Liever zou ik het over andere zaken hebben zoals deze…
Category archives for Maastricht
In 1973 verscheen een bundel teksten van Hanns Eisler in het land dat hem het componeren van een opera onmogelijk had gemaakt, Faust. Een grote schande.
Een dringende waarschuwing…
In 1945 bracht André Breton een ode uit aan Fourier, nog onder de indruk zijnde van de Hopi indianen en hun cultuur. Heribert Becker, kenner van het surrealisme, brengt ons de filosofie van Fourier nader aan de hand van die ode.
Op mijn aanbod deze kwestie voor te leggen aan de rechter is dader nooit ingegaan.
De Wet van Google, eentje die zelfs Kafka niet voor mogelijk had gehouden.
Dao höbbe veer in eus gooi stad noets gebrèk aon gehad…
Het is zo krankzinnig wat deze mensen, die nu aan het woord komen, zich richting mij wensen te permitteren dat het bijna weer leuk wordt.
Jammer, de man die voortdurend wist te melden wie ik werkelijk zou zijn en over mijn persoon en mijn echtgenote meldingen heeft gedaan waarvan hij behoort te weten dat hij voor deze uitlatingen strafrechtelijk vervolgd kan worden, negeerde ook deze handreiking. Eens fascist, altijd fascist?
Dat is niet mis, grove leugens zegt deze verspreider van laster en smaad, gekend pathologisch leugenaar bovendien. Let wel ze gaat af op berichten van derden. En hoe je over lijken gaan je gelijk haalt heeft ze ook al vaak genoeg aangetoond. Beschadigen van mensen schijnt haar lust en leven te zijn.
Een jaar geleden vond een rechtszitting plaats over cybercriminaliteit. De conclusie die ik tijdens de zitting heb getrokken is dat voortgaan op de door mij ingeslagen weg de enig juiste is.
“Een vrouw van 19 jaar zit op de grond, met haar rug tegen een winkel. Een voorbijganger heeft haar vader gebeld. Haar telefoon is stukgeslagen, vertelt ze. De ME heeft haar ook nog met een stok op haar rug geslagen. Haar vader haalt haar op. Vier man helpen haar omhoog.”
En ach, dat tref ik nu aan, een tweet een jaar nadat ze haar kunstje flikte en niet meer wenste op te houden met haar strijd tegen ongewenst. Een door en door fascistische strijd.
De cijfers spreken duidelijk taal. Ze zijn gênant, ze zijn verontrustend en op de keper beschouwd bijzonder kwalijk.
Het katholieke Maastricht, ooit een speelbal tussen Noord en Zuid, ingelijfd door het protestantse Holland. De bevolking had niets te kiezen. Relevant is niet meer dat katholieke of protestantse, maar de uitwassen die deze inlijving hebben opgeleverd.
Uiteindelijk zijn we een hoogst beschaafde, christelijke samenleving, geordend rond de kerk. We zouden het bijna vergeten. Steeds gaf Holland aan de wereld het goede voorbeeld hoe het moest, zeker met loslopend volk en werkschuw tuig.
Wil je macht veroveren dan zul je controle over de media moeten bezitten. Inmiddels hebben we, is mijn indruk, het point of no return al overschreden. Daartoe hebben de sociale media op internet sterk bijgedragen.
Zo ga je dus met mensen om die iets hebben bij te dragen en graag delen. Links in de 21ste eeuw. Het is dieptreurig, asociaal, om niet te zeggen fascistisch, wat die lui uitspoken zonder een greintje respect.
Een betere illustratie van het stuitende van een Bataafse grote bek is niet denkbaar. Een paradevoorbeeld ook van fascistisch gedrag: pure negatie van feitelijkheden, daarvoor in de plaats wordt een eigen werkelijkheid gecreëerd die een ieder als de ware moet aanvaarden. Vandaar ook de copie hier op dit blog, dan valt alles makkelijk te verifiëren, ook in de toekomst, zonder mogelijkheden tot manipulatie.
“Dit herinnert ons aan de Tweede Wereldoorlog”, aldus Wesly. “Het regime van Hitler begon met een verbod op ritueel slachten en eindigde met de gaskamers.”
Onlangs vroeg ik Leers of hij zich nog een voorval op de Markt in Maastricht kon herinneren van een aantal jaren geleden. Dat flyeren wist hij nog wel, maar die scène met een vrouw, nee. Wel jammer eigenlijk, maar onbeduidend was het.
“Maastricht… maak het mee”. Heus, die inspraak is volledig geïntegreerd in de planvorming. Die uitlaatklep is zeer nuttig gebleken om latere protesten in de kiem te smoren. Komt iets zinnigs uit die inspraak? Nee.
Wat een geluk, dat hij geen kleinkinderen heeft, zei ze meermaals over mij, hij had beter niet geboren kunnen zijn.
Een merkwaardig volk die Hollanders. En werkelijk waar, de meesten zijn beslist aardig. Het zijn uiteindelijk ook maar mensen met al hun hebbelijkheden en karaktertrekken.
Hoe kon dit gebeuren? Door zeer selectief en kwaadwillend aan de haal te gaan met op internet terug te lezen berichten. Als een venijnig serpent, dat weet hoe gif gericht toe te dienen is.
