Jacqueline Wouters in december 2013

Erich Andres: Via Appia – Rome (1954)

Wat valt ruim drie jaar later over dat gedoe van Wouters, een vrouw die me qua beschaving verre verwijderd lijkt van de hiernaast afgebeelde Lucy, nog verder te zeggen? De weg lag voor haar open om haar triomf te vieren. Niet gehinderd door enige vorm van gêne ging ze haar gang, moreel gesteund door crapuul. Bijzonder is die “valse aangifte” van mij en het bericht over het begin van de zaak Falkenstein, overgenomen van m’n blog, een bericht dat Dijstelberge, die meende te moeten constateren dat ik “meelifte” bij de zaak Herman F., ook maar niks vond. Merkwaardige coïncidenties zo allemaal bijeen genomen. En wat brouwt die Wouters van mijn bericht? Zou ze al weet hebben van het feit dat haar geliefde Herman vorig jaar veroordeeld is?

januari 2017

Eerst muziek van een wel zeer bijzonder componist: Joseph Bologne, Le Chevalier de Saint-Georges. 
 

Sjaakie op 7 december 2013. Voor het gemak en de goede chronologische volgorde heb ik smurrie van Wouters ook vermeld op de juiste datum, een drietal weken nadat behulpzame handen haar uit een netelige positie hielpen als bekroning voor haar onversaagd ageren. Ze werd daartoe in staat gesteld dankzij hulp uit eigen kring tezamen met die van rabiate racisten en fascisten. Met het wederom doorsturen van dit stuk toonde ze hun haar dankbaarheid. Het volledige materiaal staat nu op deze bijlage:

 
Updates januari 2017 en mei 2019

• STALKERS EN SPAMMERS VOLGENS SJAAKIE

• DE OPLOSSING

• JACQUES SMITS

• CARGAWAR, EEN ROTTERDAMSE LUL DE BEHANGER…