De linkjes van een stalkende haatoma

Daniel Murtagh

Citaat:

 
Mevrouw is niet op de hoogte van het auteursrecht, dat verwondert niet. Ze heeft dat gemeen met haar sister in crime. Een stukje over feminisme was wat hen bond. Beiden gaan nu weer hun eigen weg nadat ze me beroofd hadden van mijn geestelijk eigendom. 

Met het plunderen van mijn spullen gaat de haatoma door alsof er niets gebeurd is. Stalken kan ze me niet meer aangezien mijn Twitter accounts opgeschort zijn. Haar laatste vondst bij mij was het Belgische weekblad Knack. Daar had ik een artikel van overgenomen op mijn weblog en sindsdien heeft ze weet van dat blad. Zelfs de account onder de naam “Simone De Beauvoir” heeft ze dankzij mij ontdekt.

Zo vergaart die vrouw haar kennis, denkt ze. Maar acharm wat is ze arm van geest. Ze kan niets met al die informatie en zelfs dat beseft ze niet. De resultaten zijn navenant. 

Hier haar verzamelde werken over Wilders. Op het stuk waarin ze Wilders tot psychotisch geval verklaard is ze bijzonder trots. 

Recent verscheen in de Volkskrant ook iets over de psyche van Wilders. Ze schreeuwde meteen moord en brand. Plagiaat, ze hebben mijn stukje in de krant overgenomen. Een dame en een vlerk.

Uiteraard was van plagiaat geen sprake. Dit voorval zei meteen wel alles over de psyche van deze hatende oma. Over wat ze met mijn stukjes heeft uitgevreten op haar blog zal ik nu maar zwijgen. Wel zal ik nog wat anders laten zien van diezelfde dag…

Eerst haar volledige bericht waaruit bovenstaand citaat stamt. Het stukje over Wilders dat ze me ooit eens toestuurde als het laatste oordeel over die man en dat volgens haar door de krant geplagieerd was heb ik er uitgelicht.

Vervolgens ging deze oma aan de slag met tweets van mij. Verifieerbaar zijn ze niet. De daarvoor benodigde data en de context laat ze weg. Dit getuigt van kwade opzet, zoals in feite alles van haar in mijn richting. Eerst laster en smaad verspreiden, als je dan om opheldering vraagt wordt er nog een schepje bovenop gegooid. Al die valsheid gaan weerleggen is onbegonnen werk. Eentje wel, dansen op het graf. Ik kan er nog niet over uit, ik heb er geen woorden voor.

Hier dat blog van dezelfde dag (het screenshot met de verwijzing naar mijn blog heb ik ter verduidelijking toegevoegd):