Schaamte en schuld

Gepost op door tibaert

Moskou/USSR – Pravda

 

Mededeling na topoverleg te Brussel tussen België en Duitsland in 1938: “het vluchtelingenvraagstuk”

Historische continuïteiten van orde en (economische) macht, ze liggen voor het opscheppen. Bovendien maken ze meer dan duidelijk in hoeverre democratie en justitie veelal holle begrippen zijn, slechts dienstig voor tijden van sociale rust. Die levert de consumptiemaatschappij volop. Voor 1940 lagen de kaarten tenminste duidelijk, ondanks alle sociale ellende, die nu verplaatst is naar landen buiten ons direct gezichtsveld. We zien ze niet meer en ons wordt verteld hoe ze te duiden. Het volk kan rustig gaan slapen. Toch blijven de zorgen, denk maar aan de politie die niet alleen waakzaam moet zijn voor vermeend terrorisme, maar ook dienstig voor militaire interventies en controle. Zie Afghanistan.

Interpol is een dienst ogenschijnlijk opgezet om de internationale criminaliteit te bestrijden en stond voor de WO II onder de leiding van Heydrich. Nog voor z’n benoeming organiseerde hij samen met Himmler een geheim internationaal politiecongres te München in 1937, waaraan ook functionarissen uit België en Nederland deelnamen. Vervolgens werden dezen uitgenodigd op de Reichsparteitag in Nürnberg om aldaar onderscheiden te worden door de Reichskanzler persoonlijk als eerbetoon voor hun verdienstelijk werk.

Politie en fascisme, een onuitputtelijk onderwerp, zeker in deze dagen. Toch doen er mensen het zwijgen toe die van zichzelf zeggen beter te weten. Schamen ze zich, willen ze slechts schuld toewijzen zonder zich bloot te geven? Zijn ze schaamteloos? Zomaar een paar vragen aan de hand van het volgend programma, gisteren via de radio te beluisteren.



Schamen we ons de realiteit onder ogen te zien, eerlijk te zijn en oprecht? Worden daarom steeds met veel gemak vijandbeelden opgeroepen? Die van het communistisch gevaar is wel het paradevoorbeeld. Wat zou gebeurd zijn als werkelijke democratie had geheerst, hier bij ons in Westen, te beginnen met 1918? Was het dan ooit zover gekomen dat het kapitalisme ons vele malen achtereen in het verderf had kunnen storten, met als bekroning de atoombommen op Japan en de napalm op Vietnam? Of maken we onszelf wijs dat mensen elkaar gaan uitroeien als ze geholpen, gesteund en voorzien van alle basisbehoeftes worden? Of anders gevraagd, waartoe dienen vijandbeelden, tot wiens profijt zijn ze?

Eenvoudigen van geest, mensen die graag geloof hechten aan propaganda, hun autootje belangrijker vinden dan bijvoorbeeld kinderarbeid en uitbuiting van vrouwen, dergelijke mensen omarmen de verworvenheden van de kapitalistische economie en dus het principe van niet-delen. Aan alles hangt nu een maal een prijskaartje. Vandaar dat het fascistische model voor hen het hoogste ideaal zal zijn, ook al noemen ze het liever de “vrije markt”. De orde wordt in stand gehouden, met als meest zichtbare uiting, de politiemacht in dienst van de burger.

Het kapitalistisch eigenbelang weet dat ten hoogste te appreciëren. Hun poppetjes heten nu Bolsonaro, Trump, Modi en Putin. In China is men zelfs nog een stapje verder, daar zijn werkelijk lessen getrokken uit de zegetocht van het kapitaal, zodat de wereld ook voor hen een prooi wordt en niet meer zonder slag of stoot voor het Vrije Westen. Ook Hitler begreep dat ongetwijfeld al, hij kon z’n doel echter niet verwezenlijken dankzij Stalin, zijn grote voorbeeld.

Het volk, waar ook, staat bij dergelijke belangen buitenspel, ze is het kanonnenvoer, afval als ze van geen nut is voor de kapitalistische machinerie. Als geen ander heeft wederom Hitler ons dat voor ogen gevoerd in Auschwitz. Soms mag het een vakje rood maken en haar stem uitbrengen op iemand die het niet of nauwelijks kent en die het niet ter verantwoording kan roepen.

Schaamteloos wordt propaganda gevoerd, stoelend op de ervaringen opgedaan in de Eerste Wereldoorlog door de Amerikanen, zeer tot voordeel van de nazi’s. Ze bleek van onschatbare waarde tijdens de Koude Oorlog en bewijst nog steeds haar nut nu onder het motto “War On Terror”, tot groot profijt van de fascisten in ons midden.

Je kunt er gif op innemen, steeds wordt de geschiedenis schaamteloos door propaganda verkracht. Hier een voorbeeld uit 1974 en twee jaar later de verfilming, Joachim Fest van de FAZ over Hitler. Hitler de booswicht, de incarnatie van de duivel, zeer bewonderd door Henri Ford, die ons een duivels systeem heeft opgedrongen, het autosysteem, gefabriceerd door een ander vergelijkbaar systeem, de lopende band. Mensen als onderdeel van een machine, net als de automobilist, die denkt vrijheid verworven te hebben.



De absolute macht bereikte Hitler in augustus 1934 na de “Nacht der langen Messer” en het overlijden van Hindenburg. Het proces dat hieraan voorafging tekent de nu volgende documentaire. Duidelijk wordt de rol van het kapitaal en die van de conservatieve partijen, welke Hitler ondersteunden vanaf zijn benoeming tot Reichskanzler. Het een volgde bijna logisch op het ander en uiteindelijk was er geen weg terug meer mogelijk.

 

Durch Mord zur absoluten Macht

 

 

 

Uitgelichte foto: bron – Krantenknipsel: Konkret

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Gepubliceerd door tibaert