Googlen op eigen naam, zei die politieagent tegen me. Nog steeds doe ik het niet, maar nu was er een aanleiding. Ergens stond als bron vermeld: “weblog Alphonse Scaf”. Bij het resultaat moest ik even slikken. Wat er zoal bovenaan stond was niet fraai. Zeg maar het gajes vereend. De tweede pagina bracht veel ouds in herinnering. Forum en weblogs bij de NRC en zo doemde Elsbeth Etty weer op, iemand die haar congé kreeg bij de komst van Vermeersch, de man van een wisselcolumn met de fascist nieuwe stijl Martin Bosma en het ondraaglijke lichtgewicht in de politieke arena, Femke Halsema.
Elsbeth Etty, messcherp in haar analyses, had het in een van haar columns over hedendaags antisemitisme en anti-antiracisme:
De bekendste topos van ‘klassiek’, alledaags antisemitisme is de ingesleten zinswending: „Ik heb Joden onder mijn beste vrienden, maar …” Hedendaags, modern antisemitisme komt op een enigszins vergelijkbare wijze aan de oppervlakte, met een standaardredenering die ongeveer als volgt gaat: „Ik ben geen antisemiet en voor honderd procent begaan met de slachtoffers van de Holocaust, maar des te onbegrijpelijker dat Israël….”
Een van mijn bekenden bij de NRC, die me min of meer heeft overgehaald te gaan twitteren, zei: “Vaak ben ik het niet met Elsbeth Etty eens, maar deze column heb ik met instemming en bewondering gelezen. Verscheidene deelnemers aan discussies op deze website kunnen het een en ander in hun zak steken.” Lees nog eens die hele discussie door. Ze is verhelderend. Van mijn kant heb ik als volgt gereageerd:
Alphonse Scaf zegt:
donderdag 1 juli 2010, 15:26 uur
Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat zo slecht gelezen wordt, voorbij gegaan wordt aan de kern van het betoog van Elsbeth Etty?
“De Franse filosoof Jean-Claude Milner heeft er in een boek over de toekomst van Europa op gewezen dat in een verenigd Europa een abstract idee van slachtofferschap in de plaats dreigt te komen van de concrete historische gebeurtenissen.” Hier draait alles om.
Antisemitisme vóór de shoah, en antisemitisme ná de WO II. Wie dat verschil niet begrijpt is verloren en maakt zich medeschuldig aan een systeem dat onverminderd doorgaat elke vorm van beschaving die niet in haar kraam past te vernietigen. Nogmaals, een cultuur, een volk, een gemeenschap, een “ras” werd uitgeroeid via het principe van de kapitalistische industriële productiewijze. Het meest perfide, de slachtoffers financierden zelf hun eigen vernietiging. Dankbaar werd gebruikt gemaakt van vooroordelen, vormen van afkeer en haat, afgunst, noem maar op. De ideale zondebok voor de nazi’s en zelfs profitabel voor hun oorlogsinspanningen.
Cynisch kunnen we stellen dat de “Wandelende Jood” is uitgeroeid. Voor altijd. Dat het zionisme spoorde met de nazi-ideologie is treurig genoeg, maar wel verklaarbaar tegen de achtergrond van haar ontstaan: het 19e eeuwse denken in natie-staten. We zitten overigens nog steeds gevangen in dat soort denken. Ook het zionisme wilde af van de “Wandelende Jood”. En ziedaar Israël.
Strikt genomen mag het in dit verband nooit gaan over het wezen van de staat Israël of het lot van de Palestijnen. Israël een staat, die opereert als elke staat met uitgesproken nationalistische tendensen. Kan bijna niet anders. Helaas, daardoor kan met terugwerkende kracht het fascistisch blazoen schoon gepoetst worden. Joden zijn net mensen, ja, ja… Ideaal ook voor de ‘moderne’ fascist van het kaliber Wilders, staat immers aan de goede kant, aan de Joodse kant…
Per toeval hoorde ik via de radio enkele weken geleden iets over een onderbelicht hoofdstuk van nazi-propaganda. Op http://alphonse-scaf.blogspot.com/ valt er het een en ander over te lezen. De wortels van de Arabische anti-joodse hetze?
Alphonse Scaf zegt:
woensdag 7 juli 2010, 19:51 uur
40 Chris Winter – Antisemitisme: “Strikt genomen mag het in dit verband nooit gaan over het wezen van de staat Israël of het lot van de Palestijnen. Israël een staat, die opereert als elke staat met uitgesproken nationalistische tendensen. Kan bijna niet anders. Helaas, daardoor kan met terugwerkende kracht het fascistisch blazoen schoon gepoetst worden. Joden zijn net mensen, ja, ja… Ideaal ook voor de ‘moderne’ fascist van het kaliber Wilders, staat immers aan de goede kant, aan de Joodse kant…”
Kunnen we het over deze formulering eens zijn? Dan komt zonder meer het „Ik ben geen antisemiet en voor honderd procent begaan met de slachtoffers van de Holocaust, maar des te onbegrijpelijker dat Israël…” in een ander licht te staan. Kunnen we het ook daar over eens zijn? Of begrijpt u het gluiperige van het “des te onbegrijpelijker dat…” in dit verband niet? En ter ontnuchtering. Pas sinds het Eichmann-proces wordt de Shoah in en door Israël ingezet als legitimatie van deze staat. Met een zeker dédain werd in Israël tot in de zestiger jaren gesproken over die “verlate” zionisten, die na de oorlog naar Israël emigreerden. Over de slachtoffers van de nazi’s werd zelfs in termen gesproken van “hadden ze maar op tijd naar Palestina moeten komen…” Ja, Joden zijn net mensen. Als ze een staat vestigen.
Mogelijke discussielijnen, die iets kunnen verduidelijken:
1 – de historische achtergrond van het antisemitisme in het christelijke Europa, “Zur Judenfrage” (Marx), uitmondend in dè “oplossing” van dit vraagstuk door de nazi’s (industrieel, kapitalistisch);
2 – de oorspronkelijke (economische) cultuur in het MO, een nomadische;
3 – het proces van kolonisatie van een “leeg” gebied door de zionisten;
4 – strategische en economische belangen in het MO.
En wat zien we, om deze reactie niet te uitvoerig te maken: alles wat op een of andere manier gerelateerd kan worden aan dè Joden en/of Israël wordt gebruikt ter verklaring van het antisemitisme. Een achteraf goedpraten van misdaden dus. “Als we elk volk dat gebukt ging onder genocide een eigen land moesten geven, konden we wel aan de gang blijven. En kijk naar het resultaat bij de Joden. Israël”, etc. etc. Conclusie, we hadden het nog niet zo slecht gezien, bij het wegkijken tijdens de deportaties. Uitgesproken door lieden met de genade van de “späte Geburt”. De geschiedenis wordt herschreven, ten faveure van? Wat dacht u?
Echt, meneer Winter, iets negatiefs zeggen over Israël kan, moet zelfs. Maar ik huiver van die focus op Israël als ze gekoppeld wordt aan dè Joden bij het tegelijkertijd wegkijken van de werkelijke problemen in de wereld, bijvoorbeeld in Zwart-Afrika. Of het niet willen weten hoe onze productiewijze functioneert en hoe we voorzien in onze “noodzakelijke” energiebehoefte.
Alphonse Scaf zegt:
woensdag 14 juli 2010, 00:25 uur
@Emil Havas
Alles, maar dan ook letterlijk alles, dat Israël betreft, speciaal als het in negatieve zin kan en vaak helaas moet worden uitgelegd, wordt disproportioneel uitvergroot. Het ongemakkelijk gevoel dat hierbij ontstaat is het overduidelijke signaal van kijk maar, die Joden zijn geen haar beter. En, de geschiedenis leert het, ze wilden apart, anders zijn, dus… Uiteindelijk begrijpelijk zelfs dat we wegkeken toen ze bijna allemaal uitgeroeid werden. Maar zoals dat met onkruid gaat… Israël dus. Grootste voordeel van deze manoeuvre het bruine geweten wordt met terugwerkende kracht witgewassen.
Echt, ik begrijp heus wel dat dit niet is wat u zeggen wilt. Realiseer u wel dat dit het proces is dat gaande is. Wie is er mee gebaat?
Ook, waarom worden steeds Chomsky en Finkelstein als getuigen opgeroepen? Omdat ze Jood zijn? Daarom een tip, een zinnige. De film “Pourquoi Israël?” van Claude Lanzmann. Verwarrend en verhelderend tegelijkertijd. Het begin is schitterend: “Marschiere, der Hitler muss krepiere”… En even als persoonlijke inleiding een drietal fotomontages met muziek, uit deze serie: http://my.opera.com/Tibaert/albums
U ziet wel welke bedoeld zijn.
Alphonse Scaf zegt:
donderdag 15 juli 2010, 23:50 uur
@ Emil Hamas
Als motto dit citaat: “If it is not race, what then makes a Jew? Religion? I am an atheist. Jewish Nationalism? I am an internationalist. In neither sense am I, therefore, a Jew. I am, however, a Jew by force of my unconditional solidarity with the persecuted and exterminated; because I feel the pulse of Jewish history”. Aldus Isaac Deutscher in “The Non-Jewish Jew” uit 1968, na het Eichmann-proces en na de Zesdaagse Oorlog. Enkele jaren later kwam de olie-crisis.
Drie historische gebeurtenissen zeer bepalend voor onze houding t.o.v. Israël en voor het politieke klimaat in Israël zelf. Voor dit laatste verwijs ik u naar Yeshayahu Leibowitz, filosoof, criticus (in Israël)van de totale militarisering van de samenleving tot in het onderwijs toe (nadrukkelijk na 1967) en een pleitbezorger voor een strikte scheiding tussen de staat en het religieuze.
Een illustratie van het meest verfoeilijke, indoctrinatie, waartegen Leibowitz fulmineerde, is het eigenlijke thema van de documentaire waarnaar u verwijst.
Over antisemitisme maakt de documentaire helaas weinig of niets duidelijk. Slechts hoe ze geïnstrumentaliseerd wordt voor propaganda-doeleinden. Ook niet over de bron waaruit ze voortkomt. Slechts een wijd verspreid en steeds weer aangewakkerd gevoel wordt aangestipt: “Heb je ooit een arme Jood gezien?” Teleurstellend. Luister maar eens naar Lanzmann: freie-radios.net.
U hebt gelijk, antisemitisme is het thema. Daar hoort een geschiedenis bij. Voor mij het best gesymboliseerd in de “Wandelende Jood” of krasser, de Jood als paria. Die geschiedenis van het antisemitisme voor de geest halen betekent zonder twijfel het erkennen waartoe dat geleid heeft, de Shoah. Iedereen die vanwege het handelen van de staat Israël deze geschiedenis misbruikt om het antisemitisme te bagatelliseren en zeker iemand die de geschiedenis hiervan tracht te herschrijven is in mijn ogen een fascist van het zuiverste water.
Maar wie is een Jood? Wie voelt zich Jood en waarom? Zie Isaac Deutscher. Wie ontkent het Joods zijn? Ook een thema. En de ‘filosemieten’ niet te vergeten, vooral die van christelijk snit die de wederkomst van de Heiland verwachten. Verwarrend, niet in hokjes te plaatsen.
Ook niet Chomsky (Faurisson…) of Van Agt (De Drie van Breda…). In dit geval als getuigen of pleitbezorgers. Chomsky, omdat hij Jood is? Misschien zou dat juist geen reden moeten zijn. Hij durft wel zijn nek uit te steken, maar Van Agt? Heeft hij weet van antisemitisme? Van fascisme?
En bovenal, maakt de niet-jood uit wie Joods is? En op grond daarvan gediscrimineerd mag worden? Ook: het antisemitisme kent vele gezichten en duikt op waar men het het minste verwacht.
Een feit lijkt me inmiddels zeker, het is een vloek voor een volk als er olie in de grond gevonden wordt. Al honderd jaar gaat het Midden-Oosten hieronder gebukt, gaan die Semitische ‘woestijnvolkeren’ onder deze vloek gebukt. Ligt daar niet, bij dat olievraagstuk en niet bij het Joodse, de sleutel tot een oplossing in het Midden-Oosten? Dan zou het, o utopie, onder eigen beheer van de oliebronnen misschien mogelijk zijn het gehele Arabische MO, Israël incluis, tot veelvolkeren staat te laten samenvloeien. De goeden en slechten samen, allen Semiet! Dan, niet eerder, zal uw wens in vervulling gaan het Palestina-Israël conflict te ontkoppelen van de Shoah. Niet eerder. Teveel betrokkenen hebben er baat bij dat die relatie gelegd wordt. Onder valse voorwendsels, daar zijn we het zeker over eens!
Nog dank voor uw reactie. Toch nog een vraag. In hoeverre is het persoonlijke politiek? Ik bedoel, kunnen we door onze eigen ervaringen en houding hier iets bijdragen aan verbetering van het lot van de mensen in het MO?
Alphonse Scaf zegt:
dinsdag 27 juli 2010, 05:26 uur
Meneer Pinas, laat ik het maar op houden dat u er niets van begrijpt. Verschrikkelijk:
“Het unieke aan de Joden is dat er een hele korte tijd zoveel werden vermoord, EN dat ze relatief goed geintegreerd zijn in de elite van de winnende volkeren. Hierdoor is het joodse slachtofferdom altijd al een beetje een soort van luxeslachtofferdom geweest, die permanent in de Westerse psyche zit.”
Nogmaals verschrikkelijk. Hoe kan ik mijn woede over zoveel onbenul, laat ik het maar daarop houden, kwijt? Hebt u maar iets begrepen waar het Elsbeth Etty om te doen was? Of iets van mijn reacties. Weet u, in het forum van deze krant ben ik verbannen door toedoen van een onverlaat. Als u wilt wil ik best eens al zijn antisemitische propaganda achter elkaar plakken. Heel opvallend, hij wordt nauwelijks weersproken. En het gaat maar door. Lees het blog maar eens over “Lokjoden”.
Ja, de geschiedenis wordt herschreven en hoe. Als we daar niet alert op zijn en/of geen notie hebben van de fascistische geschiedenis gaat het onherroepelijk fout. Het kan niet de bedoeling zijn van een reactie om een historische verhandeling ten beste te geven. Hoe u iets toch over te brengen van wat ik voel en me zo kwaad maakt en mij een gevoel van machteloosheid geeft? Daarover heb ik lang geaarzeld, maar ik weet niets beters en ik weet dat hij het niet zal lezen, z’n naam heb ik vervangen door een X. Deze mail dan maar:
“Hallo Fons,hoe gaat het met jullie,fons ik heb de fotos uit historieside bekeken veel werk, de andere ga ik nog zien,ik heb mijzelf ook gevonden en Lea met strik erg leuk ook heb ik jou en Gonnie gezien,je schoolraport en de pagina met de schucoautos en andere beelden erg interesant.Het is een mooi naslagwerk ook de posters heb ik voorheen nooit gezien.Zo de Tour zit er weer op,het was krap aan de overwinning van Contador maar het was een mooie Tour.Nu ik ga zo weer verder met je side,er is nog genoeg te zien,het weer is er ook gunstig voor,groeten aan Gonnie en tot de volgende mail,X”
X, een neef van me, 70 jaar oud. Een tijdlang zijn we samen opgegroeid, na de oorlog, na zijn onderduik. Nooit wil hij iets kwijt over wat hij zich nog herinnert als klein kind. Ook niet over de tijd later, in Amsterdam. Beroerd was die. Nooit heeft hij maar iets laten blijken dat hij slachtoffer was of heeft hij ergens beroep op gedaan. Nee, die man heeft altijd keihard gewerkt en anderen geholpen waar het maar kon.
Ja, een unieke Jood. Meneer Pinas, maar anders dan wat u suggereert met uniek. Ik kan zo nog wel bladzijden lang doorgaan, maar deze persoonlijke hartekreet wilde ik kwijt. Misschien draagt ze bij tot beter begrip en als motivatie om eens iets te leren begrijpen van de Shoah.
Alphonse Scaf zegt:
maandag 9 augustus 2010, 01:20 uur
@ Emil Havas
Bij m’n vorige reactie en vraag aan u had ik zaken in gedachte over onze energieverslindende levenswijze, de positie van de Rotterdamse haven hierin, maar ook binnen de Europese infrastructuur (denk aan Roemenië), ook zaken als “Why did Holland fund megaship named after prominent Nazi?” (Pieter Schelte), de rol van Wilders. En zeer zeker aan een open en niet gemanipuleerd debat over antisemitisme, fascisme en nationalisme, i.p.v. het rituele herdenken. Een gevoel dat ik ook bij u beluister.
Toeval of niet, uw reactie krijg ik (indirect) te zien dankzij een bericht n.a.v. een stukje elders in deze krant. “In de eerste plaats wil ik je waarschuwen voor een nummertje aandacht zoeken van Maria Pekelharing wat duidelijk aan jou gericht is. Laat je niet uit de tent lokken. Ze voelt zich veronachtzaamd, neemt zelfs woorden in de mond als: was sich liebt das neckt sich! Er staan ongeveer 3 Pekelharingen in het telefoonboek van Maastricht. Misschien slaapt ze wel onder je raam.” En zo ging ik eens kijken, niet onder mijn raam, maar onder het thema “Lokjoden”, nee het stond elders. Voor alle zekerheid ook nog maar eens gekeken of er in dit blog nieuwe reacties waren. En zie!
U begrijpt, voor mij is dit thema, ongewild, wel heel erg persoonlijk geworden. De fascist van dienst gaat unverfroren zijn gang, de ene leugen is nog absurder dan de andere, maar mij verdedigen tegen al die smaad en laster is er niet bij. Censuur is mijn deel. Maar we kunnen het ook anders zien. Waar leggen we de grens van wat we nog tolereren en waar houdt de tolerantie op? Over welke middelen beschikken we? En ook, je voelt je op generlei wijze slachtoffer, ik zou niet weten van wat, maar slachtoffer zul je zijn. Zoiets dus. Hoe verweer je je tegen dit soort infame trucs? Weet u een ‘vernünftige’ list? Een ding weet ik zeker, door ervaring wel een beetje wijzer geworden, dode vissen, al zijn ze nog zo gepekeld, zwemmen met de stroom mee.
Toch heb ik geen zin me te pletter te zwemmen of te lopen tegen een muur van onwil. Ik bedoel, in je eentje speel je echt niets klaar, ook hier niet. Zeker niet als er niet gelezen wordt wat er staat of dat hoe dan ook moet aangetoond worden dat de Palestijnse zaak de essentie is van alles van wat er mis in het MO en zo met terugwerkende kracht de Joden hun ondergang in Europa (dat Europa met die joods-christelijke waarden) in de schoenen geschoven kunnen worden. Ze hadden het uitgelokt… Het antisemitisme puur dus.
En, o ironie, veertig jaar geleden stonden dezelfde lieden aan de andere kant, je kreeg werkelijk geen gehoor om de problematiek van de Palestijnen aan te kaarten. Ja, en toen kwam de oliecrisis. O, die Arabieren toch. Werd nog niet gesproken over Moslims, dat is een uitvinding van latere datum, Lewis en Huntington zei geprezen, die communisten waren zo maar verdwenen…
In Nederland weten we steeds op de juiste manier ‘die Fronten zu wechseln’, dus nu hebben we een leider ogenschijnlijk van antisemitische smetten vrij, maar van fascistische? Dat zeker niet en dat andere weet ik ook niet o zeker. Want pas vooral op voor de filosemiet. Hoe kom je als Jood van dit soort figuren af? Van mensen die zeggen te geloven in een cultuurclash, een nieuwe perfide vorm van discriminatie? Daar weten Joden op de eerste plaats van mee te spreken waartoe dat leidt.
Om eens op andere gedachten te komen. Een reisverslag van Pierre Loti (1895), “Jérusalem”:
“… Repris aujourd’hui par le charme de l’Islam, au soleil reparu, au printemps qui attiédit l’air.
D’ailleurs, c’est vers le lieu saint des Arabes que nous nous dirigeons ce matin, vers cette mosquée d’Omar réputée merveilleuse et vénérable entre toutes. – Jérusalem, qui est la ville sacrée des chrétiens et des juifs, est aussi, après la Mecque, la plus sainte ville des Mahométans. – Le consul général de France et le Père S…, un Dominicain célèbre par ses études bibliques, veulent bien nous accompagner – et un janissaire du consulat nous précède, sans lequel les abords mêmes de la mosquée nous seraient interdits.”
Jeruzalem. Waarschijnlijk hebben we over een feit zekerheid. Als de status van Jeruzalem opgelost zou zijn, met inachtneming van haar geschiedenis en bevolking, zou de weg vrij zijn voor een werkelijke vreedzame oplossing in het MO. Zolang echter dat de betrokken partijen baat hebben bij het laten voortduren van conflicten, de USA incluis of zelfs op de eerste plaats, blijft dit een wensdroom.
En zo komen we weer dicht bij huis. Een boycot van de Rotterdamse oliehandel, zou die tot de mogelijkheden behoren? U weet, Iraanse olie wordt via een Zwitserse constructie verhandeld via Rotterdam aan Israël…
Met vriendelijke groet!
ps: Uiteraard werkt de link http://alphonse-scaf.blogspot.com/ om de welbekende reden niet meer. Vervoeg u bij Ina Dijstelberge, chief-editor van de nieuws- en opiniesite Krapuul, met grote kennis van het antisemitisme. Zij kan u wellicht verder helpen.
Een gedachte over “Hedendaags antisemitisme en anti-antiracisme”