Le cas Sandra…

René Burri: “Escaliers dans les rues de Leonforte” – Sicile, Italie (1956)




Juni 2012, het lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Ik meldde toen: “Wat mij betreft is nu ‘le cas Sandra geopend…!!!” Vele beschuldigingen wist Sandra Strieker in mijn richting te uiten, waarvan eentje met directe gevolgen. Haar Facebook was gehacked, beweerde ze, en ik was de dader. Ze had bewijs. Ja, over bewijzen over mijn vermeende wandaden heb ik onderhand niet te klagen. Kort en goed, ik was in haar ogen nog zo stom geweest het nog te tonen ook. Zeer overtuigend voor wie mijn IP-adres niet kende. De aanhang van Strieker was in haar sas en nooit, ik zeg nooit, zijn ze teruggekomen op die valselijk verspreide informatie. 

Strieker stapte naar de politie en deed aangifte. Rond de jaarwisseling werd ik aan een verhoor onderworpen. Strieker zou op termijn over de afloop geïnformeerd worden. Vanaf dat tijdstip doodse stilte van haar kant. 

Een zekere slimheid kan haar niet ontzegd worden. Ze was de eerste die Sjaakie om de hals vloog na mijn block, met daverend succes, dat moet gezegd worden, weliswaar tot groot ongenoegen van de Krapuul sekte die dit alles met leedwezen moest aanschouwen.

Vervolgens werd ook door hen naar het middel van valse beschuldigingen en intimidatie praktijken gegrepen. 

Stukje bij beetje komt nu alles samen. Een mooi document werd me toegespeeld waaruit blijkt dat de hacker (als die informatie over dat hacken juist was) uit Katwijk afkomstig is. De aanklacht van Strieker was dus vals, nu voor iedereen controleerbaar.


Zie voor de bijbehorende info: Zo begon het vorig jaar… en Op heterdaad betrapt…



Sandra, je ziet het, de geschiedenis haalt je in. Een ding moet ik je nageven, je waarschuwde Jacqueline Wouters m.b.t. het verkondigen van pedofiele praktijken aan mijn adres. Dat is een zware beschuldiging en die mag je niet zomaar ventileren, meldde je toen. Uit de Krapuul hoek heb ik dergelijke geluiden nooit vernomen, integendeel, die lieden wakkerden dat vuurtje zelfs nog aan samen met de haatoma uit Maastricht. Op de rechtszitting vorige week met de welbekende Herman uit Oss werd een dergelijk vergrijp, suggereren of beschuldigen van pedofiele praktijken, als een misdrijf gekwalificeerd. De advocaat van de verdachte ging hier volledig in mee.

En nu? Bedtijd… Morgen is ook weer een dag. Stukje bij beetje ga ik nu ontrafelen hetgeen onverlaten hebben aangericht. Zo blijf ik tenminste van de straat en van de drank. Ja, ik heb onderhand nogal wat trauma’s opgelopen en de hersenrot neemt als maar toe als ik dat gajes en tuig, links en rechts mag geloven. Ach, weet u, praktisch alles ligt nu vast en Tibaert is niet relevant. Wel relevant is de betrouwbaarheid van personen die een bepaalde politiek of politieke strijd voorstaan. Daar mag u gerust aan twijfelen… 

Welterusten…


Un homme qui dort, Bernard Queysanne (1974)

 




Uitgelicht: bron onbekend – Serie screenshots film:

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.