Een drietal jaren reageerde ik voor het eerst op het toen nog bestaande NRC-forum. De netiquette vereiste ware naam, geen beledigingen en meer van die zaken. Enkele maanden later had ik meer spijt als haren op m’n hoofd dat ik mijn ware naam had prijsgegeven. Uitgerekend de Wilders’ adepten konden vrijelijk hun gang gaan en trollen dat het een lieve lust was. Vreemd was het dat zowel de moderator als het overgrote deel van de medescribenten dat niet zagen of wilden zien. Over het een en ander kunt u op dit blog het nodige teruglezen (NRC -forum).
En toch woog voor mij het contact met oprechte deelnemers op tegen het PVV gedoe met het bijbehorende dreigende sfeertje. We leven nog in een vrij land met rechtsbescherming nietwaar?
Op een gegeven moment wilde ik van een door mij gewaardeerde deelnemer toestemming vragen voor het gebruiken van een citaat. Zo kwam ik bij Twitter terecht. Ooit had ik een account aangemaakt maar de inloggegevens waren foetsie. Een nieuwe dus en @Tibaert_ was geboren. Nee, Twitter was niks voor mij, veel te korte statements. Wat berichten en links doorgeven, dat was het zo’n beetje, totdat ik begin dit jaar m’n oorspronkelijke account @Tibaert achterhaalde. De Arabische Lente was losgebroken en nu ontdekte ik de sterke kanten van Twitter. Het accent kwam voor mij te liggen op mondiale ontwikkelingen en de wederopstanding van fascisme in Europa. Vanwege de reacties ging mij steeds meer het denken en leven intrigeren van mensen die door dik een dun het handelen van onze nationale nitwit verdedigen. Het werd #pvv dat de klok sloeg. Een nieuwe account aangemaakt om het twitteren hanteerbaar en overzichtelijk te houden, Treabit werd de naam, die was al na een dag suspended, een volgende, TibGrim, na een drietal weken. De daders? Feitelijk herhaalde de geschiedenis zich die ik bij de NRC ervaren had. Kom het PVV volk niet te na, anders word je gebanned. En zo werd m’n alter ego Louis Sartorius van stal gehaald, inmiddels voor de duidelijkheid omgedoopt in @Tibaert_extra.
Signaleren en verhelderen zie ik een beetje als mijn taak. Niet om leeghoofden, dwazen, smeerlappen tot andere gedachten te brengen. Dat zou vermetel zijn. En zie, vermoedelijk vanwege die houding kom ik steeds nadrukkelijker in het vizier van de PVV hardliners. Provoceren en vooral smaad en laster verspreiden zien een aantal van hen als hun voornaamste taak. Een probaat middel is daarbij het gebruik van fake-accounts, waartoe eentje onder een bestaande naam.
En waar viel vandaag m’n blik op? Op een tweet van Leo Lewin, de man van het citaat. Nou, zei Leo, dan ben ik extreem links. Gekeken waar die discussie over ging. Over molesteren kreeg ik de indruk. Leo maakte me later duidelijk dat het over een affaire met een keeper ging. Daar wilde ik wel het fijne van afweten en ook hoe er op gereageerd werd. En zo kwam ik bij de account van ene Henk terecht. Z’n bio vermeldt: “Israël, energie, politiek, sport en de kip”… Begrijpen wie het doet. Een ding wel, die kip dat slaat op mij. Maanden al hanteert het schoelje die naam als ik bedoeld ben. Moet ik nu concluderen dat zelfs iemand een account aanmaakt om mij te bestrijden? Het bijbehorend plaatje is duidelijk en is symbolisch voor de opvattingen van Wilders. Gestileerde meeuwen, die als jachtvliegtuigen ten strijde trekken en Wilders met een geweer in de hand, die een haan neer knalt. Je kunt het als provocatie of als dreigement opvatten. Of je zoiets serieus moet nemen?
Update 17 november 2013:
Uitgelichte foto: Luigi Ghirri – bron
