André Kertèsz: Vluchtelingen (1916)
Ja, zo voelde dat een jaar later nadat het PVV gespuis hiermee bezig was:
Friedrich Eckhardt
“Heeft Jeannie de Franse kinderverkrachter uit de
kippenren in Maastricht nu al aangegeven of is aangifte een linkse hobby?”
DE VOORGESCHIEDENIS…
De namen zijn meer dan bekend, de namen van de daders en van hun collaborateurs om de sporen te wissen. De namen van de hoofddaders wil ik nog wel even vermelden: Jacqueline Wouters, Huib Riethof en Eveline van Donkelaar. Ik noem ze bewust omdat zij wensen te spelen met het leed van anderen louter en alleen om er, zoals dat in fascistische kring heet, als Gutmensch op te komen staan. Je weet het, mensen die leed hebben ondergaan wensen het vaak te verdringen. Soms uit valse schaamte, vaak omdat ze toch niet begrepen worden. Er zijn vele andere redenen te bedenken, maar dat laat ik graag over aan psychologen en psychiaters.
Schandelijk dat leed wordt gebruikt om iemand te diskwalificeren of belachelijk te maken. Mensen die dat doen zijn asocialen in optima forma. Dat uitgerekend dergelijke lieden nog durven spreken over empathie, wat een vreselijk modewoord overigens, is dieptreurig. Als je ook maar een greintje medeleven en begrip voor anderen hebt laat je dergelijke grappen wel uit je hoofd. Edoch, dit soort lieden zegt te strijden voor “onze” kinderen en ze nemen of namen het op, in het geval Sjaakie, tegen Wilders en z’n bv. Hypocrisie ten top.
De reflex van iemand die wel weet heeft van leed, schunnigheden direct onderkent, handelt anders. Ook daar kan ik voorbeelden van geven, maar ik geef het u op een briefje, dan worden ook zij in het stinkende “linksfascistische” moeras meegezogen. Dus dat doe ik maar niet.
Gisteren viel een documentaire te zien op de TV over de Broeders van Maastricht. Een vriendin, die toevallig op bezoek was, vertelde het me vanmiddag. Vanavond meteen teruggekeken: “Misbruikte mannen”.
Aan veel zaken ben ik ontsnapt, dat werd me weer duidelijk, op de eerste plaats dankzij mijn ouders. Voor mij de Gondulphus en niet de Aloysius (broeders), misdienaar worden was taboe en ook lid worden van een congregatie… Oudere Maastrichtenaren begrijpen me wel. De verhalen die ik later te horen kreeg bevestigden de opvattingen van thuis. Misschien is het de hoogste tijd al die jeugdervaringen van mijn leeftijdgenoten eens bij elkaar te brengen voor het collectieve geheugen.
Het is toch een schande van de eerste orde dat nog steeds de RK kerk door kan gaan met waar ze gebleven was uitgerekend in tijden dat te hoop wordt gelopen tegen een andere religie waarvan men nauwelijks iets of helemaal niets afweet. Wat heeft bijvoorbeeld een Sjaakie, de zelf benoemde pedojaagster, te melden terwijl dit programma wordt uitgezonden? Normaliter is ze bijna dag en nacht actief op Twitter.
Zie hier.
Is deze vrouw al die aandacht waard? Ja, ze wordt geloofd door duizenden aanhangers, vergelijkbaar met Wilders en z’n honderdduizenden. Leeghoofden, die alles geloven als ze maar bevestigd worden in hun eigen goedheid en de slechtheid van anderen. Zo ook haar metgezellen in het geval Tibaert. Voor mensen die werkelijk slachtoffer zijn komt dat aan als een dolkstoot in de rug. Hun leed wordt omgemunt tot spot en hoon en zij staan verder in de kou. Exact als “onze joodjes” in 1945. Voor dergelijke praktijken ontwikkel je een zesde zintuig, als je er voor openstaat en je je niet voortdurend op de borst klopt met het air van zie mij.
Het zijn deze praktijken die Wilders-jagers best vinden, het zooitje dat zich Krapuul pleegt te noemen voorop. André de Raaij heb ik nog nooit een onvertogen woord over Sjaakie horen zeggen, dat is des te opmerkelijker omdat die man worstelt met bloot en “vieze” woordjes. Je mag zelfs veronderstellen met sexualiteit. Van haar absurde pedofielenjacht heeft hij weet. Dat ze op een regelrecht fascistische toer ging ook. Dat al dat spul gedocumenteerd werd omdat ik diende als kop van jut, is hem ook niet ontgaan. Dat spul moest en zou weg. En zo geschiedde. De man gaat verder alsof er niets gebeurd is. Schaamteloos. Op een zeer speciale wijze nam hij als pisbakkenspecialist zelfs het stokje over van Sjaakie. En wat verder te denken van zijn steun aan de haatoma uit Maastricht en de dolkstootlegende? Lees het stukje maar achter deze laatste hyperlink. Zeer verrassend. Arnold is André voor wie het nog niet mocht weten.
Update 26 oktober 2015
Foto’s: André Kertèsz – bron
