Raymond Cauchetier: Jean Seberg tijdens de verfilming van A Bout De Souffle (1959)
Nouvelle Vague. Gisteren viel “À bout de souffle” van Jean-Luc Godard weer te zien. Na afloop werd een documentaire uitgezonden over Jean Seberg, hoofdrolspeelster in deze film. Om in de stemming te komen eerst even deze schitterende trailer:
What I Learned From Watching: Breathless (1960) [INTERACTIVE VIDEO]
Jean Seberg, 1938 geboren in Iowa, een van de vele regio’s in de Verenigde Staten waar de Wasps het voor het zeggen hebben. Met veertien was ze al actief, als een van de weinige blanken voor de burgerrechtsbeweging. Vijftien jaar later werd ze verdacht gemaakt door een bericht dat later van de FBI afkomstig bleek te zijn. De gangbare praktijk, dacht ik bij het horen van dat bericht. Wil je iemand van zijn identiteit beroven zet je een of ander gerucht in de wereld.
In mijn geval: mijn familie had iets uitstaande met de NSB, ik zou pedofiel zijn en een agent voor de geheime dienst. Smaad, roddel, laster doen de rest. Mevrouw Van Donkelaar levert er vandaag weer het bewijs van. Smeerlapperij over iemand wordt met graagte geloofd, waarschijnlijk omdat men dan het gevoel krijgt, gelukkig ben ik niet zo. Er wordt geloofd, niet nagedacht, niet gecontroleerd op feiten. Zo kan het gebeuren dat Wilders al jaren kan roepen Islam gelijk fascisme is, en smeerlappen op Twitter: Tibaert is een psychopaat. De bronnen deugen niet, maar daar mag je niet over reppen, dan krijg je hele hordes over je heen. Dan wordt gezegd dat je haat verspreid, dat je een pathologische leugenaar bent, kortom een gevaar voor de samenleving. Dan krijg je te maken met censuur onder het motto van auteursrecht.
Mensen als Eveline van Donkelaar zijn onbeduidend, maar de schade die ze aanrichten is groot. Doordat geloof gehecht wordt aan hun uitspraken, zie Wilders, krijgen ze een gevoel van macht die ze hoe dan ook tot het uiterste proberen om te zetten ter eigen voordeel. Ze gaan zelf in hun waan geloven, mag je veronderstellen. Lees maar wat Canetti erover te melden had in Masse und Macht. Om die reden besteed ik aandacht aan dit soort lieden, ze zijn a.h.w. een toetsteen voor het heersende politieke klimaat. Voorlopig wijst er alles op dat mensen als die wijkverpleegster de wind mee hebben. Verontrustend. Ze beroven integere mensen van hun identiteit en beperken hun vrijheid tot handelen.
ps: Als u ergens op dit weblog een onjuistheid denkt aan te treffen van mijn hand, geef even een seintje. Ik ben ook maar een mens en veel is haastwerk van wat ik hier op internet doe.
Uitgelichte foto: bron
