Gehaktmolen Syrië

Palmyra (2014)

---

 

Jur Kuipers

De grootmachten (Amerika, Rusland, Europa en ook China) bevechten hun eigenbelang met hun proxy-oorlog in Syrië over de hoofden van de inwoners daar.
Er wordt geen vrede mee bereikt.
Het wakkert godsdienstig sektarisme aan, stookt Soennieten en Sjiïeten alleen maar meer tegen elkaar op.

In Nederland wordt een tweedimensionaal beeld gegeven van wat de Syrische Burgeroorlog is gaan heten.
Extreem rechts spint er garen bij.

>President van Syrië Bashar Al-Assad (Alawiet / Shiiet) zou naar mijn mening moeten verdwijnen, want is – meen ik – met bombardementen van zijn luchtmacht op een aantal grote steden (met voornamelijk Soennieten) verantwoordelijk voor meer dan 4x zoveel doden als ISIS.

Turkije zou moeten stoppen met de heimelijke steun aan ISIS (waar Amerika = Verenigde Staten – die belang had bij de val van Assad aanvankelijk een oogje bij dichtkneep).
De teller staat inmiddels op 250.000 doden. De helft van de Syrische inwoners is op de vlucht.

Assad viel fel uit tegen het onderdrukte Soennitische deel van zijn bevolking, die aangestoken door wat nu de “Arabische Lente” is gaan heten, was gaan demonstreren voor een democratischer Syrië.
Moordpartijen door het Syrische leger tot gevolg.
Niet iedereen binnen het Syrische leger was het daarmee eens en deserteerde. Een aantal gedeserteerde legerleiders richte zo een verzetsleger op, het “Vrije Syrische Leger”.
Dit verzetsleger bond vervolgens de strijd aan tegen Assad om hem weg te krijgen.
Assad op zijn beurt nam wraak door met zijn luchtmacht (helikopters en straaljagers) met fragmentatiebommen Soennitische steden als Homs, Aleppo, Damascus en Mosul te bombarderen. Tienduizenden doden tot gevolg.

Dat “Vrije Syrische Leger” werd vervolgens met nog een aantal Soennitische verzetsbewegingen gesteund en ondersteund door de Amerikanen die inmiddels hun handen vol hebben aan ISIS die grote delen van Syrië tot een Islamistisch Kalifaat aan het omtoveren zijn. Dit schaad Amerikaanse belangen aldaar.
Amerika probeert vervolgens dat “Vrije Syrische Leger” en Soennitische verzetsstrijders die in eerste instantie Assad omver willen werpen zover te krijgen eerst ISIS te verslaan.
Turkije ziet vervolgens dat Koerdische milities aan haar zuidgrens in Syrië terrein beginnen te winnen. Koerdische Volksbeschermingseenheden (YPG) wisten met hulp van de Peshmerga – het leger van “Iraaks Koerdistan” in het noorden van Irak, dat de Amerikanen hielp met het omverwerpen van Saddam Hoessein – grote delen van het noorden van Syrië te veroveren. Daar deed ook de door de Turken verafschuwde PKK aan mee.

Toen vervolgens ISIS even over de grens van Turkije het Koerdisch/Syrische stadje Kobani binnenviel en begon uit te moorden staken de Turken geen poot uit.
Turkse tanks stonden aan de Turkse grens, maar deden niets.

 
Koerden aan Turkse kant zagen letterlijk hoe Koerden aan Syrische kant door ISIS werden afgeslacht.
Het waren uiteindelijk Koerdische eenheden die met steun van de Amerikanen Kobani, waar inmiddels niet veel meer van over was, wisten te heroveren.

Een in Turkije door Koerden georganiseerde vreedzame studenten-demonstratie – om Kobani weer op te bouwen – in Suruç werd vervolgens door een zelfmoordaanslag opgeschrikt, meer dan 30 doden tot gevolg.
Een Turk die verklaard aanhanger was van ISIS bleek  de dader.
De Amerikanen die aanvankelijk van hun NAVO-bondgenoot Turkije geen toestemming kregen om vanaf Turkse bodem ISIS in Syrië te bombarderen kregen nu wél toestemming om gebruik te maken van de Turkse militaire luchthaven Incirlik.
De Amerikanen hoeven vervolgens niet meer zover te vliegen (vanaf hun vliegdekschepen).
De Turken hadden wel een prijskaartje…
Ze bedongen een “100 kilometer rebellenvrije zone in het noorden van Syrië… Wat vervolgens de Turken de gelegenheid bood om – Nota Bene! – de Koerden in het noorden van Syrië aan te pakken. Ook de PKK (Koerdische afscheidingsbeweging) in Turkije waar twee jaar ervoor een wapenstilstand mee was afgesloten moest het ontgelden (critici zeggen dat dit opportunisme is van de Turkse regering omdat de Koerden met verkiezingen nogal wat zetels in het Turkse parlement hadden gewonnen, tot verdriet van de Turkse president Erdogan).
Turkije is eigenlijk niet zo voor het bestrijden van ISIS.
Het zijn de Koerden waar heel veel Turken zich druk om maken.

Zo waren het ook de Koerden die bij Sinjar met hulp van de Amerikanen de Jezidi’s wisten te ontzetten.
Onlangs hoorde ik op TV Angela Merkel vertellen dat die Koerdische verzetsstrijders ook wapensteun van de Duitsers kregen…
ISIS was deze kleine bevolkingsgroep aan het uitmoorden met als enig doel jonge vrouwen te roven voor hun verachtelijke – wat ik maar noem – “voortplantingstactiek”.
Jezidi’s, een kleine Koerdische bevolkingsgroep, met een wat merkwaardig syncretisch geloof wat wel wat weg heeft van het oeroude Zoroastrisme die een Pauw als beschermengel aanbidden.

De Amerikanen dachten na hun invasie (met valse voorwendselen geïnitieerd) van Irak met “De-Batisering” dat land te stabiliseren.
De Arabische Socialistische Ba’ath-partij van Saddam Hoessein had van Irak een dictatuur gemaakt en stond sinds de oorlog met Koeweit (Golfoorlog 1990-1991) niet meer aan Amerikaanse kant.
De Irakoorlog (2003-2011) bracht Saddam Hoessein uiteindelijk ten val.

Die “De-Batisering” betekende dat de soldaten van Saddam Hoessein – voornamelijk Soennieten – massaal werkeloos werden.
Die ex-militairen hadden echter nog wel toegang tot heel veel wapendepots…
Paul Bremer III, de Pontius Pilatus van de Amerikanen, had één en ander heel slecht geregeld.
De gevolgen waren rampzalig.
De nieuwe door de Amerikanen goedgekeurde Sjiitische regering van Nouri Maliki in Irak ging vervolgens de Soennitische bevolking onderdrukken.
Soennitische leiders die wél aan de kant van de Amerikanen hadden gestaan werd niet mee samengewerkt maar aan de kant gezet en veelal vermoord.
Veel commandanten die in het leger van Saddam Hoessein hadden gevochten waren in staat samen met wat Soennitische extremisten een militair goed georganiseerd verzetsleger op poten te zetten die met dood en verderf nu grote delen van Irak, Syrië en nu ook Noord Afrika beheersen.
Dat goed georganiseerde leger is dus ISIS.

Sinds kort is ISIS ook in Libië te vinden (je weet wel waar Europa met steun van Amerika met succes Ghadaffi verdreef en dat land vervolgens in een ongecontroleerde chaos achterlieten – een voedingsbodem voor tal van “warlords”.

Met slimme propagandamethoden weet ISIS via het internet en zelfs met een glossy magazine (Dabiq) de hoofden van veel in de in de Europese achterbuurten wonende tot het extremisme aangetrokken Soennitische jongeren op hol te brengen. Duizenden hebben zich inmiddels bij ISIS in Syrië aangesloten, waarbij Turkije als doorvoerhaven een uiterst dubieuze rol speelt.
Franse en Belgische beleidsvoerders hebben jaren vrijwel niets gedaan om hun achterbuurten economisch te ondersteunen. De werkeloosheid onder de jongeren daar is gigantisch, religieus fanatisme is voor velen onder hen een middel om zich af te zetten tegen de maatschappij die toch geen poot uitsteekt.

Ook nog het vermelden waard; de $500.000.000 die de Amerikanen staken in het trainen en bewapenen van zo’n 3000 rebellen met het doel ISIS te bestrijden.
Die liepen massaal over naar een afscheiding van Al-Quaida, het Al-Nusra Front, en Isis omdat de meesten niet ISIS willen bestrijden, maar Bashar Al-Assad.

Al-Nusra had trouwens een deel van die “cursisten” gedood en een aantal commandanten die de opleiding verzorgden gegijzeld.
Uiteindelijk zijn er – schik niet – maar 6 (!!!) “cursisten” overgebleven. In het Amerikaanse congres werden vragen gesteld over dit debacle wat een hoorzitting tot gevolg had (ten tijde van die hoorzitting waren er nog ca. 40 over…).

Door de weifelende houding van de Amerikaanse president Obama om Bashar Al-Assad aan te pakken zijn heel veel soldaten van het “Vrije Syrische (verzets-) Leger” overgelopen naar Al-Nusra Front en ISIS.
Dat Amerika Assad niet direct, maar indirect wilde aanpakken heeft alles te maken met het feit dat Assad’s belangrijkste bondgenoot de Russische president Poetin is.
Een direct conflict met de Russen diende vermeden te worden.
Een van de belangrijkste havens van de Russische Zwarte Zee Vloot is de Syrische haven Tartus, de enige Russische uitvalsbasis aan de Middellandse Zee.
Al tientallen jaren ondersteunen de Russen – ook met militaire middelen – het regime van de familie Assad.

Toen de Russen begonnen te vrezen dat Assad aan de verliezende hand was omdat – wat men noemt “rebellen” – met steun van Amerikanen en Turken de overhand begonnen te krijgen greep Rusland in.
De Russen fabriceerden in no-time een militaire basis in de Syrische havenplaats Latakia, verbeterden de luchthaven aldaar en vloog vervolgens tot verbijstering van de Amerikanen ultramoderne straaljagers over (waaronder de SU-34).
Rusland begon vervolgens met het bombarderen van die door de Amerikanen gesteunde rebellen.

Behalve Iran, een Sjiitisch land en ook bondgenoot van Assad, geeft ook de regering van Irak – ook tot verbazing van Amerika – toestemming om vliegtuigen naar Syrië over te vliegen. Dat de Iraakse regering dit doet verbaast mij niet, want ook hier hebben de Sjiïeten het voor het zeggen.

ISIS lijkt onlangs een kapitale fout te hebben begaan door een Russisch passagiersvliegtuig met een bomaanslag neer te halen.
De Russen die “voor de vorm” (mijn woorden) naast verzetsstrijders die tegen Assad vechten af en toe ISIS bombardeerden zullen mogelijk hierdoor met hun luchtmacht mogelijk meer gebieden aanvallen waar ISIS aanwezig is.

De aanslagen in Parijs – die voornamelijk gepleegd zijn door terroristen/ISIS aanhangers die in Frankrijk en België geboren zijn – hebben bij president Hollande tot een Pavlov-reactie geleid; ISIS in Syrië moet bestreden worden.
Behalve bij de Amerikanen zoekt hij zo steun bij de Russen.
Uiteraard komt dit de Russen niet ongelegen… Er wordt nu aangeboden om – Nota Bene! – met de Russische luchtmacht en samen met het Syrische leger van Assad ISIS in de pan te hakken.
Diezelfde Assad die verantwoordelijk is voor het compleet uit de hand lopen van de situatie in Syrië.
Ook Iran wil met zijn strijdkrachten deelnemen.

Ik voorspel dat dit de tegenstellingen tussen Sjiieten en Soennieten zal doen toenemen, met nog meer ellende tot gevolg.

Als de Amerikanen in deze chaos ook nog aan de kant van Rusland en Assad gaan staan vrees ik voor het lot van de Soennitische bevolking.
Ik denk niet dat dit zal gebeuren, wat weer tot gevolg heeft dat de animositeit tussen de Russen en de Amerikanen alleen maar zal toenemen (denk bijv. ook aan Oost Oekraïne).

Het door populistische partijen (neo-fascisten) –  zoals Wilders, Le Pen…-  wegzetten van het Europese deel van de Islamitische bevolking zal de zaak alleen maar doen verergeren.
Ook Neo-nazi’s roeren zich weer. Ook in Nederland. De Nederlandse Volksunie zat – naast de PVV – achter heel veel opstootjes om te voorkomen dat hier Asielzoekers worden opgenomen.
Inwoners van Steenbergen die doodsbenauwd zijn voor de komst van vluchtelingen hadden niet in de gaten dat neo-nazi’s tussen hun in zaten die de emoties nog eens extra opzweepten.
Hun leider (of moet ik zeggen “Führer”…) is Constant Kusters, die in een interview met het Reformatorisch Dagblad in 2005 vertelde groot aanhanger te zijn van Adolf Hitler en nog steeds vindt dat Joden uit Nederland moeten verdwijnen.
Halbe Zijlstra, fractievoorzitter van de VVD, slaat inmiddels dezelfde taal uit als Geert Wilders. Dit uit pure opportunisme (er moeten natuurlijk niet teveel zieltjes overlopen naar de PVV, over niet al te lange tijd komen er immers verkiezingen).
Met bangmakerij en het beschamende over één kam scheren van Syrische vluchtelingen zorgen rechtse populisten op korte termijn voor politiek succes, maar gooien op de lange termijn alleen maar meer olie op het vuur door te zorgen voor nóg meer verdeeldheid.

Mensen lezen geen kranten meer, maken elkaar gek middels Twitter en Facebook.
Het nieuws wat op de Nederlandse TV over Syrië te zien is is summier en vaak erg eenzijdig.

Aanslagen in Parijs op 13 november jl.- op eigen Europese bodem – zijn heel erg. De bedoelingen van die daders verwerpelijk.
Dat de dag ervoor bij bomaanslagen in Libanon – ook door ISIS-terroristen – tientallen burgers omkwamen wordt nauwelijks over gerept.
Die 250.000 doden in Syrië hebben lang niet zoveel impact als wat in Parijs is gebeurd.

Het zijn de vluchtelingen die voor problemen zorgen.
Ze pakken onze banen en (sociale) huurwoningen af.
Ze komen hier om van ons te profiteren…

Enig idee wat voor gehaktmolen Syrië nu is?

De oorlog in Syrië is bovendien bijzonder ingewikkeld.
Makkelijke oplossingen zie ik niet.

Bommen hebben geen enkele zin.
Het brengt mensen niet dichter bij elkaar.

Ik noemde Turkije, Amerika, Rusland, Koerden…
Maar ook China bemoeit zich met de Syrische Burgeroorlog (staat aan de kant van Assad).
Saoedi-Arabië steunde in Syrië Soennitische bewegingen waaronder ISIS, maar concentreert zich nu op Jemen omdat Sjiieten gesteund door Iran daar nu de overhand krijgen.
Een gruwel voor de Saoedi’s.
Het Soennitische Saoedi-Arabië die het trouwens vertikt om Soennitische vluchtelingen uit Syrië op te nemen.
Als er één regime is waar het ontbreekt aan gevoelens van solidariteit en moreel besef dan is het Saoedi-Arabië wel… …Een bondgenoot van Amerika… …Want… Olie!
…En wie koopt al die olie van ISIS? … Of al die geroofde kunstschatten?… …Turkije schijnt er iets mee te maken te hebben…
ISIS verdient zo miljarden….

Als daar in de Arabische wereld geen olie onder de grond zou zitten zou de ellende niet zo groot zijn.

Hier een link naar een video op de website van The Guardian die mij uit het hart gegrepen is:

BOMBING SYRIA TO PLEASE OUR ALLIES IS A DANGEROUS GAME

Need I say more?
 

---

• WIE GRIJPT IN TURKIJE NAAR DE MACHT?

• DE REUK VAN DOOD EN VERDERF

• WAAR ZIJN ONZE KINDEREN?

• EEN WAARSCHUWING IS BESLIST NIET VOLDOENDE