Waarom tooien partijen zich met het begrip vrijheid? Willen ze hiermee stellen dat vrijheid door hen gewaarborgd wordt? Welke vrijheid bedoelen ze dan? De vrijheid tot roof en plundering? Dat zullen ze nooit beweren, maar welke dan wel? Zonder verdere aanduiding is het een loos begrip, dat moet iedereen duidelijk zijn. Het wordt tot absurdum gevoerd door te stellen dat gevochten moet worden voor die vrijheid, die we niet kennen.
Vrijheid, de op kapitalistische leest geschoeide of, om een dwarsstraat te noemen, die van de Bosjesmannen? Vaak wordt ze gekoppeld, die vrijheid, aan democratie. Wie mogen delen in die democratie en wie niet? Wie neemt de vrijheid te bepalen over en voor anderen wie democratische rechten krijgt of bezit?
Op het einde van de Tweede Wereldoorlog werden plannen gelanceerd over wat zou moeten gebeuren met Duitsland. Over de vrijheid van Duitsers werd beslist door anderen. Toch zou je mogen veronderstellen dat juist Duitsers aan den lijve ondervonden hadden wat onvrijheid betekende. Hen werd niet gevraagd en het land werd opgedeeld dankzij Churchill & co, de man van het IJzeren Gordijn die opriep tot een verenigd Europa, nou ja, wat later de EEG werd, zonder de Britten. Die hadden nog een wereldrijk, waar de mensen in alle vrijheid leefden.
Freiheit und democracy…
We bezitten in dit land een partij die vrijheid en democratie in het vaandel voert. In Duitsland haar zusterpartij ook, de Oostenrijkse noemt zichzelf de Freiheitliche, een partij in de beste nazi traditie. Prachtige zusters en een broertje entameert zelfs vrijheid voor zich alleen en trekt er ten strijde voor. U bent dus gewaarschuwd. Zijn vrijheid is de onze niet.
Bron uitgelichte foto: Haaretz – Affiche: Carlo Schellemann
