N. Kalmankov: Leda en de zwaan (1915)
Hypocrisie alom, het eigen straatje schoonvegen, zichzelf op de borst kloppen. Eindeloos dat gedoe, zichzelf tot moreel ijkpunt verklaren en de ander de grond in trappen. Komen we daar ooit nog vanaf? Die hoop heb ik opgegeven, een minimum aan begrip opbrengen en zich informeren is in dit land geen gebruikelijke deugd. Schofferen en lasteren dien je tot in de puntjes te beheersen, dan kom je ver. Laat je die praktijken zien, dan heet je het laagste van het laagste te zijn, een volksverrader.
Weer een voorbeeld. Zonder enige uitzondering hebben ze allen de joden lief. U wist het allang, die minkukels niet, joden zijn net gewone mensen. Ze zijn gewone mensen. Ze worden gebruikt en misbruikt en zoals dat dan gaat, op het laatst gaan ze geloof hechten aan alles wat over hen gedebiteerd wordt. Zich ertegen verdedigen is uitgesloten, dan bevestigen ze slechts hun eeuwigdurende rol als parasiet of uitverkorene.
Wat kun je tegen een zin als deze inbrengen:
SAMEN MET ANNABEL NANNINGA LACHEN OM DE GASKAMERS TOT ZE ER TEGEN KUNNEN.
Ze valt te lezen op de site Krapuul. Wat wil de schrijver hiermee beweren? Lachen om de gaskamers… Het is een raadsel, maar waartoe dient het? Lachen om de gaskamers. Een gruwelijk beeld wordt opgeroepen. Het zal toch niet dat hij bedoelt dat de zionisten… Wat ik vermoed is dat de auteur hier iets suggereert waarvan hij later kan zeggen, maar zo heb ik het niet bedoeld. Lees maar, het staat er niet. Stemming maken en er met de staart tussen de benen tussenuit knijpen. Nooit voor een gat te vangen als goeie “linkse” leerling van fascist Wilders.
Als tegengif tegen dat oeverloos gelul laat ik nu liever iets zien dat gisteren op de TV werd uitgezonden. Het sluit mooi aan bij het thema antisemitisme. Fassbinder en de joodse speculant. Een theaterstuk waarvan de opvoering verboden werd en ook in Nederland niet op de planken kwam. Eerst dit radioprogramma van de VPRO: Het vuil, de stad en de dood.
Nu een fragment uit een documentaire over Fassbinder uitgezonden op Arte:
Een volgend maal over een joodse maffia dan maar? Een zeer beruchte, waarover ook gezwegen wordt. Juist, joden zijn gewone mensen. Zullen we in de toekomst maar dat adjectief jood weglaten? Of, en dat kan ook, iedereen classificeren volgens zijn geloof en ter verantwoording roepen hetgeen in naam van dat geloof en door aanhangers van dat geloof is aangericht? Zijn of haar daden steeds liëren aan de beleden religie. Dan pas zal goed blijken wat het christelijke Westen de wereld aangedaan heeft. Zestien eeuwen lang. Zolang als het antisemitisme welig tiert.
Uitgelicht: N. Kalmankov
