Antoine Dieu: Representation de la Mort
EEN INLEIDING ACHTERAF
Misbruik maken van de vrijheid om je zegje te doen. Hoogst merkwaardig in een land waar we bijna een onbeperkte vrijheid genieten om ons te uiten. Nog opvallender de pogingen die links en rechts worden gedaan om elkaar de mond te snoeren, censuur te plegen. Het speelt zich voornamelijk in de marge af, op de sociale media. Denk daarom niet dat de meeste mensen hier iets van meekrijgen. Toch zijn de gevolgen ook voor hen groot, zie maar hoe onze media, radio, TV en krant, te werk gaan om vooral niemand te ontrieven. Ze lijken wel geïntimideerd door al het vuilnis op internet.
Gretig wordt op deze aantoonbare afbraak van betrouwbare en onafhankelijke journalistiek ingespeeld, links en rechts. Het begrippenkader wordt met alle gemak van de wereld van elkaar overgenomen, de methodes incluis. Je hoeft slechts te laten zien wat ze over je te melden hebben en je leert ze van haver tot gort kennen. De voorbeelden die ik geef zijn weliswaar niet representatief voor alles wat zich afspeelt op internet, maar het inkijkje dat ik kan geven is ontluisterend over het niveau waarop het plaatsvindt. Daarvoor hanteer ik voor het gemak de term Bataafs.
Bataven hebben uitgesproken opvattingen over iemand die hen niet bevalt meteen bij de hand. De ondertoon is steeds: hou je bek, want anders… Je wordt bestempeld als iemand die niet goed snik is, pedofiel, nazi, pornograaf, seksist, misogyne, bedreiger van kinderen, schender van auteursrecht, dement, aanrander, psychopaat, narcist, onkruid, getraumatiseerd. Ach, de lijst is lang. Uit de mond van een Bataaf zul je nooit een positief geluid horen over iemand die niet tot hun sekte behoort.
Een beetje ter illustratie: “Ik ruik als iemand voor de Dienst werkt”, riep iemand uit, die ik Bommelding Kluftje ben gaan noemen. Dan heeft ie wat op zijn kerfstok, de AIVD werkt graag met mensen die niets voorstellen, maar die ze kunnen chanteren, reageerde z’n kameraad. Dat zal het zijn, sprak Bommelding, hij heeft beslist de opdracht onze mooie site, de enige kritische, naar de verdommenis te helpen. Ik citeer maar even uit m’n hoofd, maar zo liep die woordenwisseling wel. Veel eerder al had het huidig opperhoofd van die pracht site uitgeroepen dat Tibaert een vies spelletje speelde. Toch had ze weet van het werkelijke vieze spelletje dat die genoemde kameraad, een oud-wethouder, richting Tibaert ondernomen had.
Kortom, minkukeltjes, die nergens voor terugschrikken. Het valt grotendeels allemaal weer terug te lezen, ondanks alle door hen ondernomen pogingen tot censuur. Nu roepen ze in koor: fascist, fascisme. Trump. Ze beseffen niet dat ze op hun marginaal niveau op glad dezelfde wijze bezig zijn. Intimideren, intimidatie, verder niets. Volstrekte leegte, ook een kenmerk van fascisme, niet slechts ruimtelijk.
februari 2017
INTIMIDATIE
Een mooie aanleiding om weer eens op Frontaal Naakt te gaan kijken Was die site niet ooit gehacked? Dit viel te vernemen vanuit de Krapuul sekte:
Intimidatie, het middel waarmee Krapuletjes ten strijde trekken. Dat treft. Wat zou Breedveld te melden hebben? Helaas weinig, de bekende riedel van Loor tot Klei. Van de ene hyperlink naar de ander om toch maar vooral te bewijzen dat. Een montage.
Mijn houding, ik stel me op als argeloze lezer die het een en ander ziet voorbijkomen, net als de meesten van ons neem ik aan. Geen hokjesgeest, geen wij-zij gedoe of goed-fout. Dat helpt enorm, zeker als je van nature wat gemakkelijk uitgevallen bent. Als je vervolgens geconfronteerd wordt met een site als Frontaal Naakt geloof je het al snel wel. De namen zijn bekend, wat ze te zeggen hebben ook. Toch vraag ik me af, en die reactie zullen velen met me delen, hoe betrouwbaar is die Breedveld dan wel?
Gisteren zette iemand in mijn TL zich in voor Ewout Klei, een personage dat voor mij een beetje het calvinisme in persoon vertegenwoordigt en me totaal koud laat. Keurige Hollandse man is mijn indruk. Klei doemt op bij Breedveld en deze zet ter illustratie van zijn bericht er een aantal screenshots achter linkjes in. Wat tonen ze aan? Oordeel zelf. Valt daaruit die opgeklopte verontwaardiging te billijken die Breedveld ten beste geeft?
Intimidatie is het thema. Die kun je slechts aantonen als je voor 100% betrouwbaar bent en alles te verifiëren valt. Dan help je mensen inzicht te verwerven in wat er op internet speelt, dan hoef je je niet te verdedigen, je laat gewoon zien wat het schorriemorrie te melden heeft en ieder voor zich kan zijn conclusies trekken. Kost weinig tijd en moeite want je hoeft niet steeds ellenlange verantwoordingen te schrijven. Je geheugen is wat op internet is vastgelegd.
Er zijn nogal wat mensen in de weer op dit medium om het/hun verleden aan een revisie te onderwerpen. Eentje zei zelfs ooit, ik haal de geschiedenis in, een historicus van origine nog wel. De archiveer methode voorkomt dat dergelijke fratsen uitgehaald kunnen worden. Voor mensen, die graag hun aan mij gerichte smurrie zouden zien verdwijnen is deze methode vermoedelijk een zo door hen gevoelde vorm van intimidatie.
Waarover gaat het nu al bij al? Wat mij betreft over fascisme en alle kwalijke uitwassen die daarbij horen. Mijn persoonlijke besognes doen er verder niet toe. Dat ligt, voor de meesten van de raddraaiers, schreeuwlelijkerds en voerders van hetzes wel even anders. Zij zoeken steun, verdelen de mensheid in twee kampen en voort gaat de strijd, voor of tegen. Bijna niemand blijkt in hun ogen te deugen, het voordeel van de twijfel wordt hen niet gegund.
Als je niet zo in elkaar zit kom je regelmatig op de koffie, zo Tibaert bij genoemde juffrouw Ina. Denk je eerst nog, goh maak je niet zo druk, geef eerst eens behoorlijk antwoord. Niet dus en ze onderneemt actie, vervolgens brengt ze Tibaert enorme schade toe en gaat vrolijk verder alsof er niets aan de hand is. Eerst verwacht je iets van een excuus, nee hoor, reuze pret in haar Krapuul kringetje, het is gelukt, dankzij Ina, het vermaledijde weblog is weg.
Kijk, zoiets laten zien is dienstig. Fascisme is een hardnekkige kwaal, waar we allen min of meer mee behept zijn. Juffrouw Ina in ernstige mate, vrees ik. Meer dan die oud-vriendin van Breedveld in ieder geval. Zeer intimiderend deze juffrouw, en ze is nog trots op haar wandaden ook.
Update februari 2017
Uitgelicht: bron – Video: Fragment film: Tod in Venedig – Luchino Visconti (1971)
