Het historisch besef

Silent




“Het gewroet van de media in het verleden van PVV’ers
begint nu op een ordinaire heksenjacht te lijken. Ik werk daar niet meer aan mee. Ik zal natuurlijk zaken aanpakken waar PVV’ers fouten hebben gemaakt, maar de hyperige media kunnen hierover voorlopig even de diepvries in, wat mij
betreft. Ik wil dat de rust terugkeert en reageer dus niet meer op ieder incident.”



Wie is hier aan het woord? Welke taal wordt hier gesproken? Welke feiten worden aangedragen? Welke verantwoording heeft die persoon, welke verantwoording neemt hij? Wat verstaat hij onder incidenten, fouten, hyperig, rust? De rust van het kerkhof wellicht. Heeft deze persoon iets te verbergen, vreest hij het publieke debat als de duivel het wijwater? Het wordt hoog tijd voor een woordenboek van de onmens, van de fascist Wilders.

Over historische continuïteit, over het misbruik maken van begrippen zal dit stukje gaan. Een aanzet wordt gegeven voor een “Wörterbuch des Unmenschen”, ik heb het er al eens eerder over gehad. Ook over “onmens” en “fascist Wilders” kom ik nog te spreken. Wel alvast dit, puzzlestukjes blijken in elkaar te vallen; de “mobbing” praktijken van Pekeltje, verpakt als slachtoffer van, dè fascistentruc bij uitstek, zijn zeer nuttig geweest om zaken te ontcijferen. En last but not least het is meer dan hoog tijd zaken bij hun naam te noemen. Niet om te schelden, maar om te argumenteren. Dat mensen schrikken van het begrip “fascist” is begrijpelijk. Door het veelvuldig misbruik heeft dit begrip ingeboet aan de feitelijke zeggingskracht, is het letterlijk, zou je kunnen zeggen, fascistisch besmeurd, tot dooddoener geworden, waarmee op haar beurt de ware fascist zijn voordeel doet. Een vergelijking dringt zich sterk op, het te pas en te onpas gebruik van het begrip “neoliberaal”. Het ongedefinieerd gebruik van dat begrip is van dezelfde orde.

Echter, om de huidige tendens naar sterk leiderschap, eigen volk eerst, intolerantie, het ontkennen of negeren van werkelijke oorzaken en problemen, etc., etc. te omschrijven valt er in mijn ogen maar een passend begrip te hanteren, fascisme, ik weet geen ander. En duidelijkheid is vereist, vandaar.




Nu eerst iets over een plan, een groots, fascistisch plan, het “Hollandplan”. In het forum maakte ik er al eens melding van, tot groot ongenoegen van Pekeltje. En u weet, een oordeel vellen over iemand anders, maakt ook iets over jezelf duidelijk. Het stukje was een indirecte reactie op in mijn ogen dom geblaat van Ton Hollander, een, zo alras bleek echt een domme man, een heel domme. En geloof me dat zeg ik niet graag. Wel iemand zeer bewonderd door Pekeltje, vermoedelijk ook toen al zeer actief met trollen, bemerk ik nu bij het teruglezen. Hier, ter inleiding die bijdrage (16 december 2008): Nur die Ruhe.

Wilt u het een en ander verifiëren aan de bron, die van Wilders? Dat kan! En welke naam duikt op? Bosma… Een historicus van groot formaat, blijkt. De redacteur van dienst had even niet opgelet zullen we maar denken. Vermakelijk is het wel, het lijkt op, ja waarop?

Zie hier het “opiniestuk” van de heren Wilders en Bosma in de NRC van 7 juli 2008: “Nederland en Vlaanderen horen bij elkaar” (gewijzigd 31 juli 2008).



Nederland en Vlaanderen horen bij elkaar

Met de dag lopen de spanningen in België op. De politieke crisis gaat zich deze zomer naar een hoogtepunt bewegen. Minister-president Leterme (CD & V) kan geen oplossing vinden voor de hete hangijzers die zijn positie onmogelijk maken.

Nederland moet nu goed opletten, want met de kunstmatige staat aan onze zuidgrens is het snel gedaan. Het kan lang duren of kort, maar de staat België loopt op zijn laatste benen. En dat betekent een enorme kans om te komen tot de unie van het onafhankelijke Vlaanderen met Nederland.

Vlaanderen en Nederland hebben een gezamenlijke geschiedenis. Slechts zelden was er sprake van een staatkundige eenheid, maar door de eeuwen heen is er altijd een sterke lotsverbondenheid geweest.

De Opstand tegen de Spanjaarden speelde zich voor een belangrijk deel af in de Zuidelijke Nederlanden. De Beeldenstorm begon in Vlaanderen (1566). Willem de Zwijger was gouverneur van Antwerpen. Sommige historici zien de slag die de Geuzen leverden bij Oosterweel in Vlaanderen (1567) als het begin van de Tachtigjarige Oorlog. In Brussel werden de graven van Horne en Egmont onthoofd (1568). Bij de Pacificatie van Gent (1576) werden de afspraken gemaakt om samen te werken tegen de Spanjaarden. In Brussel werd Willem de Zwijger ingehaald als een held (1577). Hij weigerde aanvankelijk (1579) de Unie van Utrecht te tekenen omdat daarmee de Zuidelijke Nederlanden werden opgegeven. In die amputatie had hij geen zin. Het graafschap Vlaanderen tekende mede de Acte van Verlatinghe (1581), in zekere zin onze onafhankelijkheidsverklaring.

De geuzenvlag (oranje-blanje-blue) stond voor de vrijheid en de eenheid van de Noordelijke en de Zuidelijke Nederlanden. Maar het werd uiteindelijk de vlag van de Republiek, die alleen het Noorden besloeg.

Toen het zuiden in Spaanse handen bleef, werden Gent en Brugge spooksteden. Antwerpen stortte in elkaar. Vele honderdduizenden vluchtten naar de Noordelijke Nederlanden. Daar vonden zij wel de vrijheid die er in bezet Vlaanderen niet meer was. De Noordelijke Nederlanden profiteerde van deze enorme braindrain en begon aan haar Gouden Eeuw.

De Vlaamse Leeuw brult sindsdien in eenzaamheid.

Van 1815 tot 1830 was er een korte hereniging. De afscheiding van het gedrocht België was een historische blunder, verzonnen door buitenlandse diplomaten. België bestaat alleen als product van de elite. De Waalse politicus Jules Destree zei in 1912 tegen de koning: „Sire, il n’y a pas de Belges.” Uiteraard waren deze woorden in het Frans; het koningshuis spreekt Frans.

Toen minister-president Leterme vorig jaar gevraagd werd eens het Belgische volkslied te zingen, zette hij de Marseillaise in. Zelfs de premier deelt niet in de symbolen van België.

De Belgische staat voerde vanaf zijn oprichting zware aanvallen uit op het Nederlandstalige karakter van Vlaanderen. Brussel, de historische hoofdstad van de Nederlanden, werd verfranst. De Vlaamse soldaten in de Eerste Wereldoorlog kregen hun bevelen in het Frans en stierven een zinloze dood.

Onderwijs in het Nederlands was verboden. In ziekenhuizen wilden de Franstalige doktoren niet luisteren naar klachten uitgesproken in een minderwaardige boerentaal.

Allemaal tevergeefs blijkt nu; Vlaanderen werd niet alleen een van de rijkste regio’s van Europa, maar bleef trouw aan haar eigen taal. Alleen al om die reden verdient Vlaanderen de achting van elke Nederlander.

De grens tussen Nederland en België is een kunstmatige grens. De verschillen tussen een Duitser uit Hamburg en een Duitser uit München zijn een stuk groter dan de verschillen tussen iemand uit Gent en iemand uit Groningen.

Er zijn tal van voordelen van de komende hereniging. Het samenkomen leidt tot een gezamenlijk BNP dat groter is dan dat van India of Rusland. De unie wordt in één klap een economische én politieke grootmacht. De herenigde zeventien provinciën (23 miljoen inwoners) vormen meteen een serieuze speler op het wereldtoneel.

Geen wonder dat twee van de drie Nederlanders zelfs een complete fusie willen tussen Vlaanderen en Nederland. In onze harten zijn we nooit gescheiden. We horen bij elkaar.

De komende ondergang van België biedt nieuwe mogelijkheden voor een oud ideaal. De zinloze verstrooiing kan beëindigd worden. Het wordt tijd leiderschap te tonen om de historische fouten alsnog recht te zetten. Nu is het moment. Een aantal referenda moet uitkomst bieden over hoever we die unie willen laten gaan. Een voorzichtige LAT-relatie of een huwelijk in gemeenschap van goederen? Eén staatshoofd? Dezelfde wetten? Of een losse confederatie? Het antwoord moet komen van ons volk – aan beide zijden van de grens. De hereniging moet gedragen worden door de bevolking en daarom zijn volksraadplegingen cruciaal. De hereniging mag niet, zoals België, een eliteproject zijn. En het kan niet zo zijn dat Nederland Vlaanderen inlijft.

De Noordelijke Nederlanden en de Zuidelijke Nederlanden hebben een gezamenlijke geschiedenis. Binnenkort gaat blijken dat we ook een gezamenlijke toekomst hebben. Nederland moet de Vlaamse Leeuw aan de borst drukken. En zeggen: welkom thuis, we zijn je nooit vergeten.

 


De ondergang van België staat vast. Zoals het past binnen deze historische continuïteit vallen ook hier de Walen buiten de boot. Boeten moeten ze voor hetgeen ze de Vlamingen hebben aangedaan. En dan dat Frans. Die taal hoef je tegenwoordig niet meer te beheersen, de Anglofiele gekte heeft overal toegeslagen. Maar wie waren dat, die zo nodig Frans moesten en wilden spreken? Toch niet die Walen? Die spraken en spreken Waals… En dan dat Nederlands in Vlaanderen? M’n goeie God, nu niet een culturele overheersing door eigen mensen in een andere taal, maar door buitenlanders, die een verwante taal spreken. Weten Wilders en Bosma veel. Twee op de drie Nederlanders willen een verenigd koninkrijk van Nederland en Vlaanderen onder Oranje. Ja, wacht even, die Vlamingen zijn gek, denk maar eens aan de Westerschelde. Twee op de drie? Uit de dikke duim gezogen, zeker! Slechts een regio zou baat hebben bij aansluiting bij België, Zuid-Limburg. Beter nog, bij een vereend Europa. Daar zijn de twee heren nou weer mordicus tegen. Onze grenzen zijn heilig, in hun ogen, xenofoob als ze zijn. De idealen van deze twee zijn onmiskenbaar van fascistische snit: “ons volk aan beide zijden van de grens”. De idioterie, die deze heren poneren weerleggen is onbegonnen werk. 

Waarom? Omdat ze uitgaat van een zelf geschapen historisch beeld, dat met de werkelijkheid niets van doen heeft. Een kunstmatige grens? Welke zijn niet kunstmatig, die taalgrens soms? Lees het epistel nog maar eens door en vraag u bij elke zin af wat staat er nu werkelijk, waar is het op gebaseerd, hebben deze lieden ergens notie van, behalve van grootmachtswaan?

Voor verder commentaar zie de “syllabus erratum” van Marnix Beyen in De Morgen, d.d. 9-7-2008: DE WANKELE BASIS VAN GROOT-NEDERLAND


Als vanzelf glijden we in dat woordenboek met begrippen uit de fascistische leer. U kent het wel, die “Sprachregelung”, ook nu nog met graagte door machthebbers op terug gegrepen. Vergeet ook niet de reclamewereld, zou ik zeggen. Goed beschouwd wordt ons denken dagelijks vergiftigd door begrippen, namen, die de lading niet dekken en/of iets anders suggereren. Nog kwalijker is het misbruik maken van begrippen, die ergens voor staan, om ze in hun tegendeel te doen verkeren. Het begrip “vrijheid” voorop. Die “Sprachregelung” ontstaat niet zomaar, van de ene dag op de andere. Nee, effectief wordt ze pas als ze al sluipenderwijs wordt ingezet, een terminologie gecreëerd wordt, die aanvaard wordt, min of meer als vanzelfsprekend wordt gezien. De literatuurwetenschapper Victor Klemperer heeft van een dergelijk proces dagboek gehouden, heel minutieus. Het zijn de kleine details die het hem doen. En het gif, het fascistische gif kan zich verspreiden.


Lees verder: Het woordenboek van de onmens, van de fascist Wilders
 




Uitgelicht: bron – Afbeelding: bron

Een gedachte over “Het historisch besef

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.