Michel Comte: The Girl from Nagasaki (2013)
Met verbazing en afschuw zal iedereen die kennis heeft van de politieke, economische en militaire ontwikkelingen sinds Hiroshima en Nagasaki de gebeurtenissen volgen die in Oost Europa spelen. Verbazing vooral over de al jaren voortdurende propagandaoorlog die vanuit het Westen gespeeld wordt tot vernietiging van de vroegere USSR en het huidige Rusland. Afschuw dat vanuit datzelfde Westen onder de vlag voor vrijheid de inzet van kernwapens als reële mogelijkheid wordt beschouwd. Dit is geen dreigen meer, z.g. afschrikking, dat is spelen met het leven op aarde, met de vernietiging van de mensheid als uitkomst. De propagandaoorlog lijkt momenteel zijn kookpunt te hebben bereikt, kritische geluiden zijn voor het grote publiek niet meer te vernemen. Er vindt overduidelijk een massale hersenspoeling plaats om de geesten rijp te maken tot de finale acte. Het valt onder die omstandigheden zwaar om niet tot machteloosheid te vervallen, bij het aanschouwen van al die eenzijdige berichtgeving met halve waarheden en complete leugens. In het onderstaande bericht verwijst Paul Lookman naar een in Zwitserland verschenen artikel dat tracht de recente ontwikkelingen in een juist perspectief te plaatsen.
Verder lijkt het me niet overbodig in het kader van monopolisering van de informatie en schermen met auteursrecht nadrukkelijk te verwijzen naar de claim tot overname. Waarvan acte.
DE WARE CONTEXT EN HET WERKELIJKE DOEL VAN DE OEKRAÏNE-OORLOG
Paul Lookman
De oorlog in Oekraïne gaat gepaard met een nooit geziene propaganda-oorlog. De Zwitser Jacques Baud onthult de achtergronden en werkelijke bedoelingen van de oorlog. De Oekraïners worden gebruikt als kanonnenvlees. Rusland moet vernietigd en Poetin omvergeworpen. Europa deelt in de klappen.
Volgens onze media en politici is de oorlog in Oekraïne drie weken aan de gang. In werkelijkheid begon de oorlog acht jaar geleden. Aan de doden die nu vallen, gingen 14.000 slachtoffers van de Oekraïense oorlog tegen Oekraïners in de Donbas-regio in Oost-Oekraïne vooraf, waarvan 4.000 burgers en kinderen. Die context komt nooit aan de orde in de media, die zich daarmee verlagen tot wapen in de propagandaoorlog. Waarom worden alternatieve bronnen zoals RT en Spoetnik voor ons afgesneden? We weten dat het Westen de Contra’s in Nicaragua, Al-Qaeda en de Taliban in Afghanistan, de MeK in Iran, ISIS en Al-Qaeda in Syrië en de Saoedi’s in Jemen steunde. Vandaag steunt het Westen nazi-fracties in Oekraïne. De geschiedenis leert dat dit als een boemerang bij ons terugkomt.
De Russische inval in Oekraïne is strijdig met het internationaal recht. Maar, zoals we al in onze long-read-analyse van 7 maart stelden, men moet wel kijken naar de context. In het Westen krijgt Rusland ongenuanceerd het etiket ‘agressor’ opgeplakt. Oekraïne, het slachtoffer, moet met alle middelen worden geholpen, incl. wapens en huurlingen. De emoties lopen hoog op en viseren vooral de persoon van de Russische president Vladimir Poetin. Het zijn reacties die we niet gezien hebben in Amerikaanse oorlogen die evenzeer het internationaal recht schonden, en waar Europese landen ongegeneerd aan deelnamen. Denk aan Servië, Afghanistan, Irak en Libië, de proxy-oorlog in Jemen, om maar te zwijgen over de behandeling van gevangenen in Abu Ghraib, Guantánamo Bay en black sites van de CIA.
Het zijn reacties die we evenmin gezien hebben bij Israëlische luchtaanvallen op Gaza tegen een bezette Palestijnse bevolking die niet beschikt over militaire middelen om zich te verdedigen, geen raketafweer noch schuilkelders heeft, en niet geniet van iets dat in de buurt komt van de $4 miljard per jaar Amerikaanse militaire steun aan Israël. De publieke opinie maalt niet over Israëlische aanvallen op medische labo’s die coronatesten uitvoeren waarmee Israël zich schuldig maakt aan massamoord en daarmee oorlogsmisdaden. Onze publieke omroep doet er het zwijgen toe als Israël Palestijnse publieke en residentiële infrastructuur aanvalt, en akkers, scholen, moskeeën en wegen die ambulances moeten gebruiken op weg naar ziekenhuizen vernietigt.
Wie het conflict in Oekraïne in een context plaatst, wordt al snel gebrandmerkt als ‘nuttige idioot’ of ‘naïeveling die de Russische propaganda uitdraagt’. Maar als beleidsmakers pleiten voor moord op Poetin, of een no-fly-zone die de oorlog kan laten escaleren tot een Europese of zelfs wereldoorlog, is elke poging om het gezond verstand te doen wederkeren welkom. Onze long-read van 7 maart probeerde daartoe bij te dragen. Vandaag vullen we dat artikel aan met een analyse van het interview van Thomas Kaiser met Jacques Baud in het Zwitserse tijdschrift Zeitgeschehen im Fokus. We doen dat met toestemming van de uitgever van het tijdschrift, dat net als ‘Geopolitiek in context’ onafhankelijk is, geen advertenties opneemt en tot stand komt door de inzet van onbezoldigde, ter zake kundige, vrijwilligers.
Lees hier verder…
Econometrist en doctor Internationale Veiligheid Jacques Baud werkte als kolonel voor de Zwitserse Strategische Inlichtingendienst, was tijdens de Rwandese oorlog UNHCR-adviseur voor de veiligheid van de vluchtelingenkampen in Oost-Zaïre, en werkte voor het Department of Peacekeeping Operations (DPKO) van de Verenigde Naties in New York. Hij richtte het International Centre for Humanitarian Demining (CIGHD) in Genève op, alsook het Information Management System for Demining (IMSMA). Hij droeg bij aan de introductie van het inlichtingen-concept in VN-vredesoperaties, en leidde het eerste geïntegreerde VN Joint Mission Analysis Centre (JMAC) in Soedan.
-
NAVO-EXPANSIE IN EUROPA
-
MOEDERTJE RUSLAND
-
OORLOG VOEREN EN TUINIEREN
-
DE ERFGENAMEN VAN EEN GENOCIDE
-
DE MILITAIRE SITUATIE IN DE OEKRAÏNE
-
AGRESSIE EN OBSESSIE
-
DE OOSTINDISCHE DOOFPOT
Uitgelicht: bron
