Kinderen van de Holocaust

Gepost op door tibaert

“Ogni forma di fascismo si realizza attraverso la collera degli imbecilli“
Leonardo Sciascia da La sesta giornata



Massaal veel mensen waren betrokken bij de Holocaust. Hoe is het nazi-regime er toe gekomen om heel gewone mensen om te vormen tot moordenaars? Hoe ver reikt de verantwoordelijkheid van iedereen die een rol vervulde in het vervolgingssysteem? En wat met de Belgische verantwoordelijkheid? Slot van de serie “Kinderen van de Holocaust” op Canvas.

In deze aflevering komen zeven experts aan het woord uit verschillende domeinen. Ze ontleden de systematiek van de nazi-vernietigingspolitiek. Het zijn:

Laurence Schram (historica, Kazerne Dossin)
Mary Fulbrook (historica, University College Londen)
Ine Van linthout (professor toegepaste taalkunde VUB)
Christophe Busch (criminoloog, voormalig directeur Kazerne Dossin)
Herman Van Goethem (jurist/historicus, Universiteit Antwerpen)
Ugur Üngör (socioloog/historicus, NIOD)
Frank Seberechts (historicus)

Tevens zijn enkele fragmenten opgenomen uit het oeuvre van Maurice de Wilde over collaboratie en verzet, jaren geleden uitgezonden op de BRT. Enig in zijn soort. Wenselijk is het al dat materiaal beschikbaar te stellen voor het publiek of opnieuw uit te zenden.



Elke zin uit deze documentaire is het waard om in het geheugen te griffen. Aansluitend kunnen dan vragen gesteld worden over de maatschappelijke context waarin mensen ogenschijnlijk vrij daden plegen waartoe ze in hun stoutste dromen nooit toe gekomen waren. Ik doel hier op de uitvoerders van opdrachten en bevelen. M.a.w. welke conditionering hebben mensen ondergaan om vrijwillig tot handelingen en werkzaamheden over te gaan die elk werkelijk vrije mens met afschuw zal vervullen. Werk in een kolenmijn bijvoorbeeld? Of werk aan de lopende band, of potten vullen met augurken, zoals Wilders in zijn jonge jaren heeft gedaan?

Slavenarbeid verrichten als vrij geworden mensen tot het doden van mensen op industriële wijze ligt in elkaars verlengde. Werk wordt uitgevoerd waarbij het geweten uitgeschakeld wordt en de verantwoording bij de superieuren ligt. Beloning of straf zijn eraan gerelateerd. Onze hele maatschappij is hier diep van doordrongen. Beslissingen zijn niet aan een weldenkend volk, maar aan een gehersenspoeld, consumerend volk dat niet wenst te weten en zijn mogelijke invloed afstaat aan politieke vertegenwoordigers die bepaalde belangen te dienen hebben, voor het merendeel niet in het belang van de samenleving.

Feiten tonen dit onomstotelijk aan: de vernietiging van ons leefmilieu, van de biodiversiteit, de overkill aan wapentuig, de volslagen ontoereikende rechtspraak, internationaal nauwelijks existent, de uitbuiting op wereldschaal van mensen, het bewust creëren van vijandbeelden als ideologische bovenbouw. Grondstoffen, bodem, water, lucht verklaren tot privaatbezit en verhandelbare waar ligt aan dit alles ten grondslag, tezamen met de volslagen onwil en onmacht hierin verandering te brengen.

Overdenk dit alles bij het bezichtigen van de expositie Het onbekende Auschwitz:





Op dit weblog valt meer over deze thema’s te lezen, te zien en te horen, onder de zoekterm AUSCHWITZ bijvoorbeeld. Bedenk steeds, wie niet over kapitalisme wil spreken moet over fascisme zwijgen. Luister maar eens naar Maurice de Wilde over economische collaboratie.


Uitgelichte foto: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Gepubliceerd door tibaert