De hetzes van GeenStijl

Sandro Botticelli: Portrait of a Young Woman (1475)


 
Het lijkt me te veel eer om inhoudelijk aandacht te besteden aan een weblog als GeenStijl. Als verschijnsel in een ontwikkeling waarbij internet een dominerende factor lijkt te worden voor de informatie voorziening is het echter niet te negeren, dat moet ik helaas bekennen. In de kakofonie van een ieder zender en ontvanger gaan, vrees ik, dit soort sites een steeds grotere rol spelen. Als je de weg niet weet, of beter welke informatie je moet zoeken en waar, is het verleidelijk de weg van de minste weerstand te kiezen. Daar ligt ook het succes van homepages als die van Windows en Startpagina.

Afgezien van het feit dat het web in grote mate bestaat uit zinloze informatie en amusement biedt het ongekende mogelijkheden. Alles wordt met alles verlinkt of gekopieerd en kan snel verspreid worden. Bronnen kunnen echter vaak niet gecontroleerd worden. Veel wordt anoniem gepubliceerd. Je kunt er gif op innemen dat juist sites opgepikt gaan worden die terecht of niet leven bij de gratie van dergelijke mechanismen.

En dan. Dan zijn we nog verder van huis. Ik ga er vanuit dat het over een paar jaar al zover is. Printmedia zullen grotendeels verdwenen zijn of worden ontzettend duur. Vergeet niet, van lieverlee wordt de samenleving afhankelijk van internet. Post, telefoon, radio en TV zijn en worden er in geïntegreerd. De gratis krant via deze weg zal een GeenStijl zijn en de tweedeling in de maatschappij zal scherper gemarkeerd zijn  dan ooit tevoren.

Hokjesgeest en etiketten-plakkerij is een geliefd volksspel, gekoppeld aan het gesundenes Volksempfinden wordt het brandgevaarlijk. Overal een mening over hebben, die luidkeels uitbazuinen en voor de gevolgen hard weglopen, dat is de te constateren trend. Daarbij komt het in de anonimiteit duiken (vaak begrijpelijk) en het niet vermelden van bronnen en het plegen van plagiaat.

In het kader van de alom uitgebazuinde vrijheid op meningsuiting (waar is de verantwoording?) nog een anekdote. De grootste politieke blunder van Stalin is geweest de pers volledig aan banden te leggen. Verstandige, en ook minder verstandige, mensen wisten dat wat in De Waarheid stond zeker niet de waarheid was. Daartegenover de USA. Algemene meningsvrijheid. En hoe ziet het uit met het geïnformeerd zijn van de Amerikaanse bevolking? Uitermate beroerd zou ik zo denken.

Daarmee is ook het dilemma geschetst en komen we bij de eigendomsverhoudingen van de media uit. Die invloed is onbegrensd: politiek, economisch, wetenschappelijk, sociaal. Een retorische vraag tot slot: Zouden Bush, Sarkozy, Blair en Berlusconi ooit aan de macht zijn gekomen door werkelijk onafhankelijke en niet gemanipuleerde media? Natuurlijk niet. En in welk troebel water vissen media als GeenStijl?


Update 5 januari 2009:
 
Maanden na dato zie ik het filmpje op YouTube met oud-minister Vogelaar. Soms loop ik erg achter met de Nederlandse actualiteit. Maar het bleek het filmpje van het jaar dus maar eens gekeken. Is vlerkengedrag tot norm verheven? Eerlijk, bij het zien en vooral horen van een of andere nitwit die iemand de microfoon onder de neus duwt en zich tot spreekbuis van het volk maakt, begon mijn bloed te koken. Het liefst had ik hem een flinke rechtse verkocht en voor het leven kreupel getrapt. Je zou toch zo zeggen zo gaan we niet met elkaar om. En daar verdient zoʼn individu geld mee. Wie durft het nog over tuig en ongedierte te hebben? Het werkelijke crapule zijn dit soort lieden.

Inmiddels heb ik ook begrepen dat voornoemd figuur met alle égards is ontvangen op onze “publieke” TV.

Zijn we zo diep gezonken in Nederland?


Uitgelichte afbeelding: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.