Abstract gewauwel

Zeroville police




Een geest waart rond op Twitter, een geest die beweert ons de aard van het fascisme te openbaren. Zijn aanhang groeit gestaag. Een rechtsgeleerde op het gebied van de politie en ook een beetje socioloog, als ik het goed begrepen heb. Hij toont ons zijn titel zodat geen twijfel kan ontstaan over de graad van wetenschappelijkheid van zijn betogen. Kort en krachtig vat hij zijn kennis over fascisme samen in een overzicht van 10 kenmerken.

Mijn vermoeden wordt bewaarheid, de man gaat te werk als een fascist om fascisme te duiden. Hij classificeert, oordeelt, gaat geen debat aan, zijn waarheid is de waarheid. Toch beroept de man zich op Karl Popper, geliefd in kringen die weinig op hebben met het leggen van verbanden, dialectisch denken verfoeien en bovenal tuk zijn op bezit. Een soort rechtvaardigingsfilosofie, zo zou ik dit denken willen omschrijven. Zijn grootste wijsheid: falsificatie. Juist dat ontbeert het vermelde 10 punten lijstje van zijn leerling volkomen.

Reductie wat de klok slaat, zodat niets overblijft en het geheel toepasbaar wordt op al dat in de kraam past en alles buiten schot blijft waar men zich niet de vingers aan wenst te branden. Deduceren is van een andere orde, het is positivisme ten top, zeer verbreid in Angelsaksiche contreien. Vandaar dat Engelstalige literatuur hoog op de nominatie staat in een land dat zich vrij achtte van fascistische smetten, maar dit terzijde. De goeie man onderscheidt drie vormen van fascisme: het pre-fascisme, het normale en het radicale. Hier kan slechts boeh geroepen worden en hartelijk gelachen. Hij voegt er nog aan toe: “Het nazisme is een extreme vorm van fascisme.” Dit schrijft dus niet een scholier van een middelbare school, nee.
 


 
Het is goed om eraan te herinneren dat pas 20 jaar na de oorlog in Duitsland een aanzet werd gegeven tot een allesomvattend debat over het fascisme. Ze startte in het tijdschrift Das Argument met een beschouwing van Walter Benjamin over een reader uit 1930 samengesteld door Ernst Jünger, een auteur die oorlog verheerlijkte in de geest van de Italiaanse futuristen. De eerste twee pagina’s geef ik hier weer. De toon is gezet bij het citeren van Léon Daudet, de automobiele maatschappij: “L’automobile c’est la guerre”.




Mijn bedoeling is niet om in te gaan op wat beoogd werd met de publicatie van dit al voor de oorlog geschreven artikel van Benjamin, het dient er slechts toe om aan te geven dat het de verantwoordelijke hoofdredacteur Wolfgang Haug te doen was om de wortels en het mechanisme van fascisme bloot te leggen. Die waren en zijn veelvoudig, niet slechts in de verschijningsvorm.

Das Argument ruimde steeds veel plaats in voor boekbesprekingen. In het bedoelde nummer werd, los van vele andere thema’s, werk besproken m.b.t. fascisme van en over o.a. John Kenneth Galbraith, Karl Dietrich Bracher, Ernst Nolte, Werner Krause, Werner Sombart, Raul Hilberg, Joachim Fest. Een van de zeer uitvoerige besprekingen eindigt aldus:

Karl Marx bereits hat in seiner Kritik des Hegelschen Staatsrechts das Entscheidende über das Verhältnis der Bürokratie zu ihren eigenen Mitgliedern gesagt: “Die Hierarchie straft den Beamten, insoweit er gegen die Hierarchie sündigt oder eine der Hierarchie überflüssige Sünde begeht; aber sie nehmt ihn in Schutz, sobald die Hierarchie in ihm sündigt; zudem überzeugt sich die Hierarchie schwer von den Sünden ihrer Glieder.” Wer keine überflüssige Sünde beging, kann heute noch Staatssekretär sein.

Slechts dit ene tijdschrift volgend en je was in beeld. Vervolgens word je ruim een halve eeuw later geconfronteerd met praatjes rechtstreeks uit de polder. Het is werkelijk meer dan ik verdragen kan. Het is nooit te laat, wordt wel vaker gezegd, maar ik heb het gevoel dat het kwaad al geschied is.



 


 
Vorige maand overleed een historicus, specialist over het Franse fascisme: Mort de Zeev Sternhell, critique du fascisme français et figure phare de la gauche israélienne. Onze kenner van “het fascisme” had er niets over te melden.
 
Ook frappant, iemand die zegt iets over het fascisme duidelijk te willen maken, zich uitgeeft als kenner van deze politieke stroming, weigert pertinent eigen publicaties daaromtrent op internet te plaatsen.


Ter afronding, een schitterend essay van Renate Marschner uit 1984:

 


Een ps rechtstreeks aan Jo Horn.

Wanneer ben je geloofwaardig voor anderen? Als je niets en niemand buitensluit, geen enkel aspect onbelicht wil laten. Het lijkt me dat dan in jouw geval het Midden Oosten het terrein is waar je je op moet begeven. Nergens en op geen enkel moment in de naoorlogse geschiedenis valt zo duidelijk de ware aard van fascisme duidelijk te maken als juist daar, te beginnen met een leger dat er een staat op na houdt, Israël dus, en haar relatie op de eerste plaats met de erfgenamen van de Duitse nazi-staat, de USA. Waarschijnlijk is het je niet gegeven, dat mag onderhand verondersteld worden, te onderkennen dat het Amerikaans (bedoeld dus dat van de USA) imperialisme iets van doen heeft met fascisme, net zo min als het aldaar overheersende racisme wezenlijk fascistisch is, evenals in Israël. Ook daar zijn Zwarten ongewenst.

Doe eens een poging. Ik wil je best inwijden in de materie en verder ondersteunen naar vermogen.


 

 

Uitgelichte foto: bron

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.