Nog steeds wacht ik op het bewijs. Huib Riethof zei het te bezitten. Sinds najaar 2012 wacht ik er al op. Nog steeds geen reactie. Wel laster en dreigementen. Er zouden over mij erg vervelende zaken geopenbaard worden wist hij te melden. Of hij zelf op onderzoek is geweest durf ik niet zeker te zeggen, wel dat hij in navolging van Dirk Hartman en Eveline van Donkelaar kwam met een soortement biografietje over mijn persoon. De inhoud is bespottelijk. Maar waarom handelt die man zo?
Hij noemde het vastleggen van de stalk- en smaadcampagne van een aantal mensen stalken. Je mag dus volgens zijn zienswijze mensen uitmaken voor nazi, jodenhater, moslimhater, pedofiel, alcoholist, een gevaar voor de samenleving kortom, zijn familie op de meest schandalige manier in die hetze betrekken, maar je zou er geen melding over mogen doen? Ook over fysieke bedreigingen niet? Een dergelijke redeneertrant, die Riethof dus nu al meer dan twee jaar ten beste geeft, lijkt me een uitgesproken voorbeeld van fascistische retoriek.
Merkwaardig, als het hem zelf betreft dan gaat Riethof in tegenovergestelde richting te werk: “Jij en ik vinden “jodenhater” een onaanvaardbare belediging. Dat moeten candide jongelui nog leren. #Schut krijgt dagvaarding”, zei hij gisteren tegen Jeroen van den Heuvel. Nog merkwaardiger, personen die hij met volle inzet al jaren steunt schrokken voor veel verdergaande uitlatingen niet terug. Het waren beslist ook geen jongelui.
Een rode draad valt bij het geval Tibaert te herkennen. Nooit of te nimmer heb ik iets weerlegd gezien van hetgeen op m’n weblogs verscheen. Eendrachtige samenwerking tussen extremisten van links en rechts zorgden er wel voor dat ze verdwenen, evenals een aantal Twitter accounts. Voor mij een teken aan de wand voor de lafheid van de Bataaf, zoals ik dat soort volk pleeg te noemen. Een gesprek durven ze niet aan, ze blokkeren je en proberen je monddood te maken waar ze maar kunnen.
Het is die instelling die ik ook proef als ze tegen derden te keer gaan. Bij deze wil ik u de aanbeveling doen om de site Krapuul een tijdje lang aandachtig te volgen. Hun liefde jegens Tibaert is grenzeloos, vandaar. Waarover berichten ze en hoe? Van de afgelopen maanden heb ik wat spul van ze vastgelegd, je schrikt je rot als je je beperkt tot hun eigen bijdragen. Een redactionele lijn valt in het geheel niet te ontdekken, het is een regelrecht ratjetoe.
Veel wordt op de persoon gespeeld, daar ontlenen ze zelfs hun bestaansrecht aan. Het rijtje hedendaagse nazi’s, in hun terminologie, is respectabel in de zin van omvattend. Met welk recht dat ze dit doen is me een raadsel, het zal wel de Geest van GeenStijl zijn. Pas op, zij zijn links, die anderen zijn rechts. En zo kon het gebeuren dat iemand die politiek ongebonden door het leven wenst te gaan afgeschoten werd, omdat een oud-icoon van die site in bescherming moest genomen worden. Ze ontpopte zich als ware fascistenheld. Toen ook kwam het goed uit dat munitie werd aangeleverd door een oma, een oma letterlijk bezeten van haat.
Een jaar later riep Riethof uit, het OM heeft de zaak Tibaert in behandeling. Bij deze, graag ook hierover bewijs Riethof. Wel dient over een maand een zaak waarbij Tibaert klager is. Wie weet waartoe dat gaat leiden. Misschien ga ik Riethof dan wel dagvaarden, dan zal hij bewijs moeten overleggen. Bewijs dat hij, dat snapt nu onderhand elk klein kind, niet hebben kan. Die Bataafse blufpoker van hem, daar komt vroeg of laat zeker een einde aan. Juist, de geschiedenis zal hem inhalen.
Hij las mijn weblogs niet, zei Riethof op zeker moment, hij snapte er niets van. Een jaartje eerder, voordat die “linkse” lastercampagne begon, ontving ik het volgende berichtje op LinkedIn. Ik zag het nu terug omdat ik dat medium iets meer wil gaan gebruiken.
Het betrof Steven de Jong, moderator van het NRC forum. Een man stokdoof en stekeblind voor fascistische en antisemitische praktijken. U leest het, het is niet de eerste keer dat ik tevergeefs op een fatsoenlijk antwoord wacht. Respect schijnt een schaars goed te worden in deze tijden, bezwangerd door fascisme.
De afronding van de NRC kwestie: Het afvalputje van de NRC en een jaar later: Van NRC tot Twitter. Over PVV en Wilders. Maar we blijven lachen om zoveel onnozelheid…
Uitgelichte afbeelding: Die Muskete – bron
