Het debat dat er nooit was

Knuffels




Internet lijkt op het eerste gezicht geschapen om informatie uit te wisselen, met mensen in contact te komen en waar nodig elkaar te ondersteunen. Geen eenrichtingsverkeer meer als bij krant, radio en TV. Bij de zogenoemde sociale media als Facebook en Twitter komen die positief klinkende zaken samen. Sta je er voor open dan word je meegezogen in de leefwereld van anderen, soms als bij een goede roman. Het zet je zelf aan tot nadenken, heroverwegen van opvattingen, leert je zaken kennen die je nog niet wist en door het enthousiasme van anderen iets bij je wakker roepen. Het kan gaan over insecten, voedingssupplementen tot nieuwe constructieve oplossingen in de bouwwereld. Ook het voeren van sociale actie, streven naar een wereld zonder geweld met meer sociale rechtvaardigheid zonder uitbuiting van mens en natuur krijgt via die sociale media een sterke impuls. We weten het! Het lijkt wel een sprookje waarin plots zaken mogelijk worden die enkele decennia geleden nog ondenkbaar leken.




Tot zover een inleiding op een stukje dat ik enkele dagen geleden in gedachte had. Mensen die me een beetje kennen weten dat ik walg van het PVV sfeertje. Het is zo plat, zo simpel, ja zo dom. Moet je daar je kostbare tijd aan verspillen zegt m’n vrouw vaker. Ach, zei ik eerst, ballonnetjes doorprikken is ook wel leuk, schorem in zijn hemd zetten.

Tot het  schorem een fotomontage van m’n vrouw als lijk verspreidt. Het gebeurde kort na het overlijden van m’n moeder, een vrouw waar ze zeer aan gehecht was. Vervolgens moet je steeds weer en meer oppassen dat je door dat Wilders virus niet besmet raakt, je laat meeslepen door het vulgaire gedoe. Ja, het wordt zeer moeilijk als je dierbaren door het slijk worden gehaald om te reageren op de meest baarlijke fascistische nonsens.

Een weekje geleden werd me een #blocklisttwitter toegestuurd door iemand die het PVV gedoe ook meer dan zat is. Voor een groot deel staan er accounts van mensen op die weigerden met me in discussie te gaan, let wel een inhoudelijke discussie, en binnen de kortste keren overschakelden op het op de persoon spelen. En hoe! En zie, de meute loopt nu te hoop.

Al een jaar lang moet ik aanhoren dat ik geen recht van leven heb, een profiteur, een pedofiel, een mentaal gestoorde ben. Mijn roepnaam is kip. Hun op een blocklijstje zetten dat mag niet. Nee, bij mij de deur in komen trappen wel en m’n kop eraf hakken ook. Ik kan niet anders concluderen dat verreweg het grootste deel van de PVV aanhang op Twitter zich schuldig maakt aan smaad, laster en bedreigingen. Aan zaken die ze wel uit hun hoofd zouden laten als het niet anoniem kon.

Zoals ik zei, ik had een ander stukje in gedachte. Eentje over hoe propaganda werkt en hoe non valeurs een gevoel van eigenwaarde ontwikkelen door activiteiten op internet. Hoe journalisten vertikken hun werk te doen en meer van die zaken.  Het onderwerp past ook niet meteen hier op dit blog, maar eens moet je tot een soort afronding komen. Weet u wat? Aan de hand van een ogenschijnlijk onschuldig voorbeeld laat ik zien hoe miskende geniën zich gedragen op Twitter. Een korte discussie over steden, volkeren, cultuur en mijn terrein, stedenbouw.


 

 

– als straf voor het kiezen van een vermaledijde ‘socialist’ als president?

– Dat is slechts één van de vele uitingen van de ongeneeslijke kwaal die “Fransheid” heet.

– zo dacht ik ook tot ik Parijs zag…

– Ik heb Parijs gezien. Zelf vind het zeer overgewaardeerd.

– Overgewaardeerd? Dan heb je je ogen dicht gehad. 

– Zeker niet, ik heb het vergeleken met steden als Londen en Berlijn, die als je even rondkijkt veel meer te…

– Dat klopt echt totaal niet.

– …bieden hebben. De musea, de parken, de architectuur, en ZEKER de bevolking… stuk voor stuk verreweg…

– …superieur aan Parijs. 

– British museum viel flink tegen. Zeker als je het vergelijkt met Louvre. Zowel kwantiteit als kwaliteit.

– Ik denk toch echt dat je niet goed gekeken hebt….

– Totale onzin. British Museum is veel beter (ook beter georganiseerd, trouwens), daarnaast heeft London ook…

– …the National Gallery, Tate (en Tate Modern, als dat je smaak is, wat weer beter is dan Pompidou), en het…

– …immer formidabele National History Museum (niets in Frankrijk kan er ook maar aan tippen).

– Ik ben er net geweest Victor. Het is geen vergelijk….. Je bent bevooroordeeld.

– En dan heb ik het over Berlijn nog niet eens gehad. #Pergamon #AlteNationalgalerie #Etc #Etc

– Of jij?

– mensen ambiance (leuk begrip) valt niet te meten…

– In Parijs zeker niet. Niks om te meten…

– Ach, @victorsterren is alleen tegen Frankrijk, omdat die meer dan een millenium geleden stout zijn geweest tegen Saksen.

– Ook dat is slechts één van hun vele wandaden. De geromaniseerde Franken zijn waarlijk een min gezelschap.

 


Moet je aandacht besteden aan een dergelijke intellectuele kleuter? Ja, in dit geval wel. Trek de parallellen maar met zijn politieke ideeën en zijn manier van discussiëren. Deze jongeman schrikt er zelfs niet voor terug een twittervriend van me als een demente bejaarde neer te zetten die zijn tijd gehad heeft. Analyseer eens zijn manier van formuleren, zijn woordkeuze. Frapperende gelijkenis met die van Wilders! En nee, van het Passagenwerk van Walter Benjamin heeft deze man nog nooit gehoord, maar, in goed Hollands, wat een grote bek.

Dit blogje heeft een totale andere wending genomen dan ik gewild had. Echter openbaarheid moet, discussie moet. Lieden die op die #blocklisttwitter staan willen dat niet. En alles stellen ze in het werk om die te voorkomen. Slechts de liefde zou hun kunnen redden…


 

 




Afbeeldingen: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.