Dresden

Dresden – Kreuzkirche (1945)




Leo Lewin weet het, ik hou van het leggen van verbanden tussen zaken die op het eerste gezicht weinig of niets met elkaar te maken hebben. Afgelopen jaar was hij in Dresden en om die reden zou ik hem graag een cadeau willen doen. Zonder hem zat ik immers nu niet dit stukje te schrijven, was ik verre gebleven van Twitter. Ik ben er hem toch wel dankbaar voor, want zodoende kreeg ik de kans iets duidelijk te maken over hoe mensen te werk gaan met een asociale instelling, terwijl ze voorgeven begaan te zijn met de samenleving.

Ooit zei Leo tegen me, voor die vrouw zou ik best een zonde willen begaan. Het gold een vriendin van me, die me deze inmiddels 50 jaar oude opname (nu op CD) met liefde schonk. Muziek aan het Hof van Sachsen. Die kan ik niet laten horen, wel het onderstaande met de wonderschone Vivica Genaux. De aria van Hasse dient als opmaat naar een reproductie van een hoorspel.


Vivica Genaux
Johann Adolf Hasse: Arminio – Aria (Ti laschio in ceppi avvinto)

 

 

Hoorspel

 

Harry Mulisch

“Het stenen bruidsbed”

Voor de radio bewerkt door Hans Karsenbarg

 

Rolverdeling:

Norman Corinth (Hans Veerman) – Schneiderhahn (Lo van Hensbergen) – Hella Viebahn (Henni Orri) – Ludwig (Wim Kouwenhoven) – Günther (Rob Fruithof) – Man (Paul van der Lek) – Vrouw (Elsje Scherjon) – Karin (Paula Majoor) – Portier (Dick Scheffer) – Eugene (Jimmy Berghout) – Archie (Hans Pauwels) – Harry (Hidde Maas) – Jimmy (Michiel Kerbosch)

Technische realisatie: Beer Gertenbach en Leon Dubois
Regie: Hans Karsenbarg

 


Uit de bijbehorende brochure van de TROS:

“Dresden is niet zomaar een stad voor Corinth, hij heeft in de oorlog meegedaan aan het platbombarderen van deze stad en het neerschieten van weerloze mensen die de Elbe ingevlucht waren. Hij werd uit de lucht gehaald en opgelapt door de Russen. (…) Corinth heeft zijn gevoelsleven geheel afgegrendeld, zodra iets hem te na komt, treedt het ‘groene gefluister’ inwerking in zijn hoofd, vreemde brokstukken zinnen, uitgesproken door willekeurige personen.”

“Het verleden en de episode van het bombardement is in de roman verwerkt in drie ‘Homerische Gezangen’, waarin in Homerische stijl de lotgevallen en gesprekken van de vier jongens weergegeven zijn. Die stijl geeft zowel een ironische afstand tussen de barbaarse gebeurtenissen en de verheven woordkeus aan als het besef dat die vier snotapen geen benul hadden van wat ze deden.”

“Het stenen bruidsbed” is in 1959 verschenen bij de Bezige Bij. De audioversie van het hoorspel is op CD en als MP3 download verkrijgbaar. De op deze site weergegeven versie is een gedigitaliseerde van een eigen audio-opname. De uitzending vond plaats op 4 mei 1986 – Radio 4.

Lees ook:
Mythos Dresden – Der lange Schatten einer Bombennacht

 

Voor muziekliefhebbers die nog niet bekend zijn met het werk van de componist Hasse, hier de finale uit Cleofide onder leiding van William Christie.



Uitgelichte foto: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.