Psychisch gestoorde kunstenaars…

Gepost op door tibaert

André Kertész: Untitled (October 24, 1979)
(A Reclining Susan Harder, Nude, Holding Distortion Mirror)

 

EEN WEEKEND BIJ DE PVV FAMILIE
OP TWITTER – 1


De PVV familie heeft me in haar hart gesloten. Dagelijks zie ik ze voorbijkomen de tweets aan en vooral over mij. Ook doen ze alle moeite speciale accounts aan te maken zodat ik ze beslist niet mis kan lopen. Zelfs accounts met mijn naam of bijna mijn naam. De bio van eentje vermeld openhartig: “PVV haatzaaier communist valt op tieners travastiet, ontpopt …”. Wie zou dat zijn? 

Sinds deze familie er alweer in geslaagd is mijn alternatief account te doen verdwijnen had ik geen kijkje meer bij ze genomen. Toch werd ik een beetje nieuwsgierig. De implosie van die PVV is in volle gang en wat zouden ze te melden hebben? Als ik het allemaal goed begrepen heb barst nu de heiligverklaring van Wilders pas goed los, een beetje onder het motto: “Wenn der Führer dies wüßte”. Nee, de Leider had en heeft geen weet van al het kwaad dat om hem heen geschied, hij staat voor de blanke waarheid, die zijn discipelen maar al te graag tot zich nemen. 

Ja, hij is uniek, Geertje. Je vraagt je wel af waarin dat unieke precies schuilt: “@____Jeannie____: Wilders is een uniek en zeer slim persoon, met geen enkele politici te vergelijken! ‘Geen kudde gedrag!'”. En wie zou zich nu graag met deze man willen vergelijken? Daar sta je toch boven, zeker als fatsoenlijk politicus, echt waar Jeannie.

Niet alleen Wilders is op een ondoorgrondelijke wijze uniek, ook zijn aanhang, zeker op Twitter. Neem nu deze meneer, die zeer close is met Sandra van de pomo’s, @PeterAnshof. Iemand die nog een beetje in het Fortuyn tijdperk is blijven steken. Hij richt een verzoek aan De Telegraaf om een stukje van hun prof en vriend van Pim te mogen overnemen. Het werd ingewilligd. Wat zie ik verder? Smeerlapperij over mijn persoon, overgenomen van SS specialist en bewonderaar Dirk Hartman.

Van Peter is het maar een kleine stap naar Sandra. Ik was het bijna vergeten, maar de tweets van een uitzonderlijke woordenwisseling had ik voor de zekerheid bewaard en heb ze inmiddels tot een bericht verwerkt: “Els en Sandra…“. Groot zwijgen van beiden over dit onderwerp, beperkt tot slechts dit bericht van Sandra: “Je kunt je moeite van een bot besparen. RT gewoon @IslamIsVrede :-)”. En zoals het hoort verschijnt een dag later, gedwee, dit bericht van Els, het eerste na dagen van zwijgen: “. @IslamIsVrede Goud en zijde haram? Ja, net als fruit in ’n hoge boom. Als je er niet bij kan, laat dan maar zitten…”.

Sandra dan maar. De grap met deze dame is dat ze graag anderen de kastanjes uit het vuur laat halen geheel volgens het model van een leider die geen tegenspraak duldt. Ze heeft groteske leugens over me verspreid en laat gewillig anderen die rondbazuinen. Een beetje als Wilders met zijn “Islam = fascisme”. Ze weten als het maar vaak genoeg herhaald wordt krijgen alle leugens de schijn van waarheid. Nog brutaler, t.o.v. mij doen ze precies wat ze mij verwijten. En meer.

Wie ontdekt Sandra in haar TL dankzij Yernaz? Een nieuw helder licht om Ayn Rand uit haar welverdiende duisternis te halen. Iemand die een filosoof te logeren heeft gehad die de naam Hicks draagt. Sandra had nog nooit van deze wijsgeer gehoord en dat kan ik haar beslist niet kwalijk nemen.

Wat levert vervolgens googlen op die naam op? Een beroemd fotograaf verschijnt, je zou hem een pornograaf kunnen noemen. Was dat dè Hicks? Nee, hij was immers filosoof.

En wat krijg ik vervolgens te lezen? Een PDF met de titel: “Warum Kunst hässlich wurde” met als auteur Stephen Hicks, Ph.D.

De inleiding laat ik hier in extenso volgen:

Kritiker der modernen und postmodernen Kunst haben sich lange Zeit auf die „Ist das nicht widerlich“-  Strategie verlassen. Damit meine ich die Strategie, mit der man bestimmte Kunstwerke als hässlich, trivial, oder geschmacklos, dass „ein Fünfjähriger” sie hätte machen können, etc. beschreibt. Dabei wurde es auch meistens belassen. Diese Argumente sind ermüdend und unüberzeugend, obwohl sie oft der Wahrheit entsprechen. Die Kunstwelt ist von ihnen wenig bewegt gewesen. Natürlich sind die großen Werke der Kunstwelt des 20. Jahrhunderts hässlich. Natürlich sind viele anstößig. Natürlich hätte in vielen Fällen ein Fünfjähriger ein vergleichbares Produkt herstellen können. Diese Argumente sind unbestreitbar, aber leider völlig nebensächlich. Die wichtige Frage ist: Warum adoptierte die Kunstwelt des 20. Jahrhunderts das Hässliche und Widerliche? Warum wandte sie all ihre kreativen Energien und Klugheit dem trivialen und der selbsternannten Sinnlosigkeit zu?

Es ist sicher einfach, mit dem Finger auf die psychologisch Gestörten und die Zyniker zu weisen, auf jene, die lernen das System zu manipulieren, um ihre 15 Minuten Ruhm oder einen schönen fetten Scheck von einer Stiftung zu kassieren, oder auf die Mitreiter, die nur das Spiel mitspielen, um zu der richtigen Partie eingeladen zu werden. Aber jedes menschliche Unternehmensgebiet hat seine Mitreiter, Gestörten und Zyniker, und die sind nie die treibenden Kräfte. Die Frage ist, warum wurden Zynismus und Hässlichkeit in der Kunstwelt zur Spielregel?


Het staat er echt, natuurlijk zijn, enz. Vervolgens de belangrijke vraag…! Het oordeel is al geveld voor er maar een schijn van definitie of verklaring is gegeven over wat cultuur en (beeldende) kunst volgens hem  behelst. Hij gaat nog een kwalijke stap verder, bij voorbaat zijn de makers, de kunstenaars, psychisch gestoorden, cynici. Nee, dan is me de fotograaf Hicks liever. Beiden zullen wel nauwelijks iets van Walter Benjamin gelezen hebben, maar de fotograaf heeft tenminste er zijn commerciële lessen uit getrokken. En widerlich is het ook niet, al deze natuurlijkheid. Zou de ene Hicks de andere bijvallen in dit schoonheidsideaal, een kunstmatige kopie van de natuur? Zou best kunnen. En al het overige zal wel volgens de filosoof aanschurken tegen wat de nazi’s verstonden onder Entartete Kunst. Zeer objectief, zeer meet- en controleerbaar een dergelijk kunstbegrip. En bovenal, verachtelijk.

Die Sandra toch, ze voert ons naar nieuwe vergezichten, nieuwe landscapes, en juist dat wil ze niet. Een kennelijke gast verschijnt in haar TL: “@CassandraTroy @Objectivist_Def I haven’t rejected reality; reality rejected me first :P”. Ze weet er geen raad mee, ook niet met het blog van die vrouw: Outopie. Alleraardigst, kijk maar! Eerlijk is eerlijk, ik had al dit schoons niet ontdekt zonder haar nieuwe paladijn Ramautarsing. Over hem en nog meer morgen, es God bleef.


ps: Ik zei het al vaker, die Sandra staat buiten elke realiteit:




 

 



Uitgelicht: bron – Ingevoegde foto’s: © J. Stephen Hicks / fine art tv – Edition Skylight

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Gepubliceerd door tibaert