Je bent links communistisch schorem, doodschoppen niet waard

Cliff Wesselmann: “Two Gun” Davis was the emblem of L.A. police corruption (1937)

---

Gisterenavond werd op Arte een fameuze documentaire uitgezonden, “Le chagrin et la pitié”, van Max Ophüls uit 1971. Je zou wensen dat iedereen die voornemens is te stemmen op Wilders of aanverwante geesten naar deze documentaire zou hebben gekeken. Voor een deel zouden zich herkend hebben in de houding van collaborateurs en meelopers. Ze zouden ervaren hebben wat het betekende het vertrouwen te geven aan één man, die geëerd werd als held, de held van Verdun.

De Fransen hadden niet het geluk bij voorbaat aan de goede kant te staan zoals de Nederlanders en de Belgen. Hun land was verdeeld en in het niet bezette deel werd de Franse staat gecontinueerd. Met recht kan gezegd worden dat Frankrijk het enige land is geweest dat intensief gecollaboreerd heeft met Nazi-Duitsland.

De Fransen onder Vichy waren niet persé anders dan die in het bezette deel van het land. Ook zij werden door de nazi’s als minderwaardig beschouwd i.t.t. de Hollanders of de Engelsen. Die waren in hun ogen superieur, immers van het Nordische ras. Frappant overigens hoe die racistische opvatting in onze tijd weer om de hoek komt kijken in debatten om de euro en het ESM.

Na de oorlog, het beest was verslagen, kwam de leugen van de résistance alom.  Zelfs een van de medewerkers aan het Pétain regime kon zich wel of niet terecht op de borst slaan dat hij in het verzet had gezeten. Na de oorlog werd hij Frankrijks jongste minister ooit. Minister van koloniale zaken. Opvallend, hij bleef tegen beter weten in een vriend, een oud-politieprefect uit Bordeaux de hand boven het hoofd houden, die er later tijdens de Algerijnse oorlog persoonlijk zorg voor zou dragen dat massaal mensen de Seine in werden gedreven omdat ze protesteerden tegen de Franse wandaden overzee. En de minister? Die had het inmiddels tot president geschopt. 1981.

Hoe kon dit allemaal gebeuren? De Koude Oorlog moest uitgevochten. Ook hier weer de goeden tegen de kwaden. Van Korea, via Indonesië tot Zwart Afrika en het Midden Oosten toe. Onderwijl moest ook nog de achtertuin van de USA onder controle gehouden worden. De kapitalistische economie floreerde, dankzij de geschapen voorwaarden voor een overweldigende consumptie en de wapenindustrie. Zo werden de burgers tevreden gehouden in hun vrijheidsroes en in hun gevoel voor rechtvaardigheid. De kwaden waren immers de anderen.

Al tijdens de oorlogsjaren verscheen een markant werk van Duitse Exilanten van het Institut für Sozialforschung, “Dialektik der Aufklärung”. Jaren later werd het pas werkelijk ontdekt, na 1968. Zonder de geschiedenis te kennen, haar mechanismen, zullen we gedoemd zijn in dezelfde fouten te vervallen. Vroeg al werd dat in Duitsland, de vroegere BRD onderkend. Protestmarsen werden georganiseerd tegen de herbewapening, de Ostermarschen. Aufklärung stond bij de deelnemers hoog in het vaandel. Niet voor niets dat hun pamfletten uitgroeiden tot een gezaghebbend tijdschrift, Das Argument.

Ondertussen was de EGKS gegrondvest, een uitdrukkelijk economische, lees kapitalistische, gemeenschap voor Europa, met als drijvende krachten Frankrijk en de BRD. Schaalvergroting voor de productie was van node en daarvoor was samenwerking vereist wilde West-Europa nog een rol van betekenis spelen op de wereldmarkt. Engeland hield zich afzijdig.

Om de lonen kunstmatig laag te houden kwam een landbouwbeleid van de grond onder supervisie van onze landgenoot Mansholt. De werkelijke macht lag overzee, bij de Amerikanen en hun NAVO. We moesten immers door hen beschermd worden.

Waarom ik dit vertel? Weet u dan niet dat momenteel op de meest grove manier de geschiedenis verkracht wordt? Een illuster voorbeeld is de denker achter Wilders, Bosma. Hij hangt een beeld op van het verleden, dat van het fascisme en van de Koude Oorlog, dat je doet gruwen. Centraal thema voor hem, Aufklärung darf nicht stattfinden. Het nieuwe vijanddenken moet er ingehamerd worden op grond van een racistisch werk, Huntington’s “Clash of Civilizations”. En zo zijn we weer terug bij af. Geen debat, één ideologie.

ALEXANDRA STRIEKER EN FASCISME

Een simpel voorbeeld dat begin januari op Twitter verscheen: “Frankfurt School, een Marxistische vooruitwist die veel kwaad heeft gedaan”. De “Kritische Theorie” marxistisch? Laat je nakijken, en hou je mond als je niet weet waar je over spreekt. Voor het eerst word ik met de term “cultuurmarxisme” geconfronteerd. Het verspreiden van marxisme met cultuurmiddelen legt ene Kassandra uit en haar toehoordertjes knikken braaf. Ik zou zo zeggen lees het nawoord eens van “Das Kunstwerk im Zeitalter seiner technische Reproduzierbarkeit”, een werk van Walter Benjamin, gepubliceerd in 1936. Over eigendomsrecht, mobilisering van de massa onder het fascisme zonder de eigendomsverhoudingen aan te tasten, dat wederom leidt tot esthetisering van de politiek culminerend in de oorlog als grootste kunstwerk.

Vraag me alsjeblieft niet wat policor is. Dat weet ik net zo min als wat pomo zijn betekent, onder die toestand schijn ik te vallen. De paus is meer premo, volgens haar. Het is maar dat u het weet. Alexandra Strieker weigert pertinent haar geheimtaaltje nader te verklaren. En lach nu niet, deze dame onderhoudt nauwe contacten met de Amerikaanse achterban van Wilders. Haar taaltje heeft ze als middel aan het denken van Hitler ontleent, en dat weet ze. Anti-Aufklärung pur sang.

Brutaalweg zegt deze dame over het werk van Adorno, Horkheimer, Habermas en vele, vele andere kritische denkers, zeg maar allen, dat zij een vuige manier hanteren om het debat naar hun hand te zetten. Het is alsof Adolf aan het woord is. Ja zegt Sandra, je moet er keihard tegen in gaan. Zonder debat, zeg ik er maar even bij. Mag ik de methode van Alexandra Strieker en haar geestverwanten fascistisch noemen? Nee, dat mag ik niet, dat moet ik.

Lees tot slot nog even wat Marine Le Pen onder bezetting verstaat. Je hoort het Wilders en zijn volgelingen zeggen. De taal van de hedendaagse fascisten. Ze hebben de wind mee. Denk daaraan op 12 september, als u de koers van ons land mee gaat bepalen. 

Hun helden Ronald Reagan en Margareth Thatcher, terug dus naar de 19e eeuw, de glorietijd van het laisser-faire kapitalisme. De gevolgen kennen we onderhand, een financiële wereldoorlog is losgebrand. Wie betalen de rekening?

Ronald Reagan, een B-acteur die als verrader optrad, geheel in de voetsporen van de nazi’s, en het tot president schopte. Het citaat kon ook stammen van, wie dacht u?


De te verwachte reacties op het bovenstaande komen weer binnen via Twitter. De stempels worden geplaatst en op de inhoud wordt niet ingegaan. Zo Wilders, zo zijn volgelingen. De enige waar ze baat bij denken te hebben. Een in de waarheid… Hun waarheid, een grote leugen kortom.

En mevrouw Alexandra Strieker?

Ook een mogelijkheid. Nogmaals, aan gepsychologiseer over personen waag ik me niet. Wie weet moeten we het wel in een volstrekt andere richting zoeken dan we dachten. Luister maar eens naar dit radioprogramma: “Der süße Schmerz”   oder   “Die Lust an der Unterwerfung”. Let op het type vrouwen dat erin beschreven wordt, Amerikaanse, het type waar Sandra zich zonder twijfel bij thuis voelt. Bevrediging en meer. Hopelijk doe ik haar er een groot plezier mee en krijgen we wat meer rust op Twitter. stel je maar eens voor, Sandra en Teun.

Zeker Sandra schijnt me open te staan voor het masculine geweld als het maar tot genot leidt. Voor Teun kan het betekenen dat hij z’n geweldsfantasieën kan uitleven zonder slachtoffers te maken. Waartoe ze anders kunnen leiden dienen we te weten:

I’d rather drink muddy water
Sleep out in a hollow log
Than be in California
Treated like a dirty dog.

LAPD Blocked Dust Bowl Migrants at State Borders

 

---

• TAAL EN NAZITAAL

• ONBEGRIJPELIJKE WOORDEN…

• TUTTEBELLEN?

• HET INSTITUUT

• DE POLITIE IS ONZE KAMERAAD

• WAT TE DOEN?