

• WAAR WORDT OVER GEZWEGEN?

• VRIJHEID EN DEMOCRATIE

• HITLERS “MACHTERGREIFUNG” 1933

• HOW THE WESTERN MEDIA SUPPORT STATE TERROR – WHILE MILLIONS DIE

• OEI, OEI, OEI…