Een steekje los

EGOSYSTEEM versus ECOSYSTEEM




Zit er bij een auteur die slechts de afkeurende, negatieve recensies over z’n werk bewaart en bundelt een steekje los? Of laat hij eenvoudigweg zien, dit weten ze over mij en mijn werk te vertellen, maar ben ik dat wel, deugt m’n werk niet? Hoe komen ze tot die wijsheden?

Achteraf gezien is dit de kern van hoe ik reageerde nadat op de site van een kwaliteitskrant zaken over mij werden gepubliceerd waar de honden geen brood van lusten. Om de waanzin te tonen als voorbeeld hoe dwaas en doortrapt mensen kunnen zijn heb ik ten einde raad een weblog aangemaakt. De waanzin stopte niet, het omgekeerde gebeurde. Tot op de dag van vandaag. Zo functioneert dus fascisme als het geen halt wordt toegeroepen, geweigerd wordt kennis te nemen van feiten.

Dit vindt alles plaats in een virtuele wereld, waar we ons als samenleving compleet aan uitgeleverd hebben, waarbij de rechtstaat achter de horizon verdwijnt. Ze kijkt slechts toe. Als individu worden we volledig transparant. Ter demonstratie het volgende. Ga er rustig voor zitten, het duurt een uurtje, dan praten we verder. Klik maar op de afbeelding…
 

 
Begrijpt u na dit alles nog dat mensen regelmatig allerhande privé zaken in alle openbaarheid op internet posten, kiekjes niet alleen van zichzelf, maar ook van hun kinderen, dit als voorbeeld voor veel meer? Zijn ze volledig blind voor de macht van de grote spelers op internet als Google, Microsoft, Facebook, Amazon? Hebben ze nooit van fascisme gehoord of associëren ze het uitsluitend met de daden van de nazi’s en hebben zich daarbij nooit gerealiseerd hoe de kapitalistische economie onder hun bewind floreerde, ook in ons land tijdens de bezetting?

Indringende beschouwingen kunnen verder gegeven worden over individualiteit, vrijheid, transport, zorgzaamheid, privacy, eigendom, controle, manipulatie, sport, normering, distributie, energie, cultuur, ruimte, justitie, gezondheid, opvoeding en onderwijs. Al deze aspecten hebben gemeen dat ze niet ontsnappen aan het kapitalistisch eigenbelang, waarbij de rol van de staat primair de taak vervult om de randvoorwaarden veilig te stellen, zelfs in de meest letterlijke zin. Technologische en wetenschappelijke kennis staan primair kapitaal en staat ter beschikking.

We kunnen ook verwijzen naar auteurs als Huxley en Orwell. Het helpt doodeenvoudig niet als niet gelezen wordt, alles simpel aanvaard wordt zoals het ons opgedrongen wordt. Als mensen ziende blind en horende doof zijn zullen zich aangepast blijven gedragen, zoveel mogelijk profiterend van wat hen voorgeschoteld wordt.

Zo maar wat opstapjes om duidelijk te maken dat fascisme een wijds en diffuus begrip is, waar de belangen en het leven van mensen ondergeschikt worden gemaakt aan wat ik pleeg te noemen het eigenbelang van staat en kapitaal. We zitten er midden in, van het denken in fascistische categorieën zijn we beslist niet vrij, “onze orde” hebben we verinnerlijkt. Kijk eens naar de samenleving vanuit het perspectief van een marsmannetje zou ik bijna willen zeggen, of probeer zelf eens een verkiezingsprogramma samen te stellen onder de vlag van mensenrechten, liberté, fraternité en égalité.

Of heb ik een steekje los omdat ik me zorgen maak over de toekomst?


Uitgelicht: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.