Maastricht – Oostermaas (1973)
De aanleiding tot dit bericht is een pragmatische. U weet dat ik bijzondere aandacht geniet van enkele personen op Twitter. Mensen die niet weten waarover ze praten, alles misbruiken voor eigen glorie en onbeschaamd lasteren en smaad verspreiden. In principe proberen ze mensen hiermee de weg af te snijden zelf aan het woord te komen en verkrachten de geschiedenis van mens en plaats op een gruwelijke wijze. Onder hen een dame, een echte Hollandse, zoals ze hier genoemd worden, brutaal op het vlerkerige af, alles en iedereen inzettend voor haar eigen ego. Haar onkunde overschreeuwt ze dagelijks. Ze zegt te werken, hetgeen ze al jaren nauwelijks of niet meer doet. In dat kader praat ze over deze buurt als haar werkwijk, een buurt die ik bijzonder goed ken, een van de twee grote vooroorlogse arbeidersbuurten van Maastricht.
Onderhand vind ik het tijd worden dat die bewuste dame oprot uit Maastricht. Ze draagt niets bij aan de plaatselijke samenleving, ze wil er niets over vernemen en in de grond van haar hart veracht ze Maastrichtenaren en hun cultuur. Ze hoort tot die categorie mensen die er constant in slagen het klimaat te vergiftigen.
In volgende berichten wil ik graag wat uitvoeriger terugkomen op deze Maastrichtse buurt, een bijzonder interessante met een boeiende geschiedenis. Ze hoort nu tot de categorie “Vogelaarwijken” en is landelijk bekend vanwege het festival “Manus van alles”.
Alvast een radioprogramma van de ROZ uit 1979. Het handelt over de sanering (een gruwelijk begrip: gezond maken) van deze buurt. Als eerste spreker hoort u de toenmalige burgemeester Baeten.
Uitgelichte foto: Oostermaas
