De toekomst koloniseren

Gepost op door tibaert

Leeds Street, Liverpool, February 2022



David Van Reybrouck: ‘Wij gedragen ons als de kolonisatoren van de toekomstige generaties’.
 
Iedereen wil vandaag dekoloniseren, het verleden aanpakken om het heden te verbeteren. Maar opvallender is de oproep, onder andere van auteurs David Van Reybrouck en Amitav Ghosh, om ook de toekomst te dekoloniseren. Ze gebruiken kolonisatie allebei als lens om te kijken naar de klimaatcrisis. Hoe ontsnappen we aan de verwoestende gevolgen van een ideologie en een praktijk die zoveel macht en rijkdom opleveren voor een kleine elite?
 
Zo wordt een artikel ingeleid op de site MO – MONDIAAL NIEUWS: “De klimaatcrisis is een koloniaal probleem – Hoe we vandaag de wereld van morgen vernietigen”. Ter illustratie volgt nu een klein gedeelte uit dit uitvoerige en belangwekkend essay.
 
Aansluitend een alleszeggende documentaire.
 

GIE GORIS

 
Kolonisatie is niet louter een kwestie van verovering van grondgebieden die door andere volkeren bewoond en gebruikt worden. Het is een modernistisch project dat uitgaat van een onoverbrugbare kloof tussen de mens en de natuur. Die natuur wordt enkel gezien als uit te baten grondstof, niet als een vorm van leven die intiem verbonden is met menselijk leven en beschaving.

Kolonisatie is tegelijk ook een project dat gefundeerd is op een fundamenteel gebrek aan respect voor wat niet menselijk is, en op een hiërarchisering van mensen, om de belangen van wie domineert boven alle andere belangen te kunnen stellen. Het vernietigt levens en omgevingen, en het creëert daarvoor racisme en modernisme als verklarende ideologieën.

Genocide, omnicide en terraforming zijn verwoestende manieren om dat modernistische controle- en uitbatingsproject op te leggen aan geknechte volkeren en gemeenschappen, aan alles wat leeft en aan de aarde zelf. Kolonisatie muteert van een (historisch) territoriaal project naar een temporele realiteit: we koloniseren niet langer grondgebied, maar toekomst.

Maar dat mag niet verhullen dat kolonisatie altijd al meer was dan het bezetten en uitbaten van grondgebied. Het was – en blijft – een project dat bereid is de menselijkheid van mensen, de vruchtbaarheid van de aarde en het leven van de planeet op het spel te zetten om winst op korte termijn en controle door een kleine elite mogelijk te maken.

In dat perspectief is “het koloniseren van de toekomst” tegelijk een temporeel én een territoriaal opzet, waarin zowel de mens als de planeet geëxploiteerd worden. Vijfhonderd of honderdvijftig jaar geleden moest Europa elders grondgebied bezetten om er de rijkdommen aan te onttrekken, vandaag leven we in een gemondialiseerde economie die exact hetzelfde doet, zonder overzeese bezetting. En het is die gemondialiseerde, extractieve economie die de toekomst van komende generaties en van de menselijke beschaving als geheel bedreigt – door haar koloniale praktijk.
 

Het antropoceen


“Die Erdzerstörer – Sind wir Menschen die Bösen? / L’Homme à mangé la terre” – 2019



Uitgelichte foto: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Gepubliceerd door tibaert