Bartosz Slevinaaron Madej: The Evil Queen II
In tijden van groot besmettingsgevaar kunt u tenminste nog naar een goede kroeg. Een goede Amsterdamse kroeg, waar nog gerookt wordt in de welvarende Hollandse traditie, geen enkel virus krijgt daardoor grip op de bezoeker, een kroeg waar alle gedachten vrij gespuid kunnen worden? Zo was het vroeger wel in Maastricht, maar die tijd is definitief voorbij. In Amsterdam nog niet, begrijp ik, met dank aan een recalcitrante burgemeester die de ingezetenen van haar stad vrij spel geeft. Daarmee is Amsterdam immers groot geworden. Geld, de beurs, een oor aannaaien. Een stad vol ratten, letterlijk en figuurlijk. Ook zeer geestrijk, gedrukt werd er alles wat God verboden had, als het maar geld opbracht. Gelezen werd het ter plaatse toch niet. Deze geest heerst er nog steeds met een burgemeester aan het roer die een is met de bevolking.
Een man slechts houdt nog het hoofd koel en spreekt het volk toe, niet zijn volk, dat volgens hem als één man achter Rutte is gaan staan en hij parafraseert:
“Weet jij het soms beter dan de premier? Ben je arts, bioloog, viroloog? Je moet je waffel houden! Rutte wordt geadviseerd door de experts van het RIVM! Die weten heus wel wat goed voor ons is!”
De enige ware vrije stem neemt, hij kan niet anders, iedereen de maat, behalve zichzelf. Een zinsnede van de een, een gebaar van een ander, een misstap uit het verleden en veel kleuring. Methode het tegen elkaar uitspelen. Ook instituties, in dit geval de WHO en het RIVM. Argumenten? Feiten? Context, achtergronden, geen enkele, behalve suggestieve, in mootjes gehakte om er een gloedvol betoog van te maken. Neersabelen, niemand deugt. Och nee, nou doe ik hem onrecht aan, hij duldt nog een wakkere geest naast zich, de stadsschrijver van Tilburg, man uit de Oostelijke Mijnstreek en dat hoor je al mijlenver. Ook een auteur die zijn eigen realiteit weet te scheppen en zich erachter weet te verschuilen.
Als intermezzo nu beelden van mensen en hun leefmilieu met muziek, zonder woorden. Duur anderhalf uur, meer dan genoeg om de gedachten te ordenen en je af te vragen waarmee we bezig zijn.
HUMAN’s Musics
A film by Yann Arthus-Bertrand / Composed by Armand Amar
Geen kennis van elkaar willen nemen, elkaar buitensluiten, het is de ideale voedingsbodem voor verdeel en heers. Is dat zo moeilijk te begrijpen? Mensen die dit spel spelen vormen de oorzaak van alle ellende en dragen niets bij aan een oplossing, beter gesteld, aan het ontwikkelen van een visie voor een betere toekomst voor allen. Zij hekelen de poppetjes zonder het wezen van de samenleving met als basis de dominerende economie, we moeten immers leven nietwaar en brood moet op de plank, maar enigermate te doorgronden en ze ter discussie te stellen.
En of hij gelijk heeft:
“Na een week corona-crisis is het alweer duidelijk voor wie dit kabinet er niet is: voor de daklozen, die huilend van de honger in de rij staan voor de soepbus, en die niet thuis kunnen blijven en voor de arbeidsmigranten die bij elkaar worden gestopt in krappe verblijven, en opeengepropt in busjes worden vervoerd naar de distributiecentra die onze toiletpapierhonger moeten blijven stillen.”
Als ware volksmenner gaat hij te keer, trapt de ene open deur na de andere in, doet of we met z’n allen in coma liggen en voegt niets toe, geeft steeds blijk dat hij in de verste verte nergens benul van heeft, tenminste van zaken die van levensbelang zijn en die bedreigd worden door onze vorm van leven. Daartoe behoren autootjes en vliegtuigen, ook kernwapens- en centrales, petro-chemie, industriële landbouw. Het kweken van tulpen zeker niet.
Op elk van deze gebieden zijn z’n bijdragen nihil of niet bestaand, hij is daarvoor te zeer moralist, een geboren dominee zogezegd. Aldus heeft hij de aanhang die hij verdient, gelovigen, anders maar vergelijkbaar als die van Baudet en Wilders. Dat maakt deze zegsman zo onverteerbaar, zeker als hij zichzelf wenst te zien als strijder van en voor het vrije woord en bij mensen te biecht gaat die dit juist helpen om zeep te brengen. Dan wordt het pas echt griezelig, daarmee gaat hij zelfs nog een stap verder als die heerschappen, dan legitimeert hij censuur, dan helpt hij de deur open zetten naar een fascistische samenleving. Helaas, dit begrijpt die man niet.
Sla zelf aan het analyseren, dat helpt ons veel beter op weg dan schrijfsels als die van Breedveld voor zoete koek te slikken of ze volkomen te negeren. De stukjes waaraan ik refereerde: [09.03.2020], [18.03.2020] en [21.03.2020].
-
GATES, GELD EN ONZE GEZONDHEID
-
ONZE VADERS
-
GETVERDERRIE
-
… UND HEUTE DIE GANZE WELT
-
FEMKE HALSEMA’S BURDEN: DE TIRANNIE VAN MIDDELMAAT
Uitgelichte afbeelding: Bartosz Slevinaaron Madej – bron
