Lokjoden of joden die uitlokken?

Om het overzichtelijk te houden hier de link naar het slot van de discussie waar mijn reactie op gericht is.17 juli 2010 – 21.45u

De discussie over het thema “lokjoden” eindigt in het thema “de joden lokken het zelf uit”. Dat noem ik nou een pervers staaltje van antisemitisme. De stukjes onder 120 en 125 spreken klare taal. Enige elementen waarop die stukjes gebaseerd zijn wil ik eruit lichten.

De inleidende zin bij 120 zet de toon:

“Johan van Schaik—U kaart een buitengewoon interessant en intrigerend, maar helaas nog steeds onderbelicht onderwerp aan, namelijk in hoeverre joden zelf schuld dragen aan hun vervolgingen.”

Nog steeds een onderbelicht onderwerp? Boekenkasten vol zijn geschreven over het “Jodenvraagstuk” en antisemitisme. Ja, buitengewoon interessant en intrigerend. Als je die negeert, er geen kennis van hebt genomen, doet alsof het een volkomen nieuw verschijnsel is, dat onderzoek doen naar, en je dan uit op een wijze als in het vervolg van dat stukje gebeurt, doe je dat met speciale bedoelingen. Dat is gewis. In de eerst volgende zin worden die bedoelingen al duidelijk.

“Nu ons eigen collectieve schuldgevoel op zijn retour is…” 

Over welke collectiviteit, over welk schuldgevoel heeft spreker het? Het wordt niet duidelijk gemaakt. Toeval?

Gezien de aard van dit stukje zeker niet. Want het vervolgt met dat “het tijd (wordt) voor een onafhankelijk, gedegen onderzoek. Hoewel weinigen zich daaraan zullen warmen, ten onrechte bang om afgebrand te worden.”

Over dat onderzoek (onafhankelijk…?), boekenkasten vol dus, kunnen we kort zijn. En wie zijn die weinigen die zich aan de uitkomst van een dergelijk, onafhankelijk en gedegen, onderzoek zullen “warmen”?

Warmen? Verklaar u nader. Weinigen zegt hij, de uitkomst staat bij de spreker al vast. Is zo’n onderzoek, wie dat dan ook moge entameren, nog wel nodig afgezien van de absurditeit van de vraag naar een dergelijk onderzoek? Immers ook: “in zowel joodse als islamitische kringen is zelfreflectie een schaars goed, en dient vooral de slachtofferrol in ere gehouden.” 

Nu begrijp ik het. Wij, de niet-joden, de niet-semieten, immers Joden en Moslims zijn van dezelfde stam, zelfde “ras” (spreker had het er in het verleden graag over), wij hebben de intellectuele bagage, wij doen aan zelfreflectie… En onze misdaden, onze manier van koloniseren, van missioneren, van uitbuiten, van discrimineren? Onze, die van onze samenleving dus, waar we mede verantwoordelijk voor zijn. Die van ons, die wordt ad acta gelegd. Met de nodige zelfreflectie, dat spreekt. Lering hoeft er niet meer uitgetrokken te worden, voort gaan we, of er niets gebeurd is.

Is onderzoek, onafhankelijk en wel, nog nodig? Volgens spreker zou de handelwijze van Israël wel eens “deels” de verklaring kunnen zijn voor “die wereldwijde afkeer”. Van Joden, neem ik aan. Verbaasd is spreker over “een dermate negatief imago” van het Joodse volk. En om dat te verwerven moet je er “veel moeite voor doen,met een niets en niemand ontziend misbruik van mensen ten eigen bate bijvoorbeeld, en als norm.” 

U leest het goed. Herhalen wil ik het niet. Dat onderzoek over “een buitengewoon interessant en intrigerend, maar helaas nog steeds onderbelicht onderwerp” is voor spreker beslist een gepasseerd station. Die norm, die dè Joden hanteren, weet u wel. En je de rug toekeren, individueel en collectief… Heeft spreker soms een blauwtje gelopen bij een schone Jodin? Welke normen legt spreker voor zichzelf aan? Over de waarden komen we nog te spreken. Kan hij daar eens wat duidelijkheid over verschaffen, over die normen?

Meneer is van na WOII zegt hij, weet van WOII is niet van node, zo te lezen. Ja, er waren collaborerende Joden, wat dacht u dan? Er was een Joodse Raad, met een dubieuze rol, zacht uitgedrukt. En die anderen, die overgrote meerderheid, die tellen voor spreker niet mee. Er was ook een geoliede machinerie om de Joden in het verderf te storten waar na hartelust zou je bijna zeggen aan meegewerkt werd. Zo nu en dan viel er zelfs een grijpstuiver mee te verdienen. Ja, die Joden en het geld, maar nu even andersom. En hoe ongemakkelijk ze zich voelden, als ‘hun’ Joodje was teruggekeerd, na de WOII, als een van de weinigen. Wat een pech, of toch niet. Laat maar, zei het Joodje, ik heb het gezien. Over schuldbesef en “bloedgeld” gesproken, bij die medelanders wel te verstaan. En o, breek me de bek niet open over collaboratie en verzet.

Toch ook iets persoonlijks. Ik ben van ’42, oorlogskind. Wat maakt het uit? Dat van na WOII? Blijkbaar meer dan ik kon bevroeden. Of omdat ik niet dom gehouden werd en mijn omgeving zich niet van de domme hield? Wisten waar ze over spraken, ook over het voorspel op WOII? Een van de wijze levenslessen die me is meegegeven is dat je altijd lieden hebt die aan de ‘goede’ kant staan, om te profiteren, om de baas te spelen. De ware collaborateurs. En precies die gingen vrijuit na WOII. En precies die hadden er baat bij dat er gezwegen werd. Het bruine goed was van de ene dag op de andere verdwenen of het niet bestaan had. En nu, nu de geschiedenis herschreven wordt, komt het in allerlei gedaantes boven drijven. Ondermeer in de gedaante van het nationalisme, een nationalisme in zijn meest abjecte vorm, die van wij tegen zij, van superieur tegen inferieur.

De geschiedenis wordt herschreven, dat is duidelijk. Ontkenning en vervalsing voeren de boventoon. En zo wordt Otto Frank ten tonele gevoerd. Met welke moraliteit en mentaliteit durft spreker zo de geschiedenis te verkrachten? En zich indekkend, want ook dat heeft hij niet zelf gezegd, nee hij heeft het van horen zeggen, nu eens niet Sytze van der Zee, maar hij heeft het vernomen dankzij een documentaire, die hij zich nog goed kan herinneren. Welke? Wanneer? De vraag is echt acuut: hoe grof kun je liegen, de waarheid geweld aandoen? In het geval van wat hij meldt over dit dagboek worden werkelijk alle grenzen overschreden. Inderdaad, onschuld heeft vele gezichten, net als slachtoffers. Vraag, hoe onschuldig is deze spreker, hoeveel slachtoffers heeft hijzelf al gemaakt? Met welke bedoelingen? Zullen we daar eens een onderzoekje aan wagen, preventief om nog meer onheil te voorkomen?

In 125 wordt een andere toon aangeslagen, zijn referent ging op distantie, dus er moest een schuldige aangewezen worden om een draai te geven aan het eerste betoog. De toon die nu aangeslagen wordt is van het kruiperige soort, typisch voor iemand die voelt dat hij met zijn wandaden een beetje te ver is gegaan, voelt dat hij zich teveel heeft blootgegeven en dat nu tracht recht te breien. Dus zo, op een ietwat geforceerde neutrale toon:

“Om grip te krijgen op de causaliteit zullen we ons toch eens moeten buigen over enige schuldvraag (en eigen verantwoordelijkheid), ondanks het taboe dat daar op rust.” 

Het lijkt onschuldiger dan het is. Nogmaals, welk onderzoek? Wat is bedoeld met “enige schuldvraag” en wat met “eigen verantwoordelijkheid”? Welk taboe? De aap komt onmiddellijk uit de mouw, Buikhuisen, u weet die criminoloog en zijn hersenonderzoek. De man zijn academische carrière is stuk gemaakt, wie weet is er ook nogal wat onheil mee voorkomen. Zou spreker wel eens iets hebben gehoord of gelezen over het ontstaan van die rassentheorieën in de USA waar de schrijver van Mein Kampf zijn voordeel mee deed. Geen achterhaalde geschiedenis toch, zie Wilders en de Koran. En u weet, wetenschappelijk is aangetoond, dat in de Koran zelfs meer anti-joodse uitspraken voorkomen dan in Mein Kampf.

Met die wetenschap, waardevrij en onbevooroordeeld, is het me toch wat. Niet alleen met dat onmogelijk gemaakt onderzoek van Buikhuisen. Zou het lukken die schuldvraag bij de Joden zelf te vinden? Inderdaad, met een dergelijke benadering van het bedrijven van wetenschap, moet dat, zeker op historische vlak, lukken. Des te zeker als je feiten niet wilt accepteren, denkt in schema’s van daders en schuldigen, de aan te leggen en de te verifiëren criteria in nevelen gehuld laat. Nee, zegt spreker, waardevrij, ik aarzel. Juist, laten we het voor een keer zelfs eens zijn. Helaas, zijn bedoeling is een andere dan de mijne. Hij munt het om, gelijk een vorm van valsmunterij, in:

“U (wilt) mij op een waardevrij spoor helpen, maar ik blijf daarbij wel waarden ontdekken als uitverkoren, ‘uniek’ en ‘exclusief’. Religies sluiten eigen waarden nu eenmaal in, en daarmee vaak andere buiten. Beide beschouwen is al evenmin ondenkbaar zonder eigen waardenoordeel, ook al komen we waardenloos ter wereld, en gaan al even waardenloos ten onder. Naast wat een religie ook mag voorschrijven -incluis alle denkbare interpretaties-, is er natuurlijk altijd een eigen verantwoordelijkheid daar al dan niet invulling / gevolg aan te geven. Men kan inderdaad niet jood worden, maar men kan er wel afscheid van nemen bij uitschrijven.”

Waarden, insluiten en buitensluiten? Welke? Beschouwen, met welk waardeoordeel? Hoe kom je tot oordelen, tot het bepalen of iets of iemand waardevol is, of integendeel zonder waarde, waardeloos is? Vooral dit laatste, telkenmale komt het ter sprake, het inferieure van godsdiensten, de Islam in het bijzonder. Die joods-christelijke kunnen er blijkbaar mee door, zijn onze wortels. Toch een beetje waarden uit Joodse bron? Enfin, laat ik er maar mee ophouden. Als je raaskallen tot stijlmiddel verheft, kom je tot de grootste nonsens. En je kunt alles neersabelen wat je blieft, tot onpersoon verklaren, tot waardeloos, met andere woorden. Dat lijkt vooralsnog het doel.

Vele wegen leiden naar Rome, zegt spreker, en naar Tartaros… Wat een symboliek van een katholiek… Die ene, uitgelichte weg, zoals spreker dat noemt, eentje gerelateerd aan een dagelijkse praktijk van de laatste zestig jaar, zou die te maken hebben met die riolering, met die ratten, waar hij het alsmaar over heeft, met die rattenroute van het Vaticaan? Met het verdringen van het verleden, het ontkennen van… Negationisme? Het is maar een hypothese. Wel een voor de hand liggende. Komt die galzeep nog te pas, zullen we maar denken. Uitgewerkt of niet?

U begrijpt het, bovenstaand stukje kon echt niet. En dan te bedenken dat een geliefde metafoor van de onverlaat nog onvermeld bleef: “Het zit in hun genen”, zie Buikhuisen. Met dank aan de moderator werd het dan ook uit het forum gehouden. Uiteraard niet dat stukje van een uur later, daar moet u beslist kennis van nemen. Volgens de moderator.

• DE JODEN ZIJN ZELF SCHULD…

• C’EST LE TON, QUI FAIT LA MUSIQUE

• WIE GAAT REAGEREN OP DE WILDERS-KLOON?

• EEN GEPEKELDE HARING “KRAAIT” VICTORIE, TE VROEG?

• VIER MEI VIER JAAR GELEDEN…

• HEDENDAAGS ANTISEMITISME EN ANTI-ANTIRACISME

• WE NOW KNOW FOR SURE