De raketten van Hamas

Palestina was een land met een bevolking




NRC-Handelsblad heeft zo te zien zijn archief gezuiverd. De oude fora’s lijken verdwenen. Spijtig is dat, ze gaven een mooi tijdsbeeld over o.a. de opkomst van Wilders. M’n eigen bijdragen heb ik ten dele nog bewaard. Teruglezend merk je hoe snel de tijd gaat en hoe weinig er in feite veranderd is in de politieke en militaire verhoudingen.

M’n eerste stukje i.v.m. het Midden Oosten. Niks bijzonders weet ik te melden, het dient een beetje om de sfeer hier ten lande te vatten als het over Israël gaat, als een opmaat naar meer. Aanleiding: de bombardementen door het Israëlisch leger van Gaza. De Palestijnen zitten als ratten in de val, immers dankzij de ondersteuning van Egypte en Saudi-Arabië aan Israël zijn ze praktisch volledig van de buitenwereld afgesloten.

De webredactie van de NRC legde op maandag 5 januari 2009 deze vraag aan haar lezers voor: Moet Israël onmiddellijk het vuren staken?
Reactie mijnerzijds…

 



 
Palestinian refugee Rajab al-Toom, 127-year-old, holds the key of his house from which he fled during the 1948 war known by Palestinians at the “Nakba” which means in Arabic “catastrophe” in reference to the birth of the state of Israel 67-years-ago in British-mandate Palestine, which drove Palestinians out of their homes.
When Rajab Mohamed al-Toom was forced to leave his home in Beer Sheva city in 1948 at the age of 60, he thought he would return in just days or weeks.
Today, 67 years later, al-Toom, now 127, is still stuck in Jabalya, a refugee camp in northern Gaza.
Note: Rajab Al-Tom died this year at the age of 128. Allah yerhamo

 

 

1944. Onze “Hamas” in Londen maakt een grove inschattingsfout. Gevolg de hongerwinter. Enkelen worden er rijk van, de bevolking in de steden kan verrekken. En dat met een vijand die al op de knieën gedwongen is. Na de oorlog “mijn Joodje is teruggekomen” en vurig supporter van de nieuwe staat Israël.

1967. De zesdaagse oorlog wordt gevolgd alsof het om het wereldkampioenschap schaatsen gaat, Schenk en Verkerk. Met gejuich voor het succes van het Israëlisch leger.

1991. Onder aanvoering van de onomstreden leider van het Westen, Bush sr, wordt het prinsdom Koeweit bevrijd. In januari van dat jaar begint deze bevrijding en was ik op een verjaardagfeestje. Iemand kraaide al de victorie “nu krijgt Saddam er ze van langs”, waarop een oom van me, ex-militair van het Canadese leger, woedend reageerde met “stommeling, je hebt er niets van begrepen”.

De oliecrisis in de jaren 70 was inmiddels vergeten. Idem de ramp in de Bijlmer.

ʻs-Werelds grootste oceaanschip kreeg onlangs de naam van een Nederlandse SSer.

2009. Balkenende verheft zijn stem. Gedachtig Aantjes zou onze premier, gelet op zijn serviele gedrag in vergelijkbare omstandigheden, veel verder zijn gegaan in het collaboreren met het “wettig” gezag. Tegen dat licht zijn zʼn uitspraken te beoordelen. En tegen het licht van bovenstaande anekdotes lees ik de reacties in dit forum.

Vanaf 1948 staan de Zionistische haviken aan het roer in Israël. Hoe kan het ook anders, het is hun staat. De andere stroming, die pleitte voor vreedzame assimilatie met de aanwezige bevolking, was al voor WO II uitgeschakeld. Puur op eigen kracht is deze staat nauwelijks levensvatbaar: geldstromen uit het Westen (Duitsland, USA) en verdrijving van de sedentaire bevolking verhelpen dit euvel. De nieuwe bevolking wordt kunstmatig versterkt volgens het unheimische principe van de ariër-pas, waarmee, als het zo uitkomt, gesmokkeld wordt (Russisch en overgrootvader een half-jood aan vaderszijde dan toch het volle staatsburgerschap). Het heeft veel weg als een legitimatie achteraf van het nazidom en zijn rassenwaan. De gastarbeiders in Israël worden de geronselde Joden uit landen als Marokko. Het overgrote deel van de Joden verkiest ondanks dit beloofde land liever echt thuis te blijven, in de USA en Frankrijk met name.

Wordt het niet tijd om faire verhoudingen te scheppen in het Palestijns-Israëlisch conflict. Zorg dat de Palestijnen op zijn minst een militaire macht op kunnen bouwen die qua rato van de bevolking even sterk is als de Israëlische. Ook het recht op terugkeer van de gevluchte Palestijnen naar Palestina moet gegarandeerd worden. Controle op de nucleaire installaties in Israël moet vanzelfsprekend zijn.

Ontmanteling van hun arsenaal aan atoomwapens eveneens. Totale ontwapening aan beide zijden zou mij nog veel liever zijn. De vernietiging van Hamas? Ongetwijfeld komt er een beweging voor in de plaats die zo mogelijk nog radicaler zal zijn. Zou dat de bedoeling van de machthebbers in Israël zijn. Op die manier kan hun gewelddadig potentieel gelegitimeerd blijven.

Terugkomend in Nederland. Waartoe dient een demonstratie als een ver van mijn bed show? Om minkukels van politici intifada te laten roepen? Om andere collega-minkukels dat weer horen te veroordelen? En die andere kreten? Wat een uiting van heldendom. Ondertussen in Israël. Toekomstig premier Livni (waarom zijn vrouwen aan de macht vaak zo weerzinwekkend?) over Gaza: van een humanitair probleem is geen sprake. Een conflict tussen religies, kom nou.




Een verslag in de NRC over de toestand op de Westelijke Jordaanoever tijdens die oorlog: Palestijnen zijn we allen.

 

Uitgelichte foto: bron – Ingevoegde foto: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.