Smeergeld en corruptie

Terry Jones and Terry Gilliam: Monty Python and the Meaning of Life (1983)


 

Voor velen zal de naam Joep Dohmen geen onbekende zijn. Een journalist die er zijn levensvervulling van heeft gemaakt sjoemel praktijken aan het licht te brengen. Hij kent de poppetjes bij naam en de bedragen die bij dat louche gedoe regel zijn.

Zijn naam werd gevestigd door een lange serie artikelen in het dagblad De Nieuwe Limburger vele jaren geleden. Het was zijn visitekaartje voor de zogeheten kwaliteitskrant NRC-Handelsblad, waar men wel wat onderzoeksjournalistiek kon gebruiken, zeker over dat exotische en onbekende Zuid-Limburg, dat op andermans portemonnee leek te leven.

Gretig verspreidt inmiddels iemand elk bericht van Joep om te tonen dat hij aan dat toch wel achterlijke Limburg ontstegen is. Voor mij de vraag wie wordt wijzer van dergelijk informatie? Moet zelfs de oude radiorot Jean van Hoof soms door de mangel worden gehaald?

Ooit heeft me iemand de praktijken van Dohmen nader verklaard. Voor huisvredebreuk schrok hij niet terug, in archiefkasten snuffelen zonder toestemming vond hij de normaalste zaak van de wereld. Cohen geeft er zijdelings opening van zaken over: Onderzoeksjournalistiek.

Dohmen heeft een eigen site en daar staan al zijn publicaties op. Zeer verdienstelijk en open, het moet gezegd, dat valt te waarderen. Lezing van die stukken is echter onbegonnen werk. Zie zijn Vriendenrepubliek. Namen, eindeloos namen, bedragen, er valt geen structuur in te herkennen, alle helderheid is zoek. Wat rest is de constatering dar er werkelijk niets deugt. Waarschijnlijk heeft hij daar gelijk in, maar elders zal het niet veel anders en/of beter zijn.

Om iets van mechanismen die leiden tot corruptie duidelijk te maken zul je terug naar af moeten. Hoe komen plannen tot stand, plannen op het gebied van de Ruimtelijke Ordening met name, welke deskundigen, ambtenaren, investeerders worden erbij betrokken, op grond waarvan en hoe gaat dat geheel procedureel verder in zijn werk?

Dohmen heeft, en dat is zijn grootste manco, hier geen kaas van gegeten. Lees maar eens op wat hij te melden heeft over de herstructurering van de voormalige mijnterreinen. En dan nog wat, historisch, en dat betreft de afgelopen 200 jaar, verkoopt de man volstrekte flauwekul, niet alleen over Maastricht.

Maar goed, Dohmen geniet erkenning bij de Hollander, zullen we maar denken, en dat zal hem beslist deugd doen.

Meer over deze Heerlense journalist:


Ook over Hoen en Wesly valt op dit weblog wat terug te vinden, daarom tot slot een citaat van Dohmen, een pagina uit de Vriendenrepubliek over die twee, om te laten zien hoe hij te werk gaat, zonder context en voor de lezer/burger relevante aanvullende informatie te leveren:
 





 




Uitgelicht gif: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.