Ooit gehoord van enclosure? Over boeren die hun vee op gezamenlijke weidegrond lieten grazen, op de common fields? Ons land… Ja, wiens land? Verdedigen we samen het gebruik van het land of laten we toe, worden we gedwongen dat het tot privébezit wordt? We werden ertoe gedwongen door de machthebbers, die een staat vestigden op grondslag van hun recht, hun bezit. Zo, even in het kort de basis van ons kapitalisme waaruit het industrieel kapitalisme kon ontstaan. De Engelse geschiedenis levert het paradevoorbeeld voor deze ontwikkeling. Zie wat met dat land verder gebeurde, hoe waterwegen en spoorwegen werden aangelegd. Ook daarbij speelde het bezit aan land, grondbezit een grote rol.
Zijn het helden die dergelijk land verdedigen? In wiens belang doen ze dat? In wiens belang zijn grenzen, enclosures, om dat land getrokken? Vanwege het belang van weinigen tot groot nadeel van velen. Helaas leren onze kindertjes een Bataafse geschiedenis van ons land, eentje waarbij Limburg praktisch niet bestaand is. Verdiep u eens in de geschiedenis van Maastricht, uniek om inzicht te verkrijgen in talloze zaken. Militair, economisch, sociaal, cultureel. En uiteraard wat grenzen betekenen, uitbuiting, braindrain. De schaal waarop deze processen zich nu afspelen zijn van een andere orde, ook kwalitatief, de mechanismen zijn nog steeds dezelfde.
 |
| Het Beleg van Maastricht in 1579 door een anonieme schilder eind 16e eeuw. Het schilderij bevindt zich in het Palacio Real in Aranjuez. Afgedrukt met toestemming van het Patriminio Nacional te Madrid. Bron: L.J. Morreau – Bolwerk der Nederlanden |
Van wie is Nederland? Niet van ons, we mogen er verblijven, onze arbeidskracht verkopen, al heet dat tegenwoordig anders en genieten van voorzieningen en die zijn bepaald niet de slechtste. We behoren tot een natie op grond van ons Nederlanderschap, dat de meesten van ons toevallig in de schoot hebben geworpen gekregen door geboorte, zonder enige tegenprestatie. Het land, ook Nederland, is gekoppeld aan bezitsverhoudingen, groot en klein, binnenlands en buitenlands. Inmiddels is die laatste verwevenheid groot. Wie kan mij vertellen hoeveel onroerend goed in buitenlandse handen is? 10%, 20% of nog veel meer?
Wat verdedigen we, als we zeggen ons land te verdedigen, als held nog wel? Het bezit van anderen?
Binnen de Europese Unie zijn we een soevereine staat. De unie is ontstaan op grond van ervaringen sinds de Eerste Wereldoorlog (waarvan “wij” tussen haakjes enorm geprofiteerd hebben) uitmondend in een tweede. Niet meer ons bezit verdedigen, lees kolen en staal, lees Duitsland en Frankrijk, maar de krachten bundelen. Duitsland inbinden in het Westen. In dit licht beschouwd is niet Nederland ons land maar Europa, inmiddels de belangrijkste economische macht ter wereld. Meer soevereiniteit afstaan ligt voor de hand wil deze macht niet een reus op lemen voeten blijven. Een schiereiland slechts, geografisch gezien, van Azië.
Wat willen we verdedigen, een succesvol en vreedzaam project begonnen in de vijftiger jaren of terug naar oude tijden, die niemand heeft meegemaakt die gewag maakt van terug naar de gulden en de grenzen dicht? Als Maastrichtenaar gruw ik bij deze gedachte. U zei democratie? Laat me niet lachen. U zei directe democratie, een referendum? Ik schater. Kapitalisme is niet aan grenzen gebonden, het profiteert er wel optimaal van. Dat weten raddraaiers als Wilders als geen ander… Enclosure…
Uitgelichte afbeelding: bron
