Hanneke

Oskar Kokoschka: “Anschluß – Alice in Wonderland”




“Hanneke, een mooie Friese naam van Germaanse oorsprong. Opgezocht in een etymologisch woordenboek van doop- en roepnamen, ooit aangeschaft om te vermijden dat onze kinderen werden opgezadeld met onmogelijke namen.”

Zo begon ik in maart van dit jaar een stukje rechtstreeks gericht aan Hanneke van der Meer. De discussie ging over het punt of de paus ver genoeg ging in zijn excuses m.b.t. seksueel misbruik. Voor Pekeltje lagen de zaken duidelijk:

“Zolang Israeliers geen excuses jegens Palestijnen maken, Turken niet jegens Armeniers, ayatolla’s en imams niet tegen miljoenen vermoorde onschuldigen, zolang hoeft de paus dat van mij ook niet te doen.”

Het tweesnijdend zwaard van Pekeltje, u herkent het. PVV-Wilders propaganda en antisemitisme. Ze gaan goed samen, ook dat kunnen we weten, ze horen zelfs bij elkaar. Wilders, de zelfbenoemde filosemiet is in wezen een ordinaire antisemiet. Daar wil ik verder nu niet over uitweiden. Wel over het schuldbesef bij roomsem en ex-roomsen en dat heeft ook met die reactie van Pekeltje van doen. Pekeltje was het, uit en te na is het al aan bod geweest, die met zijn trawanten een poppenkastje in elkaar timmerde en er een zelf verzonnen familie in liet optreden, de Sartorius familie.


Nu eerst even mijn reactie op de vraagstelling in die discussie.

22 maart 2010
En toch is het een grote stap. Het gaat met pijn en moeite, eerste de Joden, nu de kinderen. In katholieke kring beseft men dit maar al te goed, “qui s’excuse, s’accuse”. Het kost niets, of bijna niets, maar bij katholieken wil het maar moeilijk lukken. Zou dat komen door de eeuwenlange praktijk van het sacrament van de biecht? Je kon alles wat God verboden had rustig uitvreten, als je er maar voor zorgde dat je op je sterfbed nog vergeving kreeg van een biechtvader.
Ook hier weer zien we het terug met dat excuus van de paus, het wordt getransformeerd tot vergiffenis, een verzoek tot. En onlosmakelijk verbonden met dat vergeven, vergiffenis vragen, is bij katholieken de voorwaarde dat je moet vergeten. Slachtoffers die dat niet kunnen zijn, je zou het haast denken, uiteindelijk zelf schuld. Misschien niet rechtstreeks aan de wandaden, alhoewel, zeker wel aan de gevolgen. Desondanks, een begin is gemaakt. Hoopvol?


Onbehaaglijk geworden door een bepaald soort reacties vraag ik me ondertussen wel af in hoeverre een dergelijke moraal bezit heeft genomen van de harten binnen de Roomse gemeenschap, gekoppeld aan de vraag in hoeverre men bereid is een dergelijke, in wezen verfoeilijke moraal, te onderkennen. Kwaad doen en weer overgaan tot de orde van de dag of er niets gebeurd is. Geen eigen verantwoording nemen betekent dat. Zoiets kan men bij uitstek en uitsluitend bijna slechts aantreffen binnen een organisatie met één leider, de onfeilbare herder, met één leer voor alle volgzame schapen. In essentie hèt wezen van de RK-kerk. Ze monopoliseert het geloof en wee diegene die er van afwijkt. Daarvan worden de kindertjes al vroeg doordrongen. De makke schapen van later. Wel mogen, zolang Moeder de H. Kerk maar niet beschadigd wordt, en zeker hoogwaardigheidsbekleders mogen dat, de meest infame zaken verkondigd worden. Een alles zeggend voorbeeld: “Bischof Williamson wütet gegen den Islam”.

De politieke parallel van de RK-kerk ligt a.h.w. voor het oprapen. We zijn toch niet blind?
Een mooi voorbeeld blijft ook het bisschoppelijke mandement uit de 50er jaren. Eigenlijk van hetzelfde kaliber als het voorgaande. In principe kwam deze kerkelijke oekaze neer op het feitelijk verbieden van elk contact met andersdenkenden. Een groot kwaad was het zelfs om kennis te nemen van hun opvattingen. Eigenlijk zat je al fout als je je inkopen ging doen in een ‘protestantse’ of ‘rooie’ winkel. Dat gif werkt na. Anders kom je niet op het idee om te praten over het kopen van brood bij een Turkse bakker als het over de paus en de RK-kerk gaat. En zeer zeker niet over de Islam. Of wordt het Turks brood sinds kort door Allah gezegend?

Het uit elkaar houden van geloof en een kerkelijk instituut blijkt voor eenvoudige katholieken een brug te ver. Helaas, het is niet anders, verontrustend blijft het.

Wel is zeker dat de paus, en die gave des onderscheids deelt hij met zijn voorgangers, kijk heeft op de causaliteit, het verband tussen oorzaak en gevolg. Of het nu gaat over het celibaat of over niet nader te benoemen politieke uitingen. Hoe zou je anders paus kunnen worden? Blijf Benedictus volgen, we kunnen er nog wat van leren, maar anders dan de goedgelovigen denken!

Deze reactie liet ik volgen met:

22 maart 2010
2 en 10 – Wat vinden Jansen & Jansen van de Maria cultus in de RK-kerk? Zelfs jongetjes worden of (in ieder geval) werden de naam Maria op de levensweg meegegeven. Een beetje raar toch? Een meisjesnaam voor een jongen. Wat dan te denken van een man die zich herdoopt tot een Maria. Is dat katholiek ressentiment?
Voor mij staat Maria symbool voor de typische moedercultus in de katholieke kerk, volgaarne nog vrij recent gepraktizeerd door de nazi’s. Ten behoeve van aanvoer van slachtvee voor het front bewapend met wapentuig gezegend door vrome priesters.


Er zijn ook Maria’s die wars zijn van het moederschap. Ook in dat ene bijzondere geval. Iemand die daarvoor onverholen Maoïstische praktijken aanbeveelt. En alles weet over de Moslims en de Islam. En niets begrijpt van Moeder de H. Kerk. Lees maar. En toch katholiek? Een raar volk, die katholieken.

Vanwaar deze laatste reactie. Pekeltje, zich Maria noemend, had een uitermate goor pamflet geplaatst, met als laatste alinea:

“Tenslotte: de katholieke kerk kent een cultuur van vergeving. Dat is aan diverse forumleden kennelijk niet besteed, want die kiezen op veilige afstand al voor de brandstapel. De hypocrisie druipt er dan ook vanaf, want die brandstapels zijn ver uit zicht als het de islam betreft, want dan worden ze plots net zo vergevingsgezind als katholieken. Alleen zo jammer dat de katholieke slachtoffertjes het wel, en de islamitische het niet kunnen navertellen, want dat zijn namelijk de enigen met recht van spreken, ook over hun graf heen. Ik vraag me daarbij af wie ze aangeklaagd zouden hebben: de katholieke boefjes, of de islamitische boefjes met hun handlangers op het forum.”

In combinatie met de terreur die dit personage uitoefende (en nog steeds uitoefent) in het discussieforum van de NRC en zijn onverholen fascistische Wilders-propaganda vallen mijn reacties te lezen. En let wel, schaamteloos en onbeschoft als die kerel is was het mij al meer dan een jaar niet toegestaan rechtstreeks op hem te reageren, mede door de welwillende houding van de moderator t.o.v. Pekeltje.

Een ander aspect, en maatschappelijk van veel groter belang telde bij mij mee, het criminele karakter van die pedofiele kwesties. Ze bagatelliseren is al een misdaad op zich. En of het zo moest zijn verscheen Hanneke in beeld. Hanneke was mij zeer dierbaar geworden tijdens het begin van een onversneden hetze van Pekeltje met tante Gloria uit de veenkoloniën.

Eerst nog iets anders: haat en haatdragend. Voor mij blijft het een raadsel hoe zo simpeltjes dergelijke termen misbruikt worden, ze precies aangewend worden waar juist haat, en vergeet niet fascisme, bestreden worden. De boodschapper heeft het gedaan en moet boeten. Zo Joop Remmé, eens een discussie mee gevoerd over fascisme, en lees wat de goeie man schrijft:

“Alphonse Scaf: wat bent u weer buitengewoon haatdragend. Ik heb van mijn ouders als derde doopnaam de naam ‘Maria’ meegekregen en ik heb dat altijd als mooi ervaren. Je moet toch wel heel erg haatdragend zijn om daar iets akeligs achter te zoeken.”

Voor die meneer heb ik het nog onlangs nog opgenomen, toen hij met hetzelfde, wat hij mij toedichtte, werd geconfronteerd..

Om niet in die haatval te trappen, aldus gereageerd:

23 maart 2010
Die doopnamen is een verhaal apart. Gezien de discussie is die van mij wel zeer buitengewoon, Alphonsius van Liguori. De grondlegger van de moraal theologie, zoals we die nu kennen binnen de RK-kerk. Voor zichzelf was deze man uitermate streng, zelfkastijding dus. Goed voorbeeld doet volgen… Zou de vorige paus deze strengheid t.o.v. het lichamelijke van hem hebben afgekeken? De martelwerktuigen lagen bij Alfons onder het bed gereed om snel te kunnen gebruiken als de lustgevoelens opspeelde. Ook groot Maria vereerder was hij.

Bekend is Alphonsius tevens als stichter van de orde der redemptoristen. Op de site van deze orde valt te lezen:

“Redemptoristen willen het evangelie in woord en daad uitdragen. Die Boodschap van bevrijding willen zij uitdrukkelijk verkondigen. In hun werk richten zij hun aandacht op mensen die in nood verkeren. Hun voorkeur en persoonlijke aandacht gaat uit naar arme, buitengesloten en onderdrukte mensen. Zij dienen de uitdaging te aanvaarden om samen met hen nieuwe wegen te zoeken naar een rechtvaardige, bevrijde wereld.”

Zulke katholieken zijn er blijkbaar ook. Of valt het voorgaande onder de term ‘hersenspoelen’?
Terug naar die moraal. Wel eens een handboek voor de biechtvader in handen gehad. Het minutieus opsommen van alle kwaad waaraan we ons schuldig kunnen maken, tot in de intiemste details toe? Het grote en kleine kwaad, speciaal dat van de sexualiteit. Helaas ik heb het niet meer in bezit anders had ik dit stukje kunnen larderen met een paar (on-)smakelijke citaten. Allemaal het werk van die Alfons zullen we maar zeggen. Niet voor niets patroon van de biechtvaders en de moralisten.

Dwars zit me wel nog steeds dat de kerk de feestdag van deze heilige een dag verschoven heeft. Het was 2 augustus, de verjaardag van Louis. Mijn naamfeest blijf ik dus vieren op deze dag. Vreemd is wel dat in het epistel op die feestdag te lezen valt:
“Bemoei u niet met de zaken van de wereld, dan zult gij aangenaam zijn aan de hemelse Vader.” Beetje haaks op de denkwijze bij de redemptoristen, als hierboven te lezen. Wel meer in overstemming met het instituut kerk, toch?

Ach, meneer Remmé, u heeft het over haat. Heeft u weet van haat?

Uiteraard, zo zijn de mores van dwaallichten in dat forum, geen reactie van Joop Remmé, toen niet en nog steeds niet…

Echt een hemelsbreed verschil met Hanneke. Je weet het, zonder dat je haar persoonlijk kent, dat ze lief is, iemand om van te houden. Hanneke begreep donders goed wat er speelde, zij was immers al vaker door het beruchte trio tot onpersoon verklaard, tot niet-persoon beter gezegd, ze zou een kloon van mij zijn. In de poppenkast-taal van Gloria van der Spek: “Vrouwtje van der Meer is weer in de kast gestopt en Cramer mag voorlopig blijven. Voor iedereen die een beetje slim is en oplet(!) wordt duidelijk met wat voor verschijnsel we hier van doen hebben… een ernstig psychisch gestoord geval.”

En wat schreef Hanneke, lief en naïef als ze is:

“‘Alphonse’ had uw moeder u maar de naam ‘Maria’ gegeven.

Misschien zou de Kerk op kunnen roepen alle misbruik te melden en dan ben ik benieuwd hoeveel het aantal nog zal stijgen. Uiteraard smartegeld hetzelfde, maar dan door de staat uitgekeerd. Juist ook van na de jaren 80 toen er geen internaten meer waren.

Het is vreselijk wat er allemaal gebeurd is, maar die vinger alleen te wijzen naar alles wat met geloof te maken heeft, komt misschien juist door een gemis daarvan. Bij beelden van het St. Pietersplein valt mij altijd op wat een positief gestemde mensen uit alle delen van de wereld er te zien zijn. Is dit alleen maar schone schijn?”

Daar had ik niet van terug…

24 maart 2010
Hanneke van der Meer – Hanneke, een mooie Friese naam van Germaanse oorsprong. Opgezocht in een etymologisch woordenboek van doop- en roepnamen, ooit aangeschaft om te vermijden dat onze kinderen werden opgezadeld met onmogelijke namen.

Binnenkort is het weer zover. Pasen, Aalsmeer mag de bloemen leveren. Dan komt de massa weer bijeen, blij lachende nonnetjes vallen zeker te zien. Is het dan zoveel anders als bij een Oranjefeest of bij een voetbal- of rugbywedstrijd? Als je deel uitmaakt van die massa wordt je er meteen in ondergedompeld, wordt je meegesleurd in de euforie. Ook de keerzijde kennen we bij betogingen, demonstraties, met hetzelfde effect maar met een ander doel. Wat ook een onderscheid maakt, gebeuren ze spontaan of zijn ze georganiseerd die massale bijeenkomsten? Fascinerend. Meermaals heb ik hier “Massa und Macht” van Canetti aanbevolen. Ook hij beschrijft uit eigen ervaring die fascinatie.

In hoeverre speelt geloof hierbij een rol? Een niet te onderschatte, denk ik. Geloof in een beter leven, in een overwinning, zijn zaken die veel los kunnen maken bij mensen. De hoop op erop… U kent ongetwijfeld die kerkelijke artikelen over geloof, hoop en liefde. Geloof, hoop en liefde zijn nauwelijks rationalistisch te definiëren, maar ze maken onverbrekelijk deel uit van ons bestaan.
Vertrouw lieden die te hoop lopen tegen hèt geloof niet, zij zijn de waarlijke rattenvangers die ons voor hun karretje proberen te spannen. Evenzogoed, denk ik dan ook weer, moet je lieden wantrouwen die mensen het ene ware geloof trachten voor te spiegelen en in te prenten. Strikt genomen zijn ze van hetzelfde kaliber als die negacionisten.

Beiden mikken op goedgelovigheid, met als doel hun waarheid, de enige dus, verplichtend op te leggen, compleet met vijandbeelden. Waar maar een weg tot de openbaring, de waarheid is, ze is immers ondeelbaar, moeten de overigen dwalende zijn en bestreden worden.

Een vriendin vertelde me onlangs dat ze, als ze ergens in een vreemde omgeving is, ze altijd even een kerk binnenwipt. Even zich afzonderen in stilte. Dat is toch ontroerend, gewoon je even terugtrekken uit het gewoel en je realiseren dat er belangrijker zaken zijn dan waar we ons gewoonlijk druk over maken. Ze zal zich nooit begeven in massa’s, dat is volledig tegen haar natuur. Het is er eentje van oprecht geloven, en het heeft niets te maken met de leer van de RK-kerk. De kerk schept in dit geval slechts de voorwaarde. Zo zie ik het een beetje.

Verontrustend is het als gelovigen gekleineerd worden. Als dat dan ook nog selectief wordt toegepast is het oppassen geblazen. Dat laatste gebeurt hierboven, en het is echt niet de eerste keer, op de meest infame wijze. Alles, maar dan ook letterlijk alles wordt uit zijn verband gerukt, nergens wordt kennis van genomen, het onbenul is spreekwoordelijk. Als de boodschap tegen de Islam maar over komt. Wilders zij geprezen.

Heeft, vraag ik me af, dat met die Roomse achtergrond te maken? Heeft het te maken met dat Rijke Roomse leven waarin dergelijke lieden zijn opgegroeid. Een typisch Nederlands verschijnsel. Nederlandse katholieken in strijd tegen de Calvinisten, dat was voor hen de grote vijand. Kinderen moesten massaal gefokt worden om de getalsmatige superioriteit te veroveren. En geloof maar dat die kinderen gehersenspoeld werden. En zo leverden, die Nederlandse katholieken, in verhouding de meeste missionarissen dan waar ook af. Die missioneringsijver zit er bij bepaalde lieden overduidelijk ingebakken.

En dit alles heeft bitter weinig met geloof van doen maar op een op pure macht georiënteerd instituut.
Laten we, geloof en instituut, nu maar voor eens en voorgoed uit elkaar houden, anders komen we niet verder.

Mijn moeder, nu bijna honderd, is overigens Engelse van geboorte. Pas jaren na de geboorte gedoopt in Duitsland. Als ze uw opmerking nog zou meekrijgen zou ze in lachen uitbarsten. Zou ik er met die naam beter van zijn geworden? En een Willem die Maria wordt, is dat zoiets als bij Saulus en Paulus? Wat denkt u?

Welke reactie van Pekeltje volgde hierop? U kunt ze hierboven in de inleiding lezen.

Die discussie over de paus nam nog een merkwaardige wending. Missionarissen en hoerenmadammen werden het onderwerp van gesprek:

2 april 2010
Kent u “Madame… de Saint-Sulpice” van Alphonse Boudard? Verrukkelijk, in meerdere opzichten. Het gaat over het wel en wee van de hoerenmadam van dit luxueuze bordeel in het vooroorlogse Parijs en haar bezoekers, waaronder nogal wat prelaten. En wat een stijl had dit bordeel!
Indertijd dit boek als verjaardagscadeau gekregen van mijn zoon, niet-katholiek opgevoed. Of hij er een speciale bedoeling mee had?
Dankzij De Gaulle. en vooral door de invloed van de zeer godsvruchtige en katholieke madame De Gaulle, is veel van die specifieke Parijse cultuur verloren gegaan. Helaas dus ook voor die geestelijken. Die ‘mort douce’ zou ongetwijfeld door madame Blandine discreet opgelost zijn. Zelf was ze overigens in haar jonge jaren bezwangerd door een monnik, in een klooster…


De moraal van dit alles? Een zeer toepasselijke, een zeer katholieke ook. Korte tijd later werd ik geëxcommuniceerd van het forum dankzij een stel rabiate katholiek gedoopten. Maria Pekelharing c.s, Gloria van der Spek en Harrie Vrijmans! En voor de eeuwigheid weggezet als katholiekenhater. Begrijpt u nou een beetje de fascisten truc? Ook die fascistische orde geheel in stijl met de RK-kerk?

Ten overvloede: “Ik waarschuw U wel. U hebt de illusie dat U de PVV-ers massaal kunt laten afdruipen, maar ik heb al een handvol anti-PVV-ers laten afdruipen.” Een gewaarschuwd mens telt voor twee, toch? Ook als die waarschuwing van een Januskop komt?
 


 


Uitgelichte afbeelding: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.